بررسی رابطه رتینوپاتی دیابتی با نفروپاتی دیابتی از نظر شیوع و شدت در بیماران دیابت نوع ۲ در بیماران مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان گلستان اهواز

● هدف:
تعیین شیوع رتینوپاتی دیابتی و نفروپاتی دیابتی و تعیین وجود ارتباط بین شدت رتینوپاتی و نفروپاتی دیابتی با یکدیگر در بیماران دیابتی نوع ۲ مراجعه کننده به درمانگاه دیابت بیمارستان گلستان اهواز طی سال ۸۳-۸۲.
● روش بررسی:
این مطالعه مقطعی تحلیلی بر روی بیماران دیابت نوع ۲ مراجعه کننده به درمانگاه دیابت بیمارستان گلستان اهواز انجام شد. کلیه بیماران از نظر وجود و شدت رتینوپاتی و نفروپاتی دیابتی بررسی شدند. رتینوپاتی به طریقه معاینه افتالموسکپی غیرمستقیم توسط فلوشیپ شبکیه ارزیابی شد و نفروپاتی بر اساس آزمایشات تجزیه ادرار، BUN، کراتی نین و جمع آوری ادرار ۲۴ ساعته از نظر حجم، کراتی نین و آلبومین بررسی شد. شدت رتینوپاتی براساس معاینه بالینی به(mild NPDR moderate, severe) و PDR (early, high risk, advance) تقسیم بندی شد. شدت نفروپاتی بر اساس میزان آلبومین ادرار ۲۴ ساعته به میکروآلبومینوری و ماکروآلبومینوری تقسیم بندی گردید. داده ها با استفاده از آزمونهای T، Chi-squar و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
● یافته ها:
از مجموع ۲۰۰ بیمار با دیابت نوع ۲ که از نظر رتینوپاتی و نفروپاتی مورد بررسی قرار گرفتند ۱۱۰ بیمار که دارای رتینوپاتی یا نفروپاتی دیابتی بودند وارد مطالعه شدند. ۶۲ بیمار (۵۶ درصد) زن و ۴۸ بیمار (۴۴ درصد) مرد بودند. میانگین سنی بیماران ۵۱.۸±۶ سال بود. ۵۷ بیمار (۵۲ درصد) در مرحله میکروآلبومینوری، ۲۹ بیمار (۲۶ درصد) در مرحله ماکروآلبومینوری و ۲۴ بیمار (۲۲ درصد) بدون نفروپاتی بودند. ۶۲ بیمار (۵۶ درصد) در مرحلهNPDR ، ۲۵ بیمار (۲۳ درصد) در مرحله PDR و ۲۳ بیمار (۲۱ درصد) بدون رتینوپاتی بودند. شیوع رتینوپاتی در مرحله میکروآلبومینوری ۶۷ درصد و در مرحله ماکروآلبومینوری ۸۶ درصد بود و شیوع نفروپاتی در بیماران مبتلا به رتینوپاتی ۷۲ درصد بود (p=۰.۰۰۲).
بین شدت نفروپاتی و شدت رتینوپاتی در مرحله NPDR ارتباط معنی داری وجود داشت (p=۰.۰۰۰). اما در مرحله PDR این ارتباط معنی دار نبود (p=۰.۶۷۵). همچنین شدت رتینوپاتی در مرحله NPDR با افزایش میانگین آلبومین ادراری ارتباط معنی داری داشت (p=۰.۰۰۰) ولی در مرحله PDR این ارتباط معنی دار نبود (p=۰.۱۶۶).
● نتیجه گیری:
با پیشرفت نفروپاتی شدت رتینوپاتی در مرحله NPDR نیز پیشرفت می نماید اما در مرحله PDR چنین حالتی وجود ندارد. آلبومینوری شاخصی برای پیشگویی پیشرفت NPDR می باشد. شیوع بالای نفروپاتی در مبتلایان به رتینوپاتی دیابتی ضرورت توجه به درگیری کلیوی در این دسته از بیماران را ایجاب می نماید.

حشمت اله شهبازیان
مصطفی فقهی
حاجیه بی بی شهبازیان
علیرضا صادقی
آرزو کریمی مقدم
علی احمدزاده
سیدمحمود لطیفی
رضا امانی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی