از گفتار تا عمل

عبدالله دوم،پادشاه اردن که از متحدان اصلی ایالات متحده آمریکا در خاورمیانه محسوب می شود،در نشست آمریکایی -اسرائیلی شرم الشیخ حضور یافت تا در هدایت معادلات داخلی فلسطین به سود منافع کاخ سفید و تل آویو نقش داشته باشد.هدف اصلی عبدالله دوم از شرکت در نشست شرم الشیخ،رایزنی غیر رسمی با اولمرت در خصوص طرح صلح اعراب و اسرائیل بود.این ماموریت از سوی پادشاه عربستان به حسنی مبارک و عبدالله دوم محول شده بود.
پادشاه اردن در طول سالهای اخیر از هیچ گونه اقدامی در جهت تامین منافع واشنگتن و تل آویو در خاورمیانه فروگذار نکرده است.این رویکرد امان سبب شده است تا ملتهای آگاه خاورمیانه از جمله ملت فلسطین،نسبت به عبدالله دوم نگاهی منفی داشته باشند.پادشاه اردن سعی دارد در ظاهر از تحولات و درگیریهای فلسطین ابراز نارضایتی نماید،هر چند که موضع واقعی عبدالله دوم مطابق با خط مشی و طرز رفتار تل آویو در قبال مسئله فلسطین است.
عبدالله دوم شاه اردن در تازه ترین موضع گیری خود حوادث اخیر در فلسطین را به نفع ملت این کشور و کشورهای عربی ندانسته است واین حوادث را تنها در راستای منافع دشمنان ملت فلسطین ارزیابی نموده است.
عبدالله دوم در دیدار با عبدالله بن عبدالعزیز پادشاه عربستان در امان اظهار نموده است:
“کشورهای عربی در سخت‌ترین شرایط خود بسر می‌برند.
کشورهای عربی و منطقه اطراف ما در شرایط دشواری به سر می‌برند که تحولات خطرناک آن آینده امت عربی و منطقه را تهدید می‌کند. برای عبور از این شرایط خطرناکی که فلسطین به آن رسیده است، تلاش می‌کنیم.
عبدالله دوم در حالی این سخنان رابرزبان می راند که خود یکی از عوامل پشت پرده گسترش تفرقه میان فتح و حماس طی سالهای اخیر محسوب می شود.پادشاه اردن با کلیت حیات مقاومت اسلامی در خاورمیانه مخالف بوده و بارها این مخالفت را در قالب دیدارهای خود با مقامات رژیم صهیونیستی به تصویر کشیده است.
پس از وقوع حادثه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ ،امان به یکی از کانون های اصلی مانور واشنگتن و تل آویو در خاورمیانه تبدیل شده است.
از این رو به صراحت می توان گفت که اظهارات عبدالله دوم در خصوص نگرانی از اوضاع فلسطین تنها شانتاژی تبلیغاتی و کاذب از سوی وی محسوب می شود.
چندی پیش نیز سخنان عبدالله دوم پادشاه اردن درخصوص پرداخت غرامت به آوارگان فلسطینی به جای بازگرداندن آن‌ها به فلسطین،‌ خشم مقام‌های ارشد حماس را برانگیخته بود.حماس به دنبال این اظهارات از دولت اردن خواسته بود تا به صراحت موضع خود را در قبل مسئله آوارگان فلسطینی اعلام کند.
اما دولت اردن از شفاف سازی در این خصوص اجتناب نموده است.
این در حالی است که دولت اسماعیل هنیه بر خلاف محمود عباس و دیگر سازش کاران گروه فتح ، از ابتدا بر ضرورت بازگشت مهاجران فلسطینی به سرزمینشان تاکید داشته است. البته این درخواست همواره از سوی اسرائیل با مقاومت روبرو شده است. مقام‌های اسرائیلی بر این باورند که بازگشت این تعداد از آوارگان فلسطینی به معنای محو سرزمین یهودی‌نشین اسرائیل است.
در نهایت این که رفتارهای نسنجیده عبدالله دوم و حسنی مبارک در اردن و مصر سبب شده است تا کاخ سفید و تل آویو از این دوبه عنوان مهره هایی بی اراده با تاریخ مصرفی معین استفاده نمایند.
شاید بهتر باشد تا پادشاه اردن رئیس جمهور مصر،رئیس تشکیلات خود گردان فلسطین و دیگر سازش کاران یا آمریکا و اسرائیل بار دیگر تصاویر مربوط به اعدام صدام حسین را مرور نمایند تا از عاقبت معامله های پنهانی خود با دشمنان اسلام و خاورمیانه آگاه شوند.

مهدی مروتی

منبع : روزنامه رسالت