خط و نشان برای میزبان

● ایتالیا ۳ - اوکراین صفر
ایتالیای درخشان در یک بازی نه چندان دشوار، اوکراین شوچنکو آخرین پدیده جام ۲۰۰۶ را از پیش رو برداشت تا حریف آلمان در اولین مرحله نیمه‌نهائی نام بگیرد. روند بازی زودتر از حد معمولا با گل جیانلوکا زامبرتا شکل جذابی گرفت.
اوکراین با سماجت در پی به ثمر رساندن گل تساوی بود و از آن سو ایتالیا در یکی از شب‌های خوب خود به افزایش تعداد گل‌ها می‌اندیشید؛ هر چند این تب و تاب تا فرا رسیدن دقایق میانی نیمه اول فروکش کرد. دفاع ایتالیا به رهبری فابیو کاناوارو، مرد باتجربه اهل ناپل مانع نفوذ شوچنکو و کالنچنکو می‌شد و جنگ خط میانی نیز در اکثر اوقات به سود لاجوردی‌ها خاتمه می‌یافت.
ترکیب گئوسو و پیرلو تلفیق خشونت و خلاقیت بود و مسلماً مارچلو لیپی با این زوج در جمع ۴ تیم برتر پایانی حرف‌های زیادی برای گفتن خواهد داشت.
اوکراین در نیمه دوم برتر از ۴۵ دقیقه اول ظاهر شد. آنها حملاتی چند را تدارک دیدند، اما با شروع طوفان ”تونی“ دیگر هیچ اثری از تیم شرقی دیده نشد. سرانجام تونی طلسم عدم گلزنی را شکست و با یک ضربه سر دیدنی قبل از فرا رسیدن دقیقه ۶۰ به نوعی پرونده بازی را بست. مداوای ایتالیائی‌ها در دقایق رو به پایان جالب توجه بود؛ هر چند اوکراین سماجت به خرج داده و حتی یک بار تیرک دروازه ایتالیا را نیز به لرزه درآورد، سایر حملات این تیم توسط جیان لوییچی بوفون، خوش لباس‌ترین مرد جام مهار شد تا اینکه در ۱۰ دقیقه پایانی، تونی دروازه خالی اوکراین را باز کرد. مهاجمان بزرگ ایتالیا معمولاً در پایان راه جام جهانی پی‌درپی گلزنی می‌کنند.
پائولو روسی در جام جهانی ۱۹۸۲ تمام گل‌های خود را در مرحله دوم گروهی، نیمه‌نهائی و همچنین فینال به ثمر رساند. ”روبرتو باجو“ جام ۱۹۹۴ نیز در ۳ بازی مراحل یک‌هشتم نهائی، یک‌چهارم نهائی و نیمه‌نهائی هر ۵ گل خود را به تور دروازه حریفان دوخت و حالا ظاهراً نوبت ”تونی“ است! او در غیاب اینزاگی، گیلاردینو و یاکینتا تک مهاجم ایتالیا بود و توسط توتی نه چندان آماده حمایت می‌شد.
دیگر نکته جالب توجه بازی، تعویض‌های ایتالیا بود. ورود ”زاکاردو“ و ”بارونه“ به‌جای پیرلو و گتوسو نشان از تمایل لیپی در حفظ توپ داشت. او به این شیوه تیم خود را تا زمان به صدا درآمدن سوت پایان بازی توسط ”دی‌بلبکر“ از گزند خطرات حریف مصون نگه داشت تا ایتالیا پس از ۲ دوره غیبت دوباره به جمع ۴ تیم پایانی جام جهانی راه یابد. رقیب بازی نیمه‌نهائی آشنا است؛ آلمان، همان تیم مغلوب ژوئن ۱۹۸۲ در استادیوم سانتیاگو برنابئو. چند تن از اعضاء تیم ملی ایتالیا متولد همان سال هستند و این بار می‌خواهند به‌جای اسطوره‌های سابق تبدیل به افسانه شوند. اگر ایتالیا درخشان بماند، طوفان لاجوردی رؤیای سپید میزبان را درمی‌نوردد. به‌طور حتم!
● واکنش‌ها
▪ مارچلو لیپی: پیروزی بزرگی به‌دست آوردیم، اما در این نقطه متوقف نخواهیم شد. هنوز هدف نهائی ما تحقق نیافته است. قبل از مسابقه گفته بودم در صورت شکست اوکراین هر چیزی امکان‌پذیر است. بازی با آلمان دشوار خواهد بود، اما ما قادر به شکست آنها هستیم. زوج تونی و تونی عملکرد مطلوبی را رقم زدند. به مانند بازیکنان، این پیروزی را به پسوتو تقدیم می‌کنم.
▪ اولگ بلوخین: احساس ناکامی می‌کنم. نتیجه بازی بازتاب کیفیت درون میدان بنود. گل اول ایتالیا ما را به هجوم مقابل یکی از بهترین دفاع‌های دنیا واداشت. در آن زمان شانس‌هائی جهت گلزنی داشتیم. ”سیویدرسکی“ عصبی بازی می‌کرد و به‌دلیل آنکه از بازی اخراج نشود او را تعویض کردم. گل دوم حریف، ما را در شرایط ویژه‌ای قرار داد.
▪”گنارو گتوسو: این پیروزی را به همه ایتالیای‌های حاضر در آلمان تقدیم می‌کنم. خوشحالم، اما تمرکز خود را معطوف به بازی مرحله نیمه‌نهائی نموده‌ام. مقابل آلمان بازی دشواری پیش رو داریم، اما می‌دانیم فقط فینال، مردم ایتالیا را شادمان خواهد کرد. جو ورزشگاه بر ضد ما خواهد بود، اما در رقابت‌های باشگاهی آموخته‌ایم که به سر و صدای هواداران اهمیت نداده و بازی خود را انجام دهیم. آرژانتین با ایتالیا تفاوتی نداشت. مگر نام آن بازی ”جدال مرحله نیمه‌نهائی“ نیست؟
▪ لوکاتونی: آتش انتقادها را خاموش کردم. این ۲ گل را به تمام آنهائی که در سخت‌ترین شرایط به من اعتماد داشتند، تقدیم می‌کنم. به پائولو روسی فکر نمی‌کنم. می‌خواستیم به هر قیمتی راهی مرحله نیمه‌نهائی شویم که اینگونه نیز شد. مقابل میزبان بازی دشوار و پایانی خواهیم داشت، اما ما با تکرار نمایش بازی مقابل اوکراین آنها را شکست خواهیم داد.
▪ آندری شوچنکو: صعود امری محل به‌نظر می‌رسید. ما مغلوب یک ایتالیای پرقدرت شدیم. آنها با وجود ستارگان بزرگ از موقعیت‌ها نهایت بهره را بردند. ما خوب بازی کرده، روی دروازه حریف هجوم آورده و در حد توان تلاش کردیم. اوکراین با اشتیاق تمام بازی کرد. برای برتری احتیاج به شانس دارید، حال آنکه ما از این فاکتور بی‌بهره بودیم. برای من تنها نکته مثبت بازی، دیدار با دوستان اتالیائی بود. از این پس تا پایان جام جهانی از ایتالیا حمایت خواهم کرد!

منبع : روزنامه ابرار ورزشی