تـبـی از کـریـمـه

تب خونریزی‌دهنده کریمه - کنگو یک بیماری حاد تب دار و خونریزی دهنده از گروه نایرو ویروس‌ها است.
بر اساس مطالعات سازمان جهانی بهداشت، این بیماری از طریق گزش کنه، یا تماس با خون یا ترشحات یا لاشه دام منتقل می‌شود.
اپیدمی این بیماری در بسیاری از کشورهای آفریقایی، اروپایی و آسیایی طی سال ۲۰۰۱ مشاهده شده و مواردی از شیوع آن در کوزوو،‌ آلبانی، پاکستان،‌ ایران و آفریقای جنوبی در همان سال گزارش شد.
این بیماری نخستین بار در سال ۱۹۴۴ در منطقه کریمه گزارش شد و نام تب خونریزی دهنده برای آن انتخاب شد. در سال ۱۹۶۹ معلوم شد که پاتوژن یا همان عامل بیماری زای این تب شبیه به همان بیماری است که در سال ۱۹۵۶ در کنگو مشاهده شده است و به این ترتیب، ارتباط بین این دو محل و بیماری باعث انتخاب نام تب کریمه کنگو یا CCHF برای بیماری شده است.
این بیماری در انسان می‌تواند شدت پیدا کند و در ۳۰ درصد موارد به مرگ و میر منجر شود در صورت شیوع بیماری تعداد بیمارانی که نیاز به بستری شدن پیدا می‌کنند افزایش می‌یابد. ویروس عامل مولد CCHF یک نایروویروس گروهی از ویروس‌های مرتبط با خانواده ویروس‌های بونیاویریدا است. این بیماری غالبا در فصول گرم سال که زمان رشد تکثیر کنه‌ها است، شیوع پیدا می‌کند. این ویروس می‌تواند طیفی از حیوانات اهلی و وحشی را درگیر و مبتلا کند، معمولا طول دوره کمون بیماری به طور متوسط چهار روز و حداکثر ۱۳ روز است.
معمولاً تا روز چهارم علائم غیرخونریزی مانند تب، سردرد، احساس سرما، خستگی و درد عضلانی، پرخونی صورت، استفراغ و دردهای بالای معده است، اما در صورتی که بیماری پیشرفت کند علائم آن تشدید می‌شود و در اثر شوک، کم خونی و خونریزی شدید ریوی، عفونت منتشر و اختلال انعقادی داخل عروقی شدید رخ می‌دهد که باعث مرگ بیمار می‌شود.مهمترین راه درمان شامل تنظیم آب و محلول الکترولیت بدن و درمان مشکل انعقادی داخل وریدی است. در موارد شیوع بیماری ضدعفونی محیط‌های آلوده به خون و سرویس‌های بهداشتی ضروری است.
گفتنی است، این بیماری واکسن ندارد.

سایت ایسنا

منبع : روزنامه اطلاعات (www.ettelaat.com)