ابراهیم صهبا

جنسیت: مرد
نام پدر: مهدی
تخلص: صهبا
تولد و وفات: (۱۲۹۱ - ۱۲۹۰ -۱۳۷۷) قمری
محل تولد: ایران - خراسان - تربت‌حیدریه
شهرت علمی و فرهنگی: استاد دانشگاه ، روزنامه‌نگار و شاعر
پدر او از خوانین و مالکین بود که که بر اثر ناملایمات و رنج‌های فراوان زادگاه خود را ترک گفت و به بیرجند کوچ کرد. صهبا تحصیلات ابتدائی و قسمتی از متوسطه را در مدرسۀ شوکتیه بیرجند فرا گرفت و مدت یک سال هم در آنجا تدریس کرد. برای ادامۀ تحصیل به تهران آمد و در دارالفنون مشغول تحصیل گردید ، وارد دانشکده افسری شد و ضمن فراگرفتن فنون نظامی‌گیری ، سرودهای نظامی و تصانیف فکاهی می‌سرود پس از اتمام تحصیلات به تبریز منتقل گردید و از آنجا به شیراز رفت و پس از سه سال توقف در آن دیار رهسپار تهران شد و به‌ تدریس در دانشکدۀ افسری پرداخت در ۱۳۲۴ ش وارد وزارت دارائی شد. وی اولین فعالیت مطبوعاتی خود را با روزنامه فکاهی "بابا شمل" آغاز کرد و اشعار خود را با نام مستعار شیخ سُرنا و ابرام سرپا منتشر می‌کرد. در همین روزنامه بود که با شاعرانی چون رهی معیری و گلچین معانی از آشنا گردید و مناظراتی بین آن‌ها رد و بدل شد. صهبا از موسیقی نیز بهره‌مند بود و تار می‌نواخت. از آثار وی: "دفتر صهبا"؛ "ساغر صهبا"؛ "انسان و شعر و ماه".

منبع : مطالب ارسالی