ملاعلی قزوینی قارپوز آبادی زنجانی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۱۲۰۹ -۱۲۹۰) قمری
محل تولد: ایران - قزوین - قزوین
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه ، اصولی ، رجالی ، واعظ ، ادیب
اصل و محل ولادتش قزوین بود و در زنجان اقامت داشت. او از معاصرین شیخ انصاری بود. مدت پانزده سال در اصفهان در محضر شیخ محمدتقی اصفهانی ، صاحب "هدایهٔ‌المسترشدین" ، شاگردی کرد تا به دریافت جایزه نایل آمد. آنگاه به قزون بازگشت و دوازده سال نزد ملاعبدالکریم ایروانی حضور یافت تا از او نیز اجازه اجتهاد گرفت. پس از آن به تدریس پرداخت. بسیاری از بزرگان همچون حاج‌میرزا حبیب‌الله رشتی از شاگردان وی بود. ملاعلی مدتی در قزوین به تدریس و تألیف و فتوی و ارشاد مشغول بود. سپس به زنجان مهاجرت کرد و به انجام وظائف شرعی پرداخت. دو سال در کربلا اقامت گزید و چون به زنجان بازگشت مدرسه‌ای عالی و مسجدی بزرگ ، مشتمل بر چهارستون بنا نهاده ، تا پایان عمر در آن مسجد به ترویج مذهب پرداخت. وی در زنجان درگذشت و در مقبرهٔ سیدابراهیم دفن شد. به آوردهٔ "الذریعه" (۲۴۸/۵) نام پدر وی ملاگل محمد بن ملاعلی محمد است. از آثار وی: "نظام‌الفرائد فی شرح‌القواعد" ، در هفت مجلد؛ "جوامع‌الاصول" ، در سه مجلد؛ "نوامیس الاصول" در دو مجلد؛ "معدن‌الاسرار" ، در مواعظ ، در پنج مجلد؛ "صیغ‌العقود" ، "رسالهٔ الصید و الذباحهٔ"؛ "السؤال و الجواب من‌الطهارهٔ‌الی‌الدیات"؛ "رسالهٔ فی اصول‌الدین و فروعه"؛ "المتاجر"؛ "مناسک‌الحج"؛ "تفسیر‌القرآن" ، از سورهٔ یس تا آخر؛ شرح "قصیدهٔ" دعبل؛ شرح "تصریف" زنجانی؛ شرح "عوامل" ملامحسن.

منبع : مطالب ارسالی