تصمیم های نو در دالان های کهنه

کاخ کرملین در روسیه زیباترین کاخ ریاست جمهوری دنیاست. این ساختمان مجموعه ای بسیار مستحکم در قلب مسکو است که مشرف به رود موسکوا از سمت جنوب، کلیسای جامع سن باسل و میدان سرخ از شرق (که اغلب از سوی غربی ها با خود کرملین اشتباه گرفته می شود) و باغ الکساندر از غرب است. نخستین سازه های سنگی ثبت شده در کرملین، به دستور ایوان کالیتا در اواخر دهه ۱۳۲۰ میلادی که پایتخت حکومتی خود را از کی یف به مسکو تغییر داد ساخته شدند. در سال ،۱۴۷۵ قلمرو حکومتی روسیه وسطی در دوره حکومت ایوان کبیر متحد شد. مردی که عنوان یگانه پادشاه کبیر کل روسیه را کسب کرد و باور داشت که مسکو، تنها جانشین قانونی و شایسته رم و قسطنطنیه است.
در راه محقق کردن آرزوهای شاهانه و جاه طلبانه اش، ایوان طرح بازسازی کاخ کرملین را ارائه داد و جمعی از آرشیتکت های ایتالیایی دوره رنسانس مانند پیترو آنتونیوسولاری و مارکو روفو را دعوت کرد. در طول تسلط ناپلئون بر روسیه در سال ،۱۸۱۲ نیروهای فرانسوی کاخ کرملین را از دوم تا ۱۱ سپتامبر محاصره کردند. وقتی ناپلئون مسکو را کاملاً تسخیر کرد، دستور داد تا کرملین کاملاً منفجر شود. انبار مهمات جنگی کاخ کرملین، بخش های متعددی از دیوار کرملین و بسیاری از برج های کرملین با این انفجارها منهدم شدند و کلیساها و تالارهای گرانبهایی آتش گرفتند. انفجارها تا سه روز از ۲۱ تا ۲۳ اکتبر ادامه یافتند. خوشبختانه باران، آتش ها را خاموش کرد و خسارات بسیار کمتر از میزان تخمین زده بود. بعد از آن مقامات شوروی پیشین پایتخت حکومت را دوباره از پترو گراد به مسکو منتقل کردند.
● پالاتزودل کوئیریناله (ایتالیا)
این قصر در ویادل کوئیریناله واقع شده و روبه روی پیزا دل کوئیریناله قرار دارد. در سال ۱۵۷۳ به وسیله پاپ گری گوری ساخته شد تا به عنوان محل اقامت تابستانی پاپ ها مورد استفاده قرار گیرد. همچنین این ساختمان برای بسیاری از گردهمایی های پاپ استفاده می شد. این بنا تا سال ۱۸۷۰ اقامتگاه روحانیون مسیحی و دفتر مرکزی مسئول دولت محلی بود. در سپتامبر ،۱۸۷۰ آنچه از حکومت پاپ ها باقی مانده بود نیز سرنگون شد. تقریباً پنج ماه بعد در سال ،۱۸۷۱ رم به پایتخت حکومت جدید ایتالیا تبدیل شد. قصر پالاتزو هنگام اشغال رم، تصرف و به محل اقامت رسمی سلطنتی پادشاهان ایتالیا تبدیل شد. هرچند در واقع برخی از پادشاهان بویژه شاه ویکتور امانوئل سوم (که از ۱۹۰۰ تا ۱۹۴۶ حکومت کرد) در اقامتگاه های شخصی دیگری سکونت داشتند اما پالاتزودل کوئیریناله به عنوان دفتر و محل فعالیت های حکومتی استفاده می شد. سلطنت پادشاهی در سال ۱۹۴۶ برافتاد و از آن پس، این قصر به عنوان محل اقامت رسمی و دفتر کار رؤسای جمهوری ایتالیا به کار رفت.
● شلوس بلویو (آلمان)
شلوس بلویو کاخ دوره ملوک الطوایفی در مرکز برلین است. این کاخ در ضلع شمالی تایرگارتن پارک در اطراف نماد پیروزی آلمان با نام «اسپیروگ۱» قرار دارد. این کاخ محل اقامت اصلی رئیس جمهور آلمان از سال ۱۹۹۴ بوده است. این بنا در سال ۱۷۸۶ برای شاه فردیناند پروشه برادر کوچک تر شاه فردیناند دوم به وسیله معماری به نام فیلیپ دانیل باومن به عنوان اقامتگاه تابستانی این پادشاه ساخته شد. کاخ جدید در محل احداث بنایی قدیمی از سوی نوبلزدروف، ساخته شده در سال ،۱۷۴۳ بنا شد و در اواسط دهه ۱۹۳۰ به یک موزه مردم شناسی تبدیل شد.
بعد از آن نیز به عنوان محل اقامت میهمانان رایش سوم بازسازی شد. این بنا در مه ۱۹۴۵ در پایان جنگ دوم جهانی، خسارت دید و در پایان دهه ۱۹۵۰ به کلی بازسازی شد. از سال ،۱۹۵۷ دومین محل اقامت رسمی رئیس جمهور آلمان بود و جایگزینی برای ویلایهامراشمیت در بن محسوب می شود. این بنا مجدداً در سال ۱۹۶۷ بازسازی و نوسازی شد و ریچارد فن وایزسکر پس از متحدسازی آلمان، به محل اقامت اولیه ریاست جمهوری خود در سال ۱۹۹۴ برگشت.
● کاخ سفید (ایالات متحده)
معمار کاخ سفید در یک مسابقه برای طراحی کاخ در سال ۱۸۶۰از بین ۹ طرح پیشنهادی، برگزیده شد. یکی از این طرح ها به صورت ناشناس، به وسیله توماس جفرسون ارسال شده بود. رئیس جمهور جرج واشنگتن، در شانزدهم جولای ۱۷۹۲ به شهر سفر کرد تا در این باره تصمیم بگیرد. تصمیم او به عنوان یک مدرک واقعی ذخیره شده است. او سریعاً طرح پیشنهادی جیمز هوبان، مرد ایرلندی ساکن چارلزتون در کارولینای جنوبی را تأیید کرد.
طرحی که هوبان ارائه داد، به طرز قابل توجهی بر روی نخستین و دومین پایه های خانه لینستر تأثیر گذاشت؛ کاخی وابسته به مقامات دوک در دوبلین پایتخت ایرلند که هم اکنون محل مجلس ایرلند است. ساخت این بنا با گذاشتن نخستین سنگ در ۱۳ اکتبر ۱۷۹۲ شروع شد. یادداشت های به جامانده از مأمور عالی رتبه دولتی گماشته کلمبیا در ساخت کاخ سفید مشخص می کند که پی ساختمان به وسیله عده ای از برده ها، حفر و فونداسیون ساختمان نیز به وسیله نیروی کار بردگان ساخته شده است. ساختمان اصلی، تقریباً هشت سال زمان برد و مبلغ گزارش شده ۲۳۳ میلیون و ۳۷۱ هزار دلار هزینه برداشت. هرچند که هنوز کامل نشده بود اما در اول نوامبر ۱۸۰۰ کاخ سفید آماده بهره برداری شد.

[علی رضا سزاوار]

منبع : روزنامه ایران