غذایتان در چه دیگی می جوشد؟

اکنون در هر آشپزخانه ای انواع ظرف ها و قابلمه ها و تابه ها و... وجود دارد که به کار خانم خانه می آید، اما بیشتر این ظرف ها، امتحان خود را پس داده اند و تنها شمار معدودی از آنها از عهده آزمون ها برآمده اند از آن شمار ظروف پیرکس (شیشه ای) و ظروف تمام استیل چرا؟!
▪ ظروف شیشه ای(پیرکس): این ظروف به دلیل اینکه نسبت به ماده غذایی واکنشی ندارند و در برابر حرارت مقاومند و به آسانی قابل شستشو و ضدعفونی هستند در ردیف بهترین ظرف ها جای گرفته اند.
▪ استیل: این ظروف نیز به انواع مواد غذایی (حتی اسیدی) و همچنین حرارت مقاوم بوده و امکان شستشو و ضدعفونی آن نیز فراهم است.
▪ لعابی: به گفته کارشناسان تا زمانی که لعاب ظرف ها آسیب ندیده باشد می توان از آنها استفاده کرد.
▪ چینی: این ظروف در حقیقت مقاوم و لعاب دارند و تا هنگامی که ظرف آسیب فیزیکی ندیده است قابل استفاده اند، اما به محض لب پر شدن بهتر است کنار گذاشته شوند.
▪ پلاستیکی و فوم: با توجه به تنوع و گوناگونی بسیار زیاد مواد اولیه پلاستیکی، هر ظرفی برای مصرف غذا مناسب نیست. کارشناسان صنایع غذایی تاکید می کنند: از ظروف پلاستیکی برای سرو غذای داغ استفاده نکنید. بهترین ظروف برای پخت غذا در فر یا مایکروویو، پیرکس، استیل و یا تفلون است.
▪ ملامین: به نظر می رسد دوره استفاده از ظروف ملامین به سر آمده باشد. در عین حال ظرف های ملامین باید مهر استاندارد و یا پروانه ساخت از وزارت بهداشت و درمان پزشکی داشته باشند در غیر این صورت گاه کربنات کلسیم (پودرسنگی) که در این ظرف ها مورد استفاده قرار می گیرد، بسیار خطرناک است. ظرف های ملامین تقلبی سبک اند. برای براق شدن ظروف ملامین از پوششی به نام گلیزر استفاده می شود که مانند لعاب عمل می کند و بدیهی است در صورت مناسب نبودن گلیزر یا استفاده درازمدت از این ظروف، این پوشش آسیب می بیند.
▪ تفلون: یکی از پوشش های مقاوم به حرارت تفلون است که در حقیقت پوششی به روی ظرف های آهنی است و بدیهی است که نوع و ضخامت این پوشش در کارآیی آن مهم است. بنابراین باید از ظروف تفلون که لایه داخلی آنها آسیب دیده پرهیز کرد و تا حد امکان به فکر دوباره سازی تفلون نبود.
▪ آلومینیوم، روحی یا رویی: به عقیده کارشناسان وقت آن رسیده که تمامی ظروف آلومینیوم معروف به روحی را کنار بگذاریم. اسیدهای آلی موجود در برخی غذاها با تاثیر بر ظروف آلومینیوم و خوردگی جزیی و در نتیجه وارد شدن این عنصر در غذا سبب افزایش میزان آلومینیوم در رژیم غذایی فرد شده و در نتیجه بروز اختلال در سیستم عصبی، افزایش خطر ابتلا به آلزایمر و اختلال در متابولیسم استخوان، مسمومیت کلیه، کبد و التهاب مفصل را در پی دارد.
تقریبا تمامی ظرف های فلزی که به عنوان ظروف روی در دسترس مردم قرار دارد از جنس آلومینیوم است که متاسفانه برای پخت و پز و نگهداری مواد غذایی اسیدی از جمله آبمیوه ها، برخی سبزی ها، غذاهای حاوی آبلیمو، ترشی جات و ماست استفاده می شود.

رها سادات

منبع : روزنامه جوان