یاقوت کبود

(یاقوت کبود) از واژه لاتین Supphirus به معنی آبی گرفته شده و در آغاز به همه گوهر سنگهای آبی اطلاق می‌شد. یاقوتهای کبود بسیار فراوانتر از یاقوتهای سرخ هستند، اما ارزش کمتری دارند. یاقوت کبود بزرگ ، غیر عادی نبوده و تعداد زیادی از آنها با وزن بیش از از ۱۰۰ قیراط وجود داشته که بیشتر آنها امرزوه نیز شناخته شده‌اند.
● محل پیدایش
از آنجا که یاقوت سرخ و کبود گونه‌هایی از کروندوم هستند که در شرایط مشابهی شکیل شده‌اند. یاقوتهای کبود همانند یاقوتهای سرخ در سنگ آهکهای دگرگونی واقع بوده و از استخراج سنگ مادر ، گوهر زیبایی بدست آمده است. یاقوتهای کبودی به رنگ آبی گل گندمی از رسوبات تایلند در نزدیکی تامبانگ و مناطق مجاور همه آن در کامبوج استخراج شده است.
در سریلانکا یاقوتهای کبودی با کیفیت خوب از شنهای گوهردار یافته شده است. در سال ۱۸۸۱ در کشمیر در کوههای هیمالیا ، در اثر وقوع یک زمین لغزشهایی ، یاقوتهای کبودی کشف شد. این گوهر سنگهای کشف شده در کشمیر ارزش بسیار بالایی دارند، اما رنگ آنها تا حدی روشنتر از گوهرهای کامبوج تایلند است.
● خواص یاقوت کبود
یاقوت کبود ما را در تصمیماتمان حمایت می‌کند و کسانی که آنرا با خود دارند در برابر خشم و بی صبری خوب می‌توانند خود را کنترل کنند. این سنگ انرژیها را به هم وصل می‌کند، از ارتعاشات خود نیروی بزرگی مهیا می‌سازد. یاقوت کبود سنگ واقعیت ، وفاداری ، عقل و خرد است.
این سنگ می‌تواند ارتعاشات تولید کند که سلولهای پوست ، مرد ناخن اصلاح و ترمیم شوند. یاقوت کبود مجموعه سیستم عصبی را نیرو می‌بخشد و به بیماریهایی که از اعصاب نشأت می‌گیرند یاری می‌رساند. در ضمن اگر کسی چشمان ضعیفی دارد به آن نگاه کند برای ضعف چشمانش مؤثر می‌باشد.
● نحوه تشخیص یاقوت کبود اصل
اگر آنرا در ظرف شیشه‌ای حاوی آب بیندازیم آب به رنگ آبی دیده می‌شود و خود سنگ هم در داخل آب درخشندگی پیدا می‌کند. در ضمن همه جای آن باید یکرنگ دیده شود

منبع : سازمان آموزش و پرورش استان خراسان