یکشنبه, ۲۵ آذر, ۱۴۰۳ / 15 December, 2024
مجله ویستا


معمار ملی


معمار ملی
سیدهادی میرمیران به سال ۱۳۲۳ در قزوین به دنیا آمد. در سال ۱۳۴۷ از دانشكده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد.
فعالیت حرفه ای این هنرمند معمار تقریباً به سه دوره مساوی تقسیم می شود:
* در فاصله ۱۳۴۷- ۱۳۵۷ او در شركت ملی ذوب آهن ایران، در اصفهان سرپرست كارگاه معماری واحد طراحی و شهرسازی بوده و مسئولیت تهیه و اجرای طرح های متعددی را در زمینه مجموعه های مسكونی، بناهای عمومی و طرح های شهری در شهرهای جدید الاحداث پولادشهر، زیرآب و زرندنو به عهده داشته است.
* از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۷ ضمن ادامه فعالیت در ذوب آهن، با شركت خانه سازی ایران و اداره كل مسكن و شهرسازی اصفهان همكاری كرده است.
در شركت خانه سازی ایران مسئولیت سرپرستی واحد طراحی و در اداره كل مسكن و شهرسازی اصفهان مسئولیت تهیه طرح جامع شهر اصفهان و «طرح منطقه شهری اصفهان» با او بوده است.
او در اصفهان برای اولین بار- در حوزه رسمی شهرسازی كشور- مفهوم «منطقه شهری» را به طور جدی مطرح كرد و با ارائه بسیار درخشان طرحی موفق، در فرآیندی سخت و طولانی از جلسات بررسی و تصمیم گیری در كمیته فنی شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، توانست ضرورت توجه به مناطق شهری، كشور را به منزله عرصه هایی مشخص، مجزا و مستقل در «حوزه مدیریت و برنامه ریزی شهری» نشان دهد.
* از سال ۱۳۶۷ نیز میرمیران به عنوان مؤسس و مدیرعامل شركت مهندسان مشاور نقش جهان _ پارس به كار در زمینه شهرسازی و معماری ادامه داد. طی این دوره تهیه طرح های متعدد شهری به ویژه چند طرح بسیار موفق برای احیای مجموعه كریمخانی شیراز، احیا و بهسازی مجموعه میدان كهنه و مسجد جامع عتیق اصفهان و بدنه سازی خیابان چهار باغ اصفهان و نیز شركت پیگیر و فعالانه او در تمامی مسابقات مهم معماری داخلی- و یك مسابقه بین المللی- و موفقیت چشمگیر او در اغلب این مسابقات به عنوان برنده، همچنین كسب رتبه اول جایزه بزرگ معمار سال ۱۳۸۲ برای ساختمان كانون وكلای تهران و رتبه دوم جایزه معمار سال ۱۳۸۰ برای مجتمع فرهنگی- ورزشی رفسنجان و دریافت نشان فرهنگ و هنر او را به عنوان چهره شاخص و سرشناس معماری و شهرسازی معاصر ایران مطرح كرد.
مرحوم میرمیران معماری ایران را یكی از برجسته ترین های تاریخ معماری جهان می دانست و علاقه وافری به این معماری داشت.
او در یكی از گفت وگوهایش در این باره گفته است: «من شیفتگی زیادی به معماری ایرانی دارم و برای آن ارزش بسیاری قائلم. معتقدم در تاریخ معماری جهان، اگر معماری ایران یكی از برجسته ترین اجزا نباشد، از برجسته ترین هاست. چون اولاً تداوم دارد. یعنی معماری ایران در دوران قبل از هخامنشیان تا اواخر دوره قاجار به هم پیوسته است. قطع و انفصال ندارد. در همه این دوره ها هم نمونه های مهمی داشته كه در تاریخ معماری جهان اثر گذاشته است. مثل تخت جمشید، ایوان مدائن، مقبره سلطانیه و ...
... بشر باید بتواند به هنر معماری دلخوش باشد. معماران هم باید چیزهایی بسازند كه دلخوشی بیاورد... معماری معمار مهم است، باقی امور را دیگران هم می توانند انجام دهند. لوكوربوزیه حتی كشتی هم طراحی می كرد.
ویژگی او این بود كه همیشه تلاش می كرد چیز جدیدی به وجود آورد، چیز تازه ای خلق كند. ما باید همین را از او یاد بگیریم.بیشتر از معماری لوكوربوزیه باید معماربودن را از او یاد بگیریم. منظور من این نیست كه همه باید لوكوربوزیه باشند. هزاران نفر باید بتواند ساختمانهای خوب بسازند. در میان آنها ده نفر هم معمار خوب می شوند. هر كدام كه استطاعت خلاقیت داشته باشد.(۱)
ایرج اعتصام در روز مراسم تشییع پیكر مرحوم میرمیران تأكید كرد كه عشق و احترام میرمیران به ارزش های معماری گذشته ایران همواره در تمام گفتارها و آثار او منعكس بود. به اعتقاد میرمیران، ضروری است روح و روحیه معماری گذشته ایران را با پیشرفت فنی روز عجین كرد. او عاشق معماری بود و زندگی اش را وقف معماری كرد. میراث تئوری و عملی به جای مانده از میرمیران باید حفظ شده و گسترش یابد.
جلیل حبیب اللهیان نیز گفته است: میرمیران تنها چهره ای ماندگار در فرهنگ و هنر ایران نیست، بلكه نمونه ای از استقامت و پایداری در برابر بیماری و مرگ بود. مصادف شدن روز معمار با نام هادی میرمیران، این روز را جاودانه تر كرد.
بهرام فریور صدری نیز هادی میرمیران را معمار ایرانی می نی مالیستی دانست كه مشخصه های ایرانی را در كارهایش عیناً اجرا می كرد و كارهای دقیق، بدیع و تازه ارائه می داد. به اعتقاد صدری، جامعه حرفه ای به میرمیران بدهكار است تا كارهای او را تحلیل كند.
علیرضا قهاری رئیس انجمن مفاخر ایران تأكید كرده است كه انتخاب اصفهان به عنوان پایتخت دائمی فرهنگی ایران و نیز تأسیس موزه ملی معماری، دو پیشنهاد اساسی و مهم میرمیران در روزهای پایان حیاتش بوده است. مهندس میرمیران به جمعیت، انجمن، شهر و استان خاصی تعلق ندارد، بلكه او یك معمار ملی است، با ایده های شرقی و پشتوانه باشكوه معماری فاخر و اصیل ایرانی. انجمن و دوستداران میرمیران، تندیسی از این معمار فرهیخته را تهیه می كنند.
زنده یاد مهندس هادی میرمیران پس از گذران یك دوره بیماری صعب العلاج روز سی ام فروردین ماه گذشته در بیمارستانی در آلمان درگذشت. روحش شاد و یادش تا ابد گرامی باد.
پی نوشت:
۱- گفت وگو با هادی میرمیران _ مجله معمار شماره ۳۰
منبع : روزنامه همشهری