جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

آنچه از گوگل نمی‌دانید


آنچه از گوگل نمی‌دانید
پشت صحنه گوگل، شما را با واقعیت‌های غیرفنی دنیای دیجیتال آگاه می‌كند. در این گزارش، به بررسی اجمالی سیستم‌های كارمند یابی جالب گوگل به همراه شیوه‌های كسب و كار در گوگل می‌پردازیم. امیداست وب‌مسترهای جوان ایرانی، تجربه‌های تئوری خوبی را با مطالعه موفقیت‌های بزرگان وب، كسب كنند.
۱) سیستم‌های كارمندیابی Google
كارمندیابی یكی از مهم‌ترین مسائل در ضریب اثربخشی فعالیت فعالان صنعت دیجیتال در دهه اخیر شمرده می‌شود. هیچ شركت موفقی بدون دستیابی به كارمندان موثر و موفق، گوی سبقت را از رقبا نگرفته است.
مسئله كارمندیابی به همین دلیل، از مهم‌ترین فاكتورهای توسعه كسب و كار و از ظریف‌ترین شاخص‌های اثربخشی رهبری در سازمان دیجیتالی گوگل به شمار می‌رود. همان طور كه در متون مدیریتی می‌خوانیم: كارمندیابی فرایندی است كه توسط آن، افرادی كه به نظر می‌رسد توانایی بالقوه‌ای برای عضویت در سازمان و انجام دادن وظایف محول دارند، شناسایی می‌گردند و موجبات جذب آنها توسط سازمان فراهم می‌شود.
كارمندیابی فرایند واسطه‌ای است. یعنی متقاضی شغل و كارفرمایان، برای نخستین بار با یكدیگر روبرو می‌شوند تا طی فرایند(انتخاب-گزینش) توانایی واقعی آنها برای احراز شغل در سازمان تعیین گردد.
كارمندیابی باید به گونه‌ای باشد كه تعداد زیادی از داوطلبان واجد شرایط، متقاضی شغل شوند.
فرآیند كارمندیابی در گوگل، فرآیندی بر اساس رفتارهای سیستم‌های باز است. سیستم‌های باز، سیستم‌هایی هستند كه خروجی آنها، ورودی عنصر دیگری است و می‌توان برای آن مرز در نظر گرفت. یعنی با انتخاب كارمند در یك سیستم باز، می‌توان انتظار داشت كه با انتخاب صحیح، قابلیت تصحیح، ترمیم و غنی سازی گروه‌های شغلی دیگر نیز با انتخاب درست یك كارمند، تامین می‌شود.
كارمندیابی موثر، سینرژی گوگل را به طور فزاینده‌ای افزایش داده است و این افزایش، عاملی مهم در موفقیت این شركت در یك دهه اخیر قلمداد می‌شود. به جز برخی از اعلان‌های شغلی مستقیم كه گوگل برای پر كردن ظرفیت‌های شغلی خود در سایت ارائه می‌دهد، برخی از روش‌های كارمندیابی رهبران گوگل با سایر رقبای آنها در صنعت دیجیتال متفاوت است. مثلا، سالانه مسابقه‌ای را تحت عنوان مسابقه code jam ترتیب می‌دهند و از علاقه‌مندان به برنامه‌نویسی و طراحی زیرساخت‌های دیجیتالی از سراسر جهان درخواست می‌كنند تا در مورد برخی از مسائل مطرح شده، پاسخ‌هایی را كسب كنند و برای گوگل ارسال كنند.
پاسخ‌ها در فرآیندی پردازش و در نهایت، جایزه ۲۰ هزار دلاری سالانه گوگل، به برنده این مجموعه پرسش‌ها، اعطا می‌شود.
برنده یا برندگان این جایزه، مستقیما به استخدام گوگل پذیرفته می‌شوند.
راه جالب دیگری كه این شركت به آن اخیرا روی آورده است، تقریبا به همین شكل قبلی است. آنها پرسش‌هایی را در اینترنت مطرح می‌كنند كه علاقه‌مندان می‌بایست برای طی كردن روند استخدامی خود، پاسخ‌هایی را برای آنها پیدا كنند. سپس، گروه‌های پاسخ دهنده صحیح، دعوت می‌شوند تا در یك امتحانی مثل امتحان GMAT یا هوش تحصیلی، شركت كنند.
افراد موفق در این آزمون‌ها كه معمولا الكترونیكی نیز برگزار می‌شود، به دفاتر نمایندگی گوگل در كشورهای مختلف دعوت می‌شوند و توسط مدیران منابع انسانی گوگل، مصاحبه می‌شوند.
پذیرفته شدگان در این مصاحبه، كارمندان آینده گوگل به شمار می‌روند.
معمولا نخبه‌ترین افراد جوامع در این مصاحبه‌های پذیرفته و در در این فرآیند پیچیده، قبول می‌شوند.
اگر شما متقاضی شغل مدیریت امور نرم‌افزاری در فلان دفتر گوگل باشید، باید یك فرد محقق، خلاق و نوآور باشید تا بتوانید به پرسش‌های ریاضی و روان شناسی و كامپیوتری مطرح شده گوگل، پاسخ دهید.
البته برای بزرگان صنعت دیجیتال، ارزش یك مهندس متوسطی كه بتواند خوب فكر كند و اهتمام به خلاقیت داشته باشد، بسیار بیشتر از یك استاد برنامه‌نویسی تك بعدی است!
بیل گیتس، یك بار نفر اول دوره فوق لیسانس كامیپوتر دانشگاه‌هاروارد آمریكا را كه یك نابغه در حل مسائل رایانه‌ای و ریاضی بود، فقط به خاطر آن كه او نتوانست به پرسش: «تعداد پمپ بنزین‌های ایالات متحده آمریكا چقدر است؟» پاسخ دهد را در گزینش استخدامی رد كرد!! چرا كه این نابغه در هنگام پاسخ دهی به این سوال، قبل از این كه به جواب نمی‌دانم بسنده كند، باید كمی تحلیل ذهنی داشته باشد و برای مسائل فوری و غیرقابل پیش‌بینی، در فكر راه حل و یافتن عواملی موثر در یافت پاسخ باشد.
چنین افرادی را سازمان‌های دیجیتالی بزرگ نیازمند هستند. چرا كه همیشه كارمندان مستعد، باید منتظر مسائل غیرقابل پیش‌بینی در فرآیندهای كاری باشند كه پاسخ دهی سریع و با حداقل هزینه، برای سازمان‌ها مهم است.
رویكرد سازمان‌های جدید به استخدام چنین منابع انسانی باهوش و علاقه‌مند و خلاق، روز به روز در حال افزایش است. شاید عدم رویكرد استخدام رسمی ۳۰ ساله، یكی از دلایل رویكرد جدید شركت‌ها به در اختیار داشتن نیروهای خبره است و نه نیروهایی كه به روش ثابتی عادت كرده‌اند و ارزش افزوده سازمان را كاهش می‌دهند.
البته بنیادهای حمایت از كارگر، این برداشت را كه منجر به استخدام‌های موقت و فرصت سازی كامل به نفع كارفرما و به ضرر كارگران می‌شود را محكوم می‌كنند. اما به هر حال، باید برای ارتقای خلاقیت در سازم آنها ، چند منظوره فكر و عمل كرد.
رهبری گوگل، فرآیند كارمندیابی را مقوله‌ای حساس می‌داند و در استخدام افراد در سطوح مختلف سازمانی، متغیرهای زیادی را در خرده سیستم‌های استخدامی خود لحاظ می‌كند. چرا كه كارمندهای شركت می بایست براساس ماموریت شركت، در گروه‌ها و تیم‌های غیرمتمركز فعالیت كرده و از این رو، در قالب مدیریت ماتریسی پروژه‌های شركت بیشترین كارایی را از خود بروز دهند.
روند پاداش دهی به كارمندان موفق هم، بر خلاف سازمان‌ه ی سنتی كه بیشتر بر اساس مرخصی ساعتی-روزانه یا پاداش‌های نقدی اندك است، با پاداش‌های سهامی یا ارتقای جایگاه شغلی و استفاده از بن‌های كارگزی چند منظوره و متنوع، مبتنی شده است.
شمار زیادی از كارمندان گوگل پس از ورود گوگل به بازار بورس آمریكا، به ثروت‌های زیادی دست یافتند. اگر قرار بود پاداش آنها، عوامل سنتی در سازمان‌های امروزی بیشتر باشد، چنین درآمدی برای آنها فقط در خیالات می‌توانست سیر كند. جنبه عملی به خود نمی گرفت. توجه به سیستم‌های كارمندیابی گوگل در رهبری سازمان دیجیتالی گوگل، مقوله مهمی است كه فعالان صنعت دیجیتال در كشور و حتی سازمان‌های سنتی كه هنوز تجربه ورود به این عرصه را درك نكرده‌اند، بهتر است بخشی از فرآیند استخدامی خود را از این راه، دریافت كنند.
به هر حال، همیشه بهترین انتخاب، از طریق آزمون‌های علمی و تخصصی چند ساعتی حاصل نمی‌شود. بقای سازمان‌ها در دنیای كسب و كار پرشتاب و متغیر امروزی، كاركنانی با خصیصه‌های تعریف شده جدید را طلب می‌كند كه باید به آن اهمیت داد.
گونه دیگری از این سیستم كارمندیابی نیز بر اساس مسابقات سالانه كد جم گوگل است. برنامه‌ریزان حاضر در این مسابقات باید تلاش كنند مشكلات نرم‌افزار ‌آنلاین را زودتر از یكدیگر حل كنند.
تعداد ۱۰۰ نابغه‌ نهایی انتخاب شده در این مسابقات با هزینه‌ گوگل به نیویورك عازم خواهند شد تا در مسابقات قهرمانی code jam در ماه اكتبر هر سال شركت كنند؛ این مسابقات فرصتی بسیار مناسب برای سریع‌ترین و مستعدترین متخصصان رایانه در جهان است تا در سطحی بین‌المللی با یكدیگر رقابت كنند.
فینالیست‌های این مسابقات به ترتیب رده‌بندی ۱۵۵ هزار تا ۱۰ هزار دلار جایزه دریافت خواهند كرد؛ ثبت‌نام برای این مسابقات تا شروع دور انتخابی یعنی پنجم سپتامبر ادامه خواهد داشت.
در چند سال اخیر، بیش از ۱۴ هزار نفر از ۲۲ كشور در مسابقات code jam گوگل شركت كرده‌اند كه شماری از این نوابع، به غول موتورهای جست‌وجوی وب، دعوت به كار می‌شوند. این وضعیت، بهترین راه كارمندیابی برای جذب افراد نخبه و خلاق و با انگیزه برای شركتی مانند گوگل است.
۲) پشت صحنه گوگل
قطعا، پشت صحنه سناریوهایی كه مغزهای گوگل از اوایل دهه نود میلادی تا كنون بر پایه آنها ، جهان دیجیتال را به تسخیر خود در آورده‌اند، به‌اندازه آگاهی از رفتار سازمانی این شركت در خلق محصولات دیجیتالی، جذاب و خواندنی خواهد بود.
الف) این‌ها، عاشق ریاضیات هستند!
رانندگانی كه به ریاضیات خود مطمئن بودند و در ترافیك همیشگی بزرگراه شماره ۱۰۱ كه به «سیلیكون ولی» منتهی می‌شود، گیر می‌كردند، می‌توانستند وقت خود را با تامل در بیلبوردی كه روی آن یك مسئله ریاضی نوشته شده بود، بگذرانند.كسانی كه می‌توانستند عدد مورد‌نظر سؤال‌كننده را دریابند، در واقع مبنای یك الگوریتم طبیعی را می‌یافتند. تعداد كسانی كه روی این معما كار كردند و از عهده حل آن برآمدند، به وب‌‌سایتی رهنمون شدند تا مسئله‌ای دیگر را حل كنند و پس از حل این معما هم، صفحه‌ای دیگر به روی آنها گشوده می‌شد كه از آنها می‌خواست تا مشخصات و سوابق كاری خود را ارسال كنند. اگر بیلبوردی می‌توانست روح یك شركت را به تصویر بكشد، همین بیلبورد بود، زیرا آگهی‌دهنده ناشناس شركت گوگل بود كه محصول اصلی و مهم آن محبوب‌ترین موتور جست‌و‌جوی اینترنتی در جهان است. با این شوخی جسورانه، با اشتغالات ذهنی ریاضی، سادگی و این اعتقاد مبتكرانه كه گوگل منزلگاه نوابغ است، بیلبورد از شركتی سخن می‌گفت كه فكر می‌كند جایگاه درست و به‌حقی را به‌عنوان رهبر و پیشروی صنعت فناوری به‌دست آورده است، موقعیتی كه در ۱۵ سال گذشته، مایكروسافت اشغال كرده بود.
لحن بیلبورد گوگلی بود، چیزی كه كارفرماهای گوگل علاقه دارند، بگویند. سخنگوی شركت می‌گوید كه این صفت «گوگلی»، جهان وطنی، تواضع، تفاوت و تشخیص متعادلی را به ذهن متبادر می‌كند. نمایشی مناسب و زیبا از گوگلی بودن «googly–ness» كه در سخنرانی‌های امسال در لاس‌وگاس اجرا شد درحالی ‌كه روسای دیگر شركت‌های فناوری به جایگاه سخنرانی در میان هیاهوی موسیقی راك و رقص نور وارد می‌شوند، گوگل كنسرت براندنبورگ شماره سه از باخ را پخش كرد، تا روسای شركت به جایگاه وارد شوند. بیلبورد از این جهت گوگلی بوده، یعنی مانند صفحه اصلی گوگل، به‌لحاظ بصری به‌طور كامل ساده بود چنان‌‌كه مراجعه‌كنندگان را درباره محتوای پیچیده آن به اشتباه می‌اندازد، یا اینكه، برای بیگانگان "گوگلی‌ بودن"، به معنای آرزویی جسورانه و یك ماموریت است كه شما را به پیشرفت جهان و یكی دانستن جهل با فضیلت فرا می‌خواند، عارضه اصلی این طرز فكر كه در بیلبورد نشان داده شده است، بزرگ دانستن ریاضیات است.
گوگل پیوسته درحال طرح جناس‌های عددی و معماهای ریاضی است. وقتی آنها در سال ۲۰۰۴ اسناد مربوط بازار سهام را پر می‌كردند، گفتند كه آنها می‌خواهند ۸۲۸/۲۸۱/۷۱۸/۲ دلار سود به‌دست بیاورند كه برابر با e میلیارد دلار است.
علاقه به ریاضیات در گوگل، شاید از علاقه موسسان آن سرگئی برین و لری پیج ناشی می‌شود. برین كه در روسیه متولد شده است پسر استاد آمار است و مادرش هم برای ناسا كار می‌كند و والدین لری پیج هر دو معلم رایانه هستند.
راز موفقیت گوگل كه آن را محبوب‌ترین موتور جست‌وجو در جهان ساخته است، درك این موضوع است كه بی‌نظمی در اینترنت یك نظم ضمنی ریاضی دارد. لری پیج و سرگئی برین با شمارش، تنظیم و ارزیابی ساختارهای ارتباطی توانستند نتایج جست‌وجو را به هم مربوط و نزدیك كنند، كاری كه هیچ موتور جست‌وجوی دیگری نتوانسته بود انجام دهد.
تاكنون آنها این برتری را حفظ كرده‌اند. دانیل سولیوان، دبیر خبرنامه صنعتی آنلاین، گوگل را در صدر بهترین موتورهای جست‌وجو قرار داده است، پس از گوگل، یاهو (yahoo)، اسك (ASK) و MSN مایكروسافت در رتبه‌های دوم تا چهارم قرار دارند.
تعداد بازدیدكننده‌های گوگل به‌طور نسبی هر ماه نسبت به سال گذشته در همان ماه افزایش پیدا می‌كنند. به استثنای AOL كه از ورودی اینترنتی مانند فناوری جست‌وجوی گوگل استفاده می‌كند، در ماه مارس گوگل میزبان نیمی از كل جست‌وجوگران اینترنتی بوده است، سهم گوگل به استثنای AOL از كل جست‌وجوگران ۴۳ درصد بود.
مهارت و توانایی ریاضی دلیل نیمی از موفقیت‌های گوگل است: توانایی تبدیل همه جست‌وجوها به پول. برعكس شركت‌های نرم‌افزاری مانند مایكروسافت كه بخش اعظم درآمد آن از محل لیسانس است،
گوگل در وهله اول یك بنگاه تبلیغاتی محسوب می‌شود. او آگهی‌های تبلیغاتی معمولی نمی‌فروشد. بلكه گوگل یك ژانر تبلیغاتی جدید و كارا به‌نام "پرداخت به ازای هر كلیك" ابداع كرده است. گوگل یك متن كوچك تبلیغاتی روی صفحات نتایج جست‌وجو قرار داده است، اما آگهی‌دهندگان فقط زمانی پول برای آن پرداخت می‌كنند كه بازدیدكنندگان و كاربران اینترنتی به‌طور حتم روی آن متن كلیك كرده باشند و وارد آدرس آنها شده باشند. این سیستم روی صفحات نتایج جست‌وجو تا به‌حال خوب كار كرده و نیمی از درآمد گوگل را تامین كرده است، زیرا كلمات اصلی كاربران به گوگل اجازه می‌دهد تا آگهی‌های مناسب و مربوط به آن را روی صفحه قرار دهد.
اما در عین حال این سیستم روی دیگر صفحات وب مانند بلاگ‌ها و مقالات روزنامه‌ هم كه به‌عنوان بخشی از شبكه گوگل امضا می‌شوند، جواب داده است.
ب) آنها این گونه رشد كردند
Keith H. Hammonds در مارچ ۲۰۰۳ در نشریه Fast ، ۵ اصل مهم در پشت صحنه فعالیت‌های گوگل را در ارتقای كسب و كار در دنیای دیجیتال، با عنوان " آنها ، این گونه رشد كردند "، این چنین معرفی می كند:
▪ قانون شماره یك: به كاربران بستگی دارد
در گوگل قانون مهمی وجود دارد، اگر ایده‌ای در سر داری كه باعث بهبود نتیجه كار كاربران می‌شود، به ایده‌ات جامه عمل بپوشان.به استناد برخی برآوردها، گوگل میزبان سه چهارم جست‌وجوهای وب است. اما از آنجا كه كامل نیست، تسلطش به‌اندازه كافی حوب نیست.
به همین دلیل گوگل باید تفسیر درستی از جست‌وجوی كاربران ترك و فنلاندی خود داشته باشد، زب آنها یی كه عبارات جست‌وجویشان بیشتر به جملات شبیه است، و یا در زبان ژاپنی كه بین كلمات هیچ فاصله‌ای وجود ندارد. گوگل نه تنها باید معنی تك تك كلمات جست‌وجو شده را درك كند، كه ارتباط بین این كلمات با دیگر كلمات و ویژگی آن كلمات را به عنوان یك شیئ در صفحات وب نیز باید برای گوگل روشن شود. برای نمونه صفحاتی كه عبارت جست‌وجو را به صورت پررنگ (bold) یا در گوشه بالا سمت راست نشان می‌دهند در لیست نتابج گوگل بالاتر از صفحاتی قرار خواهند گرفت كه به آن اندازه، كلمه كلیدی را نمایان نكرده است.
گوگل هنوز یك محصول دارد و آن موتور جست‌وجویش است. افراد برای جست‌وجو در وب به گوگل سر می زنند، و هدف اصلی از صفحات اینترنتی این پایگاه ان است كه مطمئن شود كه كاربرانش از جست‌وجو دور نیافتاده‌اند. گوگل آنچه را كه مردم مایل نیستند، به آنها نشان نمی‌دهد، چون در دراز مدت باعث شكست تجاری آنها خواهد شد.
گوگل خود را به شیوه سنتی در معرض فروش قرار نمی‌دهد. در عوض، گوگل مشاهده می كند و می شنود. گوگل ارقام ترافیك جست‌وجوها را مشاهده می كند و ایمیل‌های رسیده را می خواند. در واقع، ده كارمند تمام وقت در گوگل مشغول خواندن ایمیل‌های رسیده از طرف كاربران هستند، و آنها را به كاركنان مناسبی از گوگل ارجاع می‌دهند یا خود، به آنها پاسخ می‌دهد. مونیكا هنزینگر، مدیر بخش تحقیقات گوگل می گوید: "تقریبا همه به بازخوردهای مخاطبان دسترسی دارند. ما همه می‌دانیم كه بخش‌های مشكل سازكه كاربران از آنها گلابه دارند كدامند.
نتیجه این كه، گوگل از چنین ادراك منحصر به فردی كه از مخاطبان خود دارد خرسند است و نیز از صداقت و مخصوص خود. گوگل كار برجسته‌ای را مدیریت كرده است : خوش آمدن به مزاق كاربران حرفه‌ای خوگرفته به اینترنت، بدون آنكه گوگل كاربران مبتدی را از دست بدهد. گوگل حتی به رفتار كاری كاربرانی كه عباراتی چون " amazon.com" را برای دسترسی به سایت Amazon.com جست‌وجو می كنند، دوست دارد و به كار آنها كنجكاو است. چون، همه چیز به كار كاربران گوگل، بستگی دارد.
گوگل می‌داند كه چگونه كاری كند تا كاربران حرفه‌ای احساس خوبی داشته باشند". گوگل این كار را از ابتدای فعالیتش انجام داده است، هنگامی كه لری و سرگئی، تكنولوژی گوگل را عرضه كردند. آنها از كاربران حرفه‌ای دعوت به عمل آوردند و به آنها احساسی بخشیدند كه گویی در جای مخصوصی هستند.
▪ قانون شماره دو: دنیا آزمایشگاه تحقیقاتی شماست
تفكر كار آزمایشگاهی در گوگل، به یك فرهنگ تمام عیار تبدیل شده و این فرهنگ، خود راز موفقیت‌های گوگل را به همراه داشته است. پروژه‌های آزمایشگاهی در قالب تیم‌های كوچك با پشتیبان‌های قوی، بهترین مسیر بالندگی را برای این شركت به همراه داشته است. شعار " دنیا آزمایشگاه تحقیقاتی شما است" ، نشان می‌دهد كه رهبران گوگل، سناریویی جهانی و واحدی برای استفاده از پتانسیل مادی و معنوی كشورهای مختلف جهان برای پیش برد طرح‌های آزمایشگاهی، دارند.▪ قانون شماره سه: شكست پل پیروزی است و شكست بزرگ، پیروزی چشمگیر را به دنبال دارد
لابراتوآرها بازتابی از یك عادت اشتراكی بین گوگل و كاربرانش است كه اجازه می‌دهند تا یك محصول، قبل از عرضه نهایی، به تست جهانی گذاشته شود. این فرهنگ، در بسیاری از شركت‌های موفق دنیای دیجیتال، مانند یاهو و مایكروسافت نیز دیده می‌شود. با این رهیافت، مردم متوجه می‌شوند كه هر چیزی كه گوگل برای مشاهده می گذارد، موفق نیست. با این سناریو، كاربران متوجه می‌شوند كه همیشه، در بخشی از روند كاری مطالعاتی و تحقیقاتی گوگل، برای آنها سكانس‌هایی! در نظر گرفته شده است. آنها آزادند تا به گوگل اطلاع دهند كه چه چیزی عالی است، چه چیزی نه، و چه چیزی ممكن است كه یهتر كار كند.
اكثر قریب به اتفاق سرویس‌های گوگل، یك نشانی پست الكترونیك را برای ارتباط فوری مخاطبان سرویس مورد نظر، با مسئولان تیم توسعه دهنده بخش مربوطه، ارائه و در دسترس كاربران قرار داده است.
در تجارت جست‌وجو، شكست اجتناب ناپذیر است. و این شكست در محدوده‌ای است. یك جست‌وجوگر وب، حتی مثل گوگل، همیشه آنچه را كه شما به دنبالش هستید را عرضه نمی كند. این نقص است، و این نقص، هم اجازه می‌دهد و هم مستلزم شكست است. و شكست پل پیروزی است.
اما شكست‌های خوب، بهتر هم هستند. شكست‌های خوب دو ویژگی دارند.
اولا شما می‌دانید كه چرا شكست خورده اید، و شما چیزی دارید تا در پروژه ی بعدی تان به كار ببندید." وقتی گوگل آزمایش كرد كه تصویر كوچكی از صفحه وب را در كنار نتایج جست‌وجو نمایش دهد، تاثیر این تصاویر بر زمان بارگذاری صفحات مشاهده شد. به همین دلیل است كه در كل، گوگل حاوی تصاویر كمی است و حتی از تبلیغات تصویری در آن خبری نیست.
ثانیا شكست‌های خوب سریع هم هستند.
▪ قانون شماره چهار: افراد شاخص توانایی مدیریت خویش را دارند
گوگل بیش از هر چیز روی استخدام كردن نیروهای زبده، وقت می گذارد. گوگل، روزانه صدها رزومه از افرادی كه مایلند در گوگل استخدام شوند، دریافت می كند. گوگل دو دسته از مهندسان را استخدام می كند، هر دوی آن دسته با هدف رسیدن به هنر شكست خوردن سریع استخدام می‌شوند. اولا، گوگل به دنبال افراد خطر طلب جوان است. وین روزینگ، معاون مهندسی گوگل می گوید: ما به دنبال افراد باهوش هستیم. افراد باهوشی كه كارهای خارق العاده‌ای خارج از كارشان انجام دهند، چیزی فراتر از مسیر تكراری.
اما همچنین گوگل ستاره‌ها را هم اجاره می كند، افراد دارای درجه دكترا از برنامه‌های علمی-كامپیوتری و لابراتوآرهای تحقیقاتی. برایان دیویسن، استاد دستیار در دانشگاه لی‌های و محقق برجسته می گوید: "به طور مداوم گوگل برنامه ریزی كرده است تا استخدام كند ۹۰ درصد از متخصصان موتورهای جست‌وجو را در جهان". افراد دارای درجه دكترا (PhD) جزو انتخاب‌های گوگل هستند. آنها افرادی هستند كه به‌اندازه كافی اطلاعات دارند برای اینكه به هدف بزنند. قبل از اینكه از موضوع دور شوند.
▪ قانون شماره پنج: حضور كاربران به معنی كسب درآمد است
گوگل، واحدی به عنوان برنامه ریزی استراتژیك ندارد. رئیس اجرایی (CEO)، اریك اشمیت حكم نكرده است كه تكنولوژی‌های مهندسانش باید در محصولاتی كه عرضه می كنند وجود داشته باشد. نوآوری در گوگل همچون تكنولوژی جست‌وجو، دموكراتیك است. هرچه ایده‌ای بیشتر باشد، كشش بیشتری داشته و از شانس بالاتری برخوردار خواهد بود.
در دسامبر ۲۰۰۱، كریشنا بهارات یكی از محققان گوگل یك ایمیل داخلی را بین اعضای گوگل ارسال نمود و از آنها درخواست كرد تا اولین نسخه از سرویس پویای خبری اش را مشاهده كنند.
بهارات یك موتور داخلی نوشته بود كه به ۲۰ منبع خبری هر ساعت سر می زد، و به طور اتوماتیك آخرین خبرها را در موضوعات خواسته شده ، همچون یك ویراستار سریع، جمع آوری می نمود. در گوگل، این ایده مورد توجه فرار گرفت. مخصوصا، ماریسا مایر، یك مهندس جوان به این ایده علاقه‌مند شد و به عنوان مدیر پروژه قرار گرفت.
مایر، بهارات را با یك تیم مهندسی مرتبط كرد. و در عرض یك ماه و نیم، گوگل در سایت خود یك نسخه تقویت شده از دموی میتنی بر متن (text-base) را ارائه داد، كه حالا با نام اخبار گوگل (Google News) شناخته می‌شود و به ۱۵۵ منبع خبری و یك موتور جست‌وجو مجهز شده است. این سرویس خلاقانه در نشانی http://news.google.com قرار دارد. در عرض سه هفته پس از عرضه روی سایت، این سرویس ۷۰ هزار كاربر را در روز جذب خود نمود. اكنون این سرویس گوگل، در زمره مشهورترین سرویس‌های خبری آنلاین پر مخاطب اینترنت است.
یك دلیل كه گوگل نوآوری‌های خود را در معرض عمومی قرار می‌دهد این است كه ایرادات را به سرعت شناسایی كند. دلیل دیگر آن است كه برنده‌ها را پیدا كند. برای بهارات و مایر، آن ۷۰ هزار كاربر مقدمات لازم را برای ساختن بخش خبری در گوگل میسر كردند. مایر می گوید: "یك آزمایش عمومی یه شما كمك می كند كه سریع تر گام بردارید، اگر این موضوع كارگر افتد، یك میل و علاقه داخلی در شما ایجاد می كند.
و باعث می‌شود تا افراد به نقایص و مشكلات بیاندیشند."
به زودی، مایر، دسته‌ای از مهندسان را برای افزودن حجم اخبار رهبری كرد. آنها منابع خبری را تا ۴ هزار منبع توسعه دادند و مدت زمان به روز رسانی را از یك ساعت، به روز رسانی مداوم تبدیل نمودند. آنها موتوری را برنامه‌نویسی كردند كه به‌اندازه كافی قدرتمند بود تا از حجمی كه ۵ برابر بزرگتر بود از حجم اولیه پشتیبانی كند.
آیا بخش خبری گوگل یك محصول حقیقی است؟ نه كاملا. صفحه اصلی اش هنوز هم دارای نشان بتا (Beta) است تا زمانی خاص كه گوگل تعیین می كند.
خط مشی موثر شركت برای اختراع، برخی از استفاده كننده گان را آزار می‌دهد. دنی سولیوان، ویراستار مجله سرچ انجین واچ (Search Engine Watch) و مفسر با نفوذ می گوید:
"گوگل مخترعی بزرگ است. آنها به عرضه محصولات عالی خود ادامه می‌دهند. اما گوگل نیوز (بخش خبری گوگل) از تصمیم یك مهندس برای دسترسی به اخبار بوجود آمد. و حالا گوگل نمی‌داند كه چطور از این محصول كسب درآمد كند."
سولیوان به نكته مهمی اشاره كرد: در برخی موارد، تمام این محصول عالی باید سودی را بدست آورد. و این یك موضوع اخلاقی مهم،از انفجار دات‌كام بود: "پول درآوردن از چشم‌ها" تولید كردند به ایجاد معنی "انداختن پول درون گودال" هنگامی كه مایر بحث می كند كه "ترافیك به ما این فرصت را خواهد داد تا بدانیم" آیا اخبار یك موفقیت است، او این عبارت طولانی را می گوید كه خالا هیئت رئیسه‌های بیكار كه گمان می كنند كه آنها اهلی كرده‌اند چرحه تجارت را.
اما در گوگل ایجاد و دنبال كردن ترافیك برای سایت، احساس خوبی در انسان ایجاد می كند. و به فرهنگ شركت نزدیك است و این منطق عملیاتی، در نظر بگیرید كه: برای ۱۸ ماه اول، گوگل از موتور جست‌وجوی خود حتی یك پنی هم درآمد نداشت. و تنها پس از آن بود كه گوگل از یك فناوری عالی به یك فناوری عالی با تعداد محاطبان زیاد تبدیل شد.
گوگل قادر بود تا آن ترافیك را در راه‌هایی كه هم مبتكرانه و هم كاملا هماهنگ به نظر بیاید،بسته بندی كند. سرویس جست‌وجو، رایگان باقی می ماند. اما گوگل برای نمونه، تعداد زیادی از تبلیغات را برای كلمات كلیدی خاص فروخت. ( هیچ متعجب كننده نیست كه، تبلیع سایت فست كمپانی (Fast Company)، در هنگامی كه پرس و جوهای حاوی fast company جست‌وجو می‌شود در كادر تبلیغاتی دیده می‌شود.)
تبلیغ دهنده‌ها تنها یك تعرفه خاص را پرداخت نمی كردند، یا حتی هزینه‌ای برای هر هزاربار نمایش. بلكه آنها پیشنهاد قیمت می كنند روی شرایط جست‌وجو. هرچه بیشتر یك تبلیغ دهنده بپردازد، به همان میزان تبلیغش بیشتر نمایش داده می‌شود. اما اگر بر روی آگهی كلیكی زده نشد، رتبه اش در طول زمان كم می‌شود، بدون توجه به مقدار پیشنهاد قیمتش. اگر یك تبلیغ مصرانه نامربوط باشد، گوگل آنرا حذف می كند: كارایی برای تبلبغ دهنده ندارد، خواست كاربران را در بر ندارد و از ظرفیت‌های سیستم می كاهد.
این همانطوری است كه در گوگل است. گوگل نیوز مخاطبان را جذب می كند در بین كاركنان آقای بهارات، پس ایجاد می كند پرش برای دامین عمومی. اگر كاربران كافی آنرا دوست داشته باشند، قدرت واقعی خواهد داشت با تبلیغ كنندگان. و ترافیك برای تبلیغ كنندگان ترافیك حتی بیشتری برای تبلیغ دهندگان ایجاد می كند.
پس بله، مایر یك استراتژی درامدی داشت. یكی از ژانویه ۲۰۰۲، پیش از آنكه اولین نسخه گوگل نیوز عمومی‌شود. او نمی گوید كه این استراتژی چیست، اما اگر این بخش از سایت به‌اندازه كافی مخاطب جلب كند، گوگل مسلما كاری برای تبلیغاتش انجام می‌دهد. و احتمالا سرویس را به پورتال‌ها و دیگر سایت‌های تجاری، بفروش خواهد رساند، درست مانند كاری كه با موتور جست‌وجوی خود انجام داد. (هربار كه لوگوی گوگل را در یك سایت می بینید، آن سایت حدودا ۲۵ هزار دلار در سال برای خدمات جست‌وجو به گوگل می پردازد.) مایر می گوید: "اما ما هیچ عجله‌ای نداریم. ما بر آن متمركز شده اینم تا گوگل نیوز را یك كالای عالی كنیم. تا اینكه متوجه شویم كه آیا كالا كشش دارد یا نه، هیچ عجله‌ای برای اجرای برنامه‌های درآمدی نیست." در واقع این مسئله نشان می‌دهد كه رفتار سازمانی گوگل برای توسعه سرویس‌هایش، با توابع اقتصادی مثل نرخ نهایی مصرف MRC(Marginal Rate to Consume) نیز همراه است.
مایر می گوید: "شعار ما این است، هیچ چیزی مانند موفقیت و شكست روی شبكه نیست." به عبارت دیگر، اگر كاربران برنده شوند، آنگاه گوگل برنده است. یك دموكراسی دراز مدت.
به هر حال، یك عامل مهم در پیروزی گوگل و سناریوی پشت پرده آن، تمایل شركت به شكست است
● كلام اخر
پیشرفت فقط با برنامه‌نویسان قوی حاصل نمی‌شود.‌هاستینگ خوب و دامنه خوب و پول، تضمین هیچ موفقیتی نیست. كارآفرینان جوان ایرانی اگر می خواهند در وب حرف‌هایی برای گفتن داشته باشند، باید با مدیریت سنتی، بازاریابی سنتی، كسب و كار به شیوه سنتی و مسائلی از این دست به خوبی آشنا باشند. این‌ها، زمینه‌های یك كسب و كار دیجیتالی موفق است كه گوگل، آنها را به دنیا می آموزد. طریقه برخورد با منابع انسانی، هدایت صحیح آنها و استفاده از نبوغ افراد نابغه، مختصات حركت یك سازمان دیجیتالی موفق را تشكیل می‌دهد. البته همه این مسائل را نباید انتظار داشت كه دانشگاه به ما بیاموزد!
نویسنده : علی محمد آقازمانی
منبع : تراشه