۲۳ آوریل سال ۱۵۱۴ ـ نخستین لشکر کشی عثمانی به ایران

۲۳ آوریل سال ۱۵۱۴ قشون عثمانی اردوی آمادگی خود را برپا کرد تا با همه امکانات و در راس آن سلطان سلیم یکم به سوی ایران به حرکت درآید و دولت نوبنیاد ایران به رهبری شاه اسماعیل صفوی را که می رفت تا امپراتوری ساسانیان را احیاء کند نابود سازد. برخورد دو نیرو ۲۳ اوت (درست چهار ماه بعد) در چالدران نزدیک خوی صورت گرفت .
سلیم ملقب به یاووز (عبوس) که پس از پیروزی بر برادرش سلطنت خود را از ۱۵۱۲ آغاز کرده بود در شرق و جنوب با دو رقیب پر قدرت رو به رو بود، شاه صفوی در شرق و «ممالیک» در سوریه، و وی به جنگ با شاه صفوی اولویت داد زیرا که با اعلام شیعه اثنی عشری به عنوان مذهب رسمی ایران، شیعیان آناتولی متمایل به ایران شده بودند، ترکمانان ساکن مناطق شرقی و جنوب شرقی آناتولی نیز دولت ایران را ترجیح می دادند و کردهای آن مناطق خود را از تبار ایرانی، و تمایل و وفاداری به ایران داشتند. اروپاییان از دشمنی دو دولت همسایه بعدا سوء استفاده بسیار کردند و موفق هم شدند.
سرانجام سلیم یکم بر هردو حریف فائق آمد. شکست ایران در چالدران به علت نداشتن اسلحه آتشین بود که عثمانی ها به آن مجهز بودند. سلیم شاه اسماعیل را در اوت ۱۵۱۴ و ممالیک را در اوت ۱۵۱۶ در جنگ حلب و سال بعد در قاهره شکست داد و در ۲۲ سپتامبر ۱۵۲۰ در ۵۰ سالگی پس از هشت سال حکومت درگذشت.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز