مناطق حفاظت شده و شکارگاه‌ها ، استان کرمان

انسان همواره با دخالت در نظام پیچیده اكوسیستم‌های طبیعی موجب به خطر انداختن حیات خود و سایر موجودات گردیده است. به منظور تضمین بقا و تداوم اكولوژیك و حفظ تنوع ژنتیكی جانوران، انتخاب قسمت‌هایی از طبیعت و تحت حفاظت قرار دادن آن به صورت یك ذخیره‌گاه زیستی برای نسل امروز و نسل‌های آینده ضرورت یافته است. برای حصول به چنین هدفی سیاست‌های مختلفی به كار گرفته شده كه معتبرترین آن‌ها طبقه‌بندی ده‌گانه اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط و منابع طبیعی است. براین اساس در ایران نیز مناطقی برگزیده شده و تحت عنوان ذخیره‌گاه زیستی و مناطق حفاظت شده اداره می‌شوند.
در استان كرمان به لحاظ موقعیت جغرافیایی، طبیعی و شرایط اقلیمی،‌ گونه‌های مختلف حیوانات وحشی و اهلی در قسمت‌های كوهستانی و جلگه‌ای آن زندگی می‌كنند. به همین خاطر نیز مناطقی از محدوده استان تحت حفاظت سازمان محیط زیست قرار گرفته و از نظر صید وشكار جزء‌ نواحی ممنوع اعلام شده است. از مناطق حفاظت شده استان كه ویژگی‌هایی درخور توجه دارند می‌توان به مناطق خَبر و ارزوئیه بافت اشاره كرد. در این نواحی پرندگانی نظیر كبك، تیهو، سینه سیاه و انواع قوش و شاهین و كبوتر وحشی زندگی می‌كنند. در نواحی سردسیری و گرمسیری استان نیز حیواناتی مانند پلنگ، یوزپلنگ، گرگ، روباه، خرس سیاه، شغال، كفتار، خرگوش، انواع مار، كل، بز، میش، قوچ زندگی می‌كنند و در دشت‌ها گورخر نیز وجود دارد كه قبلاً تعداد گورخرها زیاد بوده‌اند ولی در اثر شكار بی‌رویه، نسل آن در حال نابودی است.
این نوع مناطق نیز جهانگردان ویژه‌ای دارند و معمولاً علاقه‌مندان طبیعت، حیات وحش و پژوهشگران زیست‌شناسی و غیره از این نوع نواحی دیدن می‌كنند.