تکنولوژی‌های جدید در سیستم‌های قابل‌حمل!

تا اطلاع ثانوی پرداختن به موضوع لپ‌تاپ‌ها را از سوی ما گناهی بزرگ قلمداد نکنید و این امر را که چند وقتی است به اپیدمی مطبوعات تبدیل شده است بر ما ببخشایید. واقعیت این است که صرفا به‌ منظور توصیف برخی تکنولوژی‌های جدید، از طرح دوباره مبحث لپ‌تاپ‌ها خجالت زده نیستم. این شما و این‌هم موضوعاتی جدید در وادی سیستم‌های قابل‌حمل.
● تحفه Toshiba
این یکی را حتم دارم که تا به حال به گوشتان نخورده است. شرکت Toshiba را که حتم دارم می‌شناسید. پیش از این گفته بودم که این شرکت به اتفاق Sony و IBM و ده دوازده دانشگاه معتبر روی طراحی معماری جدیدی برای سیستم‌های پردازشی فعالیت می‌کند که Cell Broadband Engine نام دارد و به ‌اختصار پردازنده Cell‌ خطاب می‌شود. این را نیز به خاطر دارم که گفته بودم شرکت IBM در تولید ابرکامپیوتر Roadrunner به ‌عنوان ‌سریع‌ترین موجود پردازشی دنیای معاصر از این معماری در تولید پردازنده PowerXCell ۸i استفاده کرده است. در حال حاضر شرکت Sony از این معماری پردازشی در کنسول‌های بازی PlayStation۳ استفاده می‌کند. همچنین شرکت Microsoft در تولید کنسول بازی Xbox ۳۶۰ از پردازنده‌ای سه‌هسته‌ای استفاده می‌کند که Xenon نام دارد و توسط IBM بر اساس معماری Cell طراحی شده است. به‌طور خلاصه می‌توان گفت معماری پردازشی Cell انعطاف کم‌نظیری برای کاربردهای گوناگون به‌ عنوان پردازنده اصلی، پردازنده کمکی، پردازنده گرافیکی، کنترلگر مرکزی و غیره دارد.
آن‌هایی‌که سابقه کار با کامپیوترهای نسل قبلی Apple را -که از پردازنده‌های PowerPC G۵ استفاده می‌کرد- در ذهن دارند به‌ خوبی می‌توانند کارایی بالای پردازنده‌های Cell را در ذهن خود شبیه سازی کنند، زیرا این دو موجود شباهت‌های بسیاری با هم دارند. این را نیز اضافه کنم که AMD نگاه ویژه‌ای به معماری Cell در طراحی معماری K۸، K۸L و K۱۰ داشته است. پردازنده‌های AMD Phenom II و Intel Core i۷ از برخی قابلیت‌های معماری Cell استفاده می‌کنند.
تمام این داستان را گفتم تا به این‌جا برسم که شرکت Toshiba در جدیدترین مدل لپ‌تاپ خود که Qosmio F۵۰-۱۰K نام دارد از پردازنده کمکی جدیدی در کنار پردازنده‌های اصلی و گرافیکی خود استفاده کرده که بر اساس معماری Cell‌ طراحی و تولید شده است. این پردازنده چهارهسته‌ای که نام تجاری آن Toshiba Quad Core HD و نام فنی آن SpursEngine است، برای کمک به سیستم در پردازش تصاویر کیفی (High Definition) به مجموعه افزوده شده و کارایی آن را به میزان چشمگیری افزایش داده است. به‌ بیان دیگر مدل جدید Toshiba Qosmio باب جدیدی در استفاده از پردازنده سوم را در وادی لپ‌تاپ‌ها گشوده است که پیش از این مورد توجه قرار نگرفته بود. از این‌رو می‌توان وظیفه سنگین و نفرت‌انگیز پشتیبانی از فیلم‌های کیفی سطح بالا را از دوش پردازنده‌های گرافیکی مانند Geforce ۹۶۰۰M GT برداشت و به پردازنده دیگری سپرد.
این پردازنده سوم که همان Toshiba Quad Core HD است از معماری Cell بهره می‌برد. پردازنده مذکور در آینده‌ای نزدیک این قابلیت را خواهد داشت که در مواقع ضروری، انجام بخشی از عملیات پردازشی CPU و GPU را بر عهده گیرد و از بار پردازشی و کندی کلی مجموعه بکاهد!
بعید نیست که IBM و Sony در لپ‌تاپ‌های آتی خود از این معماری استفاده کنند!
● Robson Technology
برخی سازندگان بزرگ لپ‌تاپ مانند IBM/Lenovo برای خریداران این امکان فاخر را فراهم ساخته‌اند تا مشخصات دلخواه را برای لپ‌تاپ خود انتخاب کنند. یکی از این مشخصات که در برخی مدل‌های ویژه ارایه می‌شود Intel Turbo Memory نام دارد. البته در سه چهار سال گذشته این مورد را با نام Robson Technology می‌شناختند اما پس از مدتی (یکسال قبل) از نام جدیدی برای آن استفاده می‌شود. در این باره پیش از این صحبت کرده بودم، صرفا برای یادآوری تکرار می‌کنم که تکنولوژی Robson در واقع نصب یک قطعه حافظه فلش روی مادربرد لپ‌تاپ است و وظیفه دارد در مواقع ضروری بخشی از بار تبادلی داده‌ها را مدیریت کند. برای مثال، بیشتر لپ‌تاپ‌هایی که طی سه چهار سال اخیر تولید شده‌اند از هارددیسک‌های معمولی با قابلیت ۴۲۰۰ دور در دقیقه استفاده می‌کردند که اندکی بعد به مدل‌های جدیدتر با ۵۴۰۰ دور در دقیقه ارتقا یافتند. این مشخصه برای تبادل سریع برخی داده‌های حجیم کفایت نمی‌کرد. از این رو دو رویکرد مطرح شد: رویکرد Intel استفاده از یک حافظه فلش روی مادربرد به ‌عنوان واسطه‌ای سریع برای کاهش بار ترافیک بود و رویکرد دیگر توسط Samsung ارایه شد. هدف آن کاهش ترافیک داده‌ها و افزایش کارایی هارددیسک‌ها با نصب یک قطعه فلش روی مدار کنترلی هارددیسک و تولید هارددیسک ترکیبی (Hybrid H.D.D) بود. هر دو رویکرد مستلزم پشتیبانی نرم‌افزاری قابل اعتمادی بودند که اندکی بعد توسط سیستم‌عامل ویستا با تکنولوژی‌های ReadyBoost و ReadyDrive مهیا شدند. در حال حاضر رویکرد اول با استقبال بیشتری مواجه شده است و برای متقاضی آن فقط ۲۵ دلار هزینه دربر خواهد داشت. البته رویکرد سومی با نام Hybrid RAM Disk نیز مطرح شد که به‌ جای حافظه فلش از یک حافظه سریع DRAM استفاده می‌شد، اما فاقد برخی قابلیت‌هایی بود که حافظه‌های فلش به‌ دلیل توانایی ذاتی خود در نگهداری داده‌ها ارایه می‌کردند.
گفته می‌شود که سیستم‌عامل جدید Windows ۷ برخی نواقص ویستا را در این‌باره رفع کرده است و به طور کامل از این رویکردها پشتیبانی می‌کند. ناگفته نماند که گسترش استفاده از درایوهای جامد (SSD) می‌تواند موجب زوال این رویکردهای سه‌گانه شود، اما تفاوت قیمت درایوهای جامد آن قدر بالاست که تا مدت‌ها می‌توان به همین رویکردها و به ‌خصوص رویکرد Intel Turbo memory دلخوش داشت.
● سخن پایانی
حتم دارم که طی دو سه سال آینده سخن از تکنولوژی‌های جدیدی به میان خواهد آمد که در حال حاضر شاید برای ما معنای ویژه‌ای نداشته باشد. از سال ۲۰۱۰ به آن‌سو تغییرات شگرفی را در این وادی شاهد خواهیم بود.

منبع : هفته‌نامه بزرگراه فناوری