۵ شهریور ۱۳۸۶ ــ ۲۷ اوت ــ رومی ها در بریتانیا و یک پیش بینی مهم تاریخی

کشتی های حامل لژیونهای هفتم و دهم روم (دو لشکر کامل) به فرماندهی ژولیوس سزار ـ یکی از سه عضو شورای حاکم بر آن کشور ـ پس از عبور از دریای مانش (باریکه دریایی میان اروپای قاره ای و انگلستان) ۲۶ اوت سال ۵۵ پیش از میلاد در ناحیه کنت (دیل) وارد آبهای بریتانیا شدند و روز بعد (۲۷ اوت) گام به بریتانیا نهادند. هدف سزار از این لشکر کشی، تصرف بریتانیا نبود بلکه می خواست که شناخت بیشتری از این جزایر به دست آورد که فراریان گالیک و ژرمن (فرانسوی ها و آلمانی ها) از برابر ارتش روم را پناه می دادند. اطلاعات سزار درباره بریتانیا و ساکنان آن، پیش از این لشکرکشی محدود به نوشته های «پیتیاس» جغرافیدان یونان باستان و افسانه هیمیلیکو و روایات مردم گل (فرانسه) بود. سزار در این لشکر کشی شناختی (حقیقت یاب) متوجه شد که در این جزایر چهار قوم زندگی می کنند که از اروپای قاره ای مهاجرت کرده اند. یک دسته که در شمال هستند (اسکاتلندی ها) آلمانی تبار هستند که به کشاورزی و شکار و ماهیگیری سرگرمند، دسته دیگر کلتی ها هستند که در منطقه جنوب مرکزی (اینگلند) زندگی می کنند که خوراکشان عمدتا شیر و گوشت است و دامدار هستند، دسته سوم سیلور ها هستند که از ایبریا (اسپانیا و پرتغال) مهاجرت کرده اند و دسته چهارم بربرها (بی تمدن ها) هستند. مردان این چهار دسته که باهم سازگاری هم ندارند دارای موی سر و سبیل بلند هستند و پیش از رو به رو شدن با دشمن، صورت خود را به رنگ آبی رنگ آمیزی می کنند تا حواس طرف پرت شود. سزار در این لشکر کشی کوشید که میان سرکردگان بریتانیایی نفاق ایجاد کند تا متحد نشوند و همگی تابع قدرت روم باشند. طبق این سیاست که عادت دو هزار ساله انگلیسی ها شده است (تفرقه افکن و حکومت کن)، سزار یکی از چهار پادشاه به نام مندوبراسیوس را رئیس کل جزایر قرار داد و پادشاه ارشد قبلی را سمت معاونت او داد تا میان آنان همیشه خصومت و نفاق باشد. وی سپس به گل (فرانسه) بازگشت و سال بعد با نیروی بیشتری به جزایر بریتانیا رفت و آنجا را تسخیر کرد. تسخیر کامل و رومیزاسیون کردن بریتانیا از سال ۴۳ میلادی و توسط کلادیوس رومی آغاز شد.
سزار عقیده به توسعه قلمرو روم در جهت غرب داشت؛ زیرا که در شرق، ایران مانع گسترش قلمرو رومی ها بود و رومی ها در جنگ با ایران پیروز نمی شدند.
سیسرو درباره دو لشکرکشی سزار به بریتانیا نوشته است: سزار با هدف به دست آوردن طلا، نقره و مروارید به جزایر بریتانیا رفت ولی چون در آنجا اثری از این سه متاع ندید مایوس شد و .... سوئتونیوس در این زمینه ضمن تکرار مطالب سیسرو پیش بینی کرده است که چون بریتانیایی ها فاقد طلا و نقره هستند، روزگاری برای به دست آوردن این وسیله قدرت (پول) دست به جهانگیری و تجاوزگری خواهند زد. دیدیم که این پیش بینی حدودا دو هزار ساله در قرون جدید و معاصر تحقق یافت که از این پیش بینی این نکته ساخته شده است: «بی طلا ها روزگاری تجاوزگر خواهند شد.».

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز