اورگا - URGA

سال تولید : ۱۹۹۱
کشور تولیدکننده : فرانسه و شوروی
محصول : میشل سیدو
کارگردان : نیکتا میخالکوف
فیلمنامه‌نویس : رستم ایبراگیم بکوف، بر مبنای داستانی نوشتهٔ ایبراگیم بکوف و میخالکوف
آهنگساز(موسیقی متن) : ادوارد آرتمیف
هنرپیشگان : بادما، بایائرتو، ولادیمیر گوستوخین، بابوشکا، لاریسا کوزنتسووا، یون بوچینسکی، بائو یونگایان و وانگ ژی‌یونگ
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۸ دقیقه


ـ ̎سرگئی̎ (گوستوخین)، کارگر روسی که مشغول کار برای یک پروژهٔ راهسازی در مغولستان است، با ̎گومبو̎ (بایائرتو)، مغول گله‌دار محلی برخورد می‌کند که همراه همسرش، ̎پاگما ̎ (بادما)، دو فرزندش و نوزادی که تحت مراقبت مادربزرگش است به شکل سنتی در دشت‌ها زندگی می‌کند. ̎گومبو̎ همراه ̎سرگئی̎ به شهر می‌آید تا بنا به خواست همسرش یک دستگاه تلویزیون بخرد. آنان به یک دیسکو می‌روند، ̎سرگئی̎ نوش‌خواری می‌کند و پلیس او را بازداشت می‌کند. ̎گومبو̎ با کمک برادر همسرش که پیانیست است، ترتیب آزادی او را می‌دهد. در راه بازگشت، او تلویزیون را بیرون می‌آورد و بر پرده‌اش انعکاس منظرهٔ استپ‌ها را می‌بیند؛ سپس گروهی مغول که رهبرشان ظاهراً ̎چنگیزخان̎ است به آنان حمله می‌کنند و کامیون و تلویزیون را به آتش می‌کشند. ̎گومبو̎ و همسرش چادرشان را جمع می‌کنند و ̎اورگا ̎ (میله‌ای با یک کمند که هم برای جمع‌آوری گله به کار می‌رود و هم علامتی برای مکان عشق‌ورزی است) را هم با خود می‌برند. راوی خود را ̎چنگیز‌خان̎، پسر ̎گومبو̎ معرفی می‌کند.
ـ فیلم که بیشتر بازیگرانش مغول هستند، ستایشی است از دنیائی که دیگر وجود ندارد. تصویر زندگی مغولی جذاب، زنده و به نحو مفرحی عاری از تکلیف است. قدرت مشاهدهٔ ظریف میخالکوف در صحنه‌های مربوط به خانوادهٔ ̎گومبو̎ به اوج می‌رسد. در عین حال اورگا همان‌قدر که دربارهٔ شیوە‌های سنتی زندگی مغولی است، تمثیلی از ناهنجاری‌های شوروی پس از دوران کمونیسم نیز هست. هرچند بیشتر موضع‌گیری فیلم در حد غم غربت و صحه‌گذاری بر ارزش سنت قهرمانی‌های گذشته (در صحنهٔ رویائی یورش سواران ̎چنگیزخان̎) باقی می‌ماند؛ موضعی که میخالکوف هوشمندانه با لایه‌ای از طنز می‌پوشاند.