گلن‌گاری گلن راس - GLENGARRY GLEN ROSS

سال تولید : ۱۹۹۲
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : استنلی ر. زوپنیک و جری توکوفسکی
کارگردان : جیمز فولی
فیلمنامه‌نویس : دیوید مامت، بر مبنای نمایش‌نامه‌ای نوشتهٔ خودش
فیلمبردار : خوآن روئیس آنچیا
آهنگساز(موسیقی متن) : جیمز نیوتن هوارد
هنرپیشگان : آل پاچینو، جک لمون، آلک بالدوین، آلن آرکین، اد هریس، کوین اسپیسی و جاناتان پرایس
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۰ دقیقه


ـ بین چهار کارمند دفر مشاور املاک ̎پرمیر پراپرتی̎، رقابتی در جریان است. به نفر اول یک کادیلاک می‌رسد و به نفر دوم یک سرویس کارد و چنگال و دو نفر آخر هم اخراج! ̎شلی لوین̎ (لمون)، یکی از کهنه کارهای دفتر که دخترش هم در بیمارستان بستری است، سعی دارد ̎جان ویلیامسن̎ (اسپیسی)، مدیر شرکت را مجاب کند تا اسم مشتری‌های بالقوه را در اختیارش بگذارد. ̎جرج آرونو̎ ( آرکین) نیز ظاهراً به ضعف خود در این رقابت رضایت داده ولی در عوض ̎دیو ماس̎ (هریس) از رفتار تحقیرآمیز شرکت به خشم آمده و تصمیم دارد به آنان نشان دهد که با چه کسی طرفند! ̎ریکی روما ̎ (پاچینو) که امید این رقابت‌هاست در جلسهٔ نطق ̎بلیک̎ (بالدوین) نمایندهٔ هیأت مدیره شرکت نکرده و آن طرف خیابان، در رستورانی چینی سعی دارد یکی از مشتری‌ها، ̎جیمز لینگک̎ (پرایس) را با زبان نرم و گرمش راضی به خرید کند. سر و کلهٔ ̎ماس̎ و ̎ آرونو̎ هم در رستوران پیدا می‌شود و در همان جاست که ̎ماس̎ پیشنهاد می‌کند اوراق قرضهٔ مستغلات ̎گلن گاری هایلندز̎ را از شرکت بدزدند و آنها را به پنج‌هزار دلار به یک شرکت مشاور املاک دیگر بفروشند. ̎ آرونو̎ می‌خواهد خود را از این ماجرا کنار بکشد ولی ̎ماس̎ اصرار دارد که همان شب به دفتر شرکتشان دستبرد بزنند. ̎ماس̎ اضافه می‌کند که خودش این سرقت را انجام خواهد داد ولی اگر گیر افتاد ̎ آرونو̎ را به عنوان شریک جرم معرفی خواهد کرد.
ـ گلن‌گاری گلن راس میان اقتباس‌های سینمائی از تأتر از این لحاظ استثنائی است که پیش از روی پرده آمدن به عنوان نمایش‌نامه، سینمائی‌تر ساخته شده است. نمایش‌‌نامهٔ مامت التهاب دراماتیکی می‌ساخت و میزانسن دراماتیک بسیار سردستی‌ای داشت. او استاد مفهوم‌های اولیه‌ای است که گویای همهٔ حرف‌های اثر هستند. در این‌جا، چهار فروشندهٔ مستغلات درگیر رقابتی شدیده‌اند که تنها دو نفرشان از آن سالم به در می‌آیند. از ویرانه‌ای که این رقابت بدوی برجا می‌نهد، می‌توان مایه‌های بزرگتر را به راحتی دست‌چین کرد. ̎ادعانامهٔ خنده‌دار و خوفناکی علیه دنیائی که در آن شما با چیزی که می‌فروشید برابر هستید.̎ ̎مامت بار دیگر معامله و طنز کمیک سرمایه‌داری ماجراجویانه را دراماتیزه می‌کند.̎ این موقعیت اولیه نیازی به پرورش یا پیچیدگی ندارد، تنها باید تشدید شود. و ابزار مامت برای این‌کار زبان است. گلن‌گاری و گلن راس به هارولد پینتر تقدیم شده، تقدیمی خوشایند با توجه به علاقهٔ مشهور پینتر به سکوت و وقفه و علاقهٔ مامت به شخصیت‌هائی که هیچ‌گاه خفه نمی‌شوند. با این حال آنچه هر دو بدان اهمیت می‌دهند، توهمی است که از تار و پود زندگی درونی شخصیت‌ها یافته می‌شود. فولی به داستان اصلی عمق و فضای خاصی می‌بخشد: دفتر معاملات املاک و رستوان چینی آن سوی خیابان باران خورده. اما حال و هوای صحنه‌های شبانه که شهر جوهری و ذهنی مورد نظر مامت را می‌سازند با ظاهر ناتورالیستی ̎صبح روز بعد̎ در تضاد است.