علیرضا حیدری در ایستگاه تردید

علیرضا حیدری نباید آینده زندگی‌اش را تباه کند، چرا که ادامه دادن با شرایط فعلی می‌تواند ضربات جبران ناپذیری بر سلامتی جسمانی‌اش بگذارد.
مرد شش مداله کشتی آزاد ایران در بند مصدومیت اسیر شده و در حالیکه می‌خواهد در آخرین المپیک دوران قهرمانی‌اش حضور یابد ولی در ایستگاه تردید بین رفتن یا ادامه دادن ناگزیر مانده است.
وقتی نام علیرضا حیدری در لیست مسافران جام علی‌اف قرار گرفت در حالی که او بیش از یکسال دور از میادین حساس کشتی بود، انتظار مصدومیتش می‌رفت. شاید حیدری خود می‌دانست در جایی که بسیاری از ستاره‌های شناخته شده جهان و المپیک حضور می‌یابند، کار دشواری در پیش خواهد داشت اما جسارت و خواستن همیشه از شاخصه‌های حیدری بوده و او را مجاب به شرکت در این تورنمنت بین‌المللی می‌کرد.
او در اولین پیکارش مصدوم شد و نتوانست کشتی را به سرانجام برساند، خیلی‌ها به گمان اینکه او به علت ضعف و ناتوانی نتوانسته کشتی‌اش را ادامه دهد، پرونده حیدری را مختومه می‌دانستند ولی گواهی پزشک مسابقات سندی برای گریز قهرمان ۱۹۹۸ کشتی جهان از اتهامات وارده بود.
حیدری پس از بازگشت از جام "علی‌اف" بار دیگر عزم تمرین و آمادگی برای مسابقات تختی کرد و گاهی زودتر از سایر اردونشینان در خانه کشتی حضور می‌یافت تا نشان دهد یک حادثه باعث عقب‌نشینی‌اش در جام علی‌اف شده و هنوز تصمیمی برای خالی کردن عرصه ندارد.
روزهای سختی برای حیدری در جریان است و در آستانه المپیک ۲۰۰۸ تصمیم‌گیری برای ماندن یا رفتن دشوار به نظر می‌رسد. او نمی‌خواهد آخرین شانس خود را برای افزایش تعداد مدال‌های بین‌المللی‌اش از دست بدهد و می‌داند که اگر نتواند در لیست مسافران پکن جایی برای خود دست و پا کند باید عرصه را برای جوانترها خالی بگذارد و مدیران و مربیان ملی دیگر هیچ راه بازگشتی برایش باقی نخواهند گذاشت.
حیدری اگر چه هنوز مصمم است تا با برطرف کردن مصدومیت مزمن راهی برای گذر از این مسیر باز کند ولی نباید آینده زندگی‌اش را تباه کند، چرا که ادامه دادن با شرایط فعلی می‌تواند ضربات جبران ناپذیری بر سلامتی جسمانی‌اش بگذارد. او بهتر است به سرنوشت "علیرضا دبیر" هم تیمی سابقش نظری بیندازد تا به فرجام او گرفتار نشود.
روزی که دبیر عزمش را برای حضور در مسابقات آسیایی بوسان جزم کرده بود و مدیران کشتی آن روز هم او را از شانس‌های اصلی کسب مدال می‌دانستند، تصور نمی‌کرد آینده ورزشی‌اش را اینگونه از دست رفته ببیند و در سن پختگی و تجربه مجبور به خداحافظی از دنیای کشتی شود. حالا بعد از گذشت نزدیک به یک دهه از مسابقات بوسان، حیدری در شرایطی مشابه قرار گرفته است و نباید تجربه "دبیر " را تکرار کند.
او باید ابتدا سلامتی‌اش را حفظ کند و آنگاه به ادامه مسیر کشتی‌اش فکر کند. شرایط بدنی حیدری در حال حاضر نمی‌تواند جوابگوی تمرینات فشرده و شرکت در مسابقات انتخابی باشد و اگر او در چنین شرایطی تصمیم به ادامه تمرینات پرفشار و حضور در جام تختی بگیرد به طور حتم به خود ضربه خواهد زد و آینده‌اش را تحت‌الشعاع قرار خواهد داد.
حیدری در آخرین اظهارنظرش در خصوص ماندن یا رفتنش گفته که «تمام تلاشش را برای حضور در جام تختی به کار خواهد بست» و این یعنی همان فعل خواستن که از شاخصه‌های اخلاقی حیدری است ولی او باید بیشتر در این باره بیندیشد.

منبع : خبرگزاری آفتاب