مداد

شبی كه دزد به خانه ما زد، مداد نجاتم داد. دزد مسلح بود و نوك مداد تیز. بعد از آن شب، تصمیم گرفتم هر جا كه می روم مدادی توی جیبم بگذارم. اگر مداد در جیبم نباشد از خانه بیرون نمی روم. حالا مدت هاست كه نویسنده ام، با رایانه می نویسم. اما مداد چیز دیگری است. اگر آن شب مداد نداشتم امروز زنده نبودم كه منتظر جایزه نوبل باشم. آه ای مداد چه ها كه نمی كنی.
میكال گیلمور/اسدالله امرایی

منبع : همشهری