مزایای مراکز داده جدید

Sam Marrazzo، معمار ارشد برنامه‌های کاربردی در شرکت Praxair (شرکت فراهم کننده محصولات صنعتی با حدود ۵.۶ میلیارد دلار سرمایه) در طی سال گذشته مشغول ارزیابی اجرای برنامه‌های کاربردی - جدید یا قدیمی- بر روی سرورهای مجازی بوده است. تفاوت بین توسعه برنامه‌هایی که از موارد مجازی به جای سرورهای فیزیکی استفاده می‌کنند بسیار حیرت‌آور است. به عنون مثال زمان ساخت برنامه در محیط مجازی می‌تواند تا صد برابر سریعتر انجام گیرد. در اینجا Marrazzo در مورد تجارت خود با استفاده از محیط مجازی، از آزمایش یک برنامه تا طراحی راهکارهای احیا آسیب، صحبت می کند.
یک برنامه تحت چه شرایطی نباید بر روی سرور مجازی قرار گیرد؟
یکی از معیارهای اصلی ما این است که یک برنامه تا چه حد به پردازشگر نیاز دارد. اگر برنامه برای مدت طولانی به پردازشگر نیاز داشته باشد پس برای سرور فیزیکی مناسب است. بنابراین با ۸۰ درصد به کارگیری پردازشگر به مدت یکساعت متوجه می‌شویم که VMware (نرم‌افزار مجازی سازی سرور از واحد VMware تجاری EMC) به طور کامل برای این برنامه مناسب نخواهد بود و برنامه به یک پردازشگر اختصاصی نیاز دارد. (زمانیکه Marrazzo مشغول ارزیابی برنامه‌ها بود گروه زیر ساخت Praxair انتقال به محیط مجازی را تایید نمود) وقتی درباره مجازی ساختن فکر می کنم در واقع درباره برنامه‌هایی صحبت می‌کنیم که می‌بینید وقتی پردازشگر به طور کامل (صد درصد) مورد استفاده قرار می‌گیرد مقدار کاربرد آن را کاهش داده و به ۲۰ تا ۶۰ درصد می‌رسانند این برنامه‌ها برای یک محیط محاسباتی متمرکز که می‌توانیم در آنجا موارد مجازی را مدیریت کنیم، مناسب هستند. آیا یک خط مبنا برای هر برنامه انتخاب می‌شود یا یک خط مبنا برای تمام برنامه‌ها؟
امروزه هر برنامه جدید مورد آزمایش قرار می‌گیرد. ما پردازشگر را مانیتور می‌کنیم و سپس تعیین می کنیم که برنامه حذف شود یا بماند. بهترین برنامه‌ها برای چنین محیط‌هایی برنامه‌هایی برای سرورهای ترمینال و سرورهای چاپ می‌باشند. در ضمن برنامه‌های جدیدی مثل برنامه زمانبندی کار ما نیز در VMware مورد استفاده قرار می‌گیرند. چگونه این برنامه زمانبندی کار در یک محیط مجازی اجرا می‌شود و چه مزایایی برای Praxair دارد؟
ما زمانبند کار (از شرکت Tidal) را برای اجرای برنامه کامل ERP (از J.D Edwards) مورد استفاده قرار می‌دهیم. دلیل انتخاب Tidal این است که این برنامه در VMware اجرا می‌شود و در نتیجه به خریدن سخت‌افزار جدید نیازی نیست. دوم اینکه برنامه فوق با فرآیند "احیا آسیب" ما به خوبی سازگار است. قطعا شما برای زمانبندی شرکت به یک راه‌کار احیا آسیب نیاز دارید. ما Tidal را به طور فیزیکی بر روی دو مورد VMware مجزا قرار می‌دهیم (هر یک از آنها بر روی سرورهایی در مراکز داده مجزا اجرا می شوند) با این کار از احیا آسیب و ایزولاسیون برخوردار خواهیم شد. درگذشته زمانبندی متمرکز نداشتیم. ما یک کار را بر روی یک سیستم و کار دیگر را بر روی سیستم دیگر اجرا می‌کردیم و هیچ وابستگی بین کارها وجود نداشت. تمام کارها در محیط خود زمانبندی شده بودند و برای سیستم‌های خارج از محیط قابل رویت نبودند. ما توانستیم با استفاده از Tidal یک زمانبندی کار پر بازده، قابلیت مدیریت و یک دیدگاه تمرکز یافته از کل برنامه‌های تولیدی به دست آوریم.
شما از احیا آسیب برای برنامه‌ها نام بردید. این کار در یک محیط مجازی چگونه انجام می‌شود؟
ما دو مرکز داده مجزا در شمال شرق داریم و منابع را بین آنها تقسیم می‌کنیم- سرورها و موارد دیگر. بدین گونه برنامه‌ها را ایزوله می‌نماییم. اگر برنامه‌ای به احیا آسیب نیاز داشته باشد از طریق دو سرور ترازبندی می‌کنیم و برنامه را به این روش مجزا می‌نماییم. ما به این روش توانسته‌ایم صرفه‌جویی‌های‍ عمده‌ای داشته باشیم. در محاسبات توزیعی به روش سنتی باید دو عدد از هر چیز تهیه می‌شد. اما اکنون تنها دو سرور VMware خریداری می‌شود و موارد دیگر مورد استفاده در طرح‌های احیا آسیب به صورت مجازی تهیه می‌شود.
آیا با دیگر منابع IT مجازی کار کرده‌اید؟
ما از منابع مشترکی برخورداریم که مجازی شده‌اند. بنابراین افزونگی را در آنجا داریم. ما منابع ذخیره‌سازی را به VMware متصل کرده‌ایم اما از یک شبکه (‌Storage-area(SAN مجزا استفاده می‌کنیم. در واقع ارتباط مستقیم با منابع ذخیره وجود دارد بنابراین تمام برنامه‌ها به منبع ذخیره دسترسی دارند.
چه تغیرات دیگری در اثر توانایی اجرای برنامه‌های فراگیر در یک محیط مجازی حاصل شده است؟
اکنون دیگر نیازی نیست که یک سرور برای هر پروژه خریداری شود. ما می‌توانیم موارد مجازی را از طریق یک کنسول مدیریت کنیم. در صورت بروز مشکل در یک جلسه VMware ما می‌توانیم پردازشگر یا حافظه را تخصیص دهیم. کاربرد برنامه‌های اصلاحی نیز اکنون به صورت متمرکز انجام می‌شود. مجازی‌سازی هزینه دستگاه‌های فیزیکی را کاهش می‌دهد. در اکثر موارد ۶۰ تا ۷۰ درصد از سرورهای برنامه در یک شرکت چندان مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.
وضعیت ملزومات نیز به همین شکل است. اما در گذشته ما سرورها را می‌ساختیم و نمی‌توانستیم جوابگوی تعداد تقاضا باشیم. اما اکنون تصاویر را می‌سازیم و تنها مقداری از پردازشگر یا حافظه RAM را برای یک پروژه خاص استفاده می‌کنیم. ما دیگر مجبور نیستیم مرتبا با آچار و پیچ گوشتی به این طرف و آن طرف برویم اما هنوز هم دستگاه‌های بزرگ را برای VMware می‌سازیم. اگر قبلا ۳۰ دستگاه می‌ساختیم اکنون تنها یک دستگاه می‌سازیم. قبلا اگر قصد داشتیم برنامه‌ای را ارزیابی کنیم باید سروری ساخته می‌شد. اولین پرسشی که در این موقعیت پرسیده می‌شود این بود که چه کسی هزینه این سرور را می‌پردازد؟ امروزه ما می‌توانیم برنامه‌ها را با سرعت ارزیابی کنیم و شخصا مواردی را تهیه نمایید. این به آن معناست که می‌توانیم این برنامه‌ها را بسیار سریع‌تر توزیع نموده و شرکت‌های تجاری را شادمان سازیم. در حال حاضر قصد ما این است که توزیع برنامه را ۸۰ تا ۱۰۰ برابر سریعتر انجام دهیم- البته بدون احتساب زمان ساخت سرور و سفارش. می‌دانم که چنین ایده‌ای بسیار عجیب به نظر می‌رسد اما حقیقت دارد.
وضعیت مجازی سازی را در Praxair و جاهای دیگر چگونه می‌بینید و انتظار شما در این مورد چیست؟
در Praxair به مسیر یکپارچه‌سازی ادامه خواهیم داد. همانطور که می‌دانید امکان یکپارچه‌سازی همه چیز در سال اول وجود ندارد. بنابراین ابتدا برنامه‌های جدید و سپس برنامه‌های قدیمی را بررسی می‌کنیم هدف ما کاهش هر چه بیشتر تعداد سرورهای برنامه در مراکز داده می باشد.
در صنعت نیز انتظار داریم که برنامه‌نویسان دستورالعمل‌هایی را برای اجرای برنامه‌ها بر روی VMware تهیه نمایند. تمایل داریم که شرکت‌های بزرگتر همچون IBM‌ و Citrix مجوزهای VMware را به دست آورند. آنچه که از فروشندگان می‌شنویم این است، ما از VMware در آزمایشات و محیط توسعه خود استفاده می‌کنیم.ما دوست داریم از آنها بشنویم که VMware را در محیط تولید مورد استفاده قرار می‌دهند. انتظار ما این است که تعداد بیشتری از فروشندگان این تکنولوژی را انتخاب کنند زیرا پیشرفت زیادی خواهد داشت. ما جز اولین انتخاب کنندگان این تکنولوژی هستیم و تاکنون از به کارگیری آن بهره فراوانی برده‌ایم.

نویسنده: Beth Schultz
مترجم: مریم پویان‌پور

منبع : علم الکترونیک و کامپیوتر