شیوه‌های مختلف بازی در جام‌جهانی ۲۰۰۶

جام‌جهانی محل برخورد دیدگاه‌های جدید و نگرش‌های متحول است، جام‌جهانی محل تلاقی شیوه‌های جدید فوتبال در قالب تیم‌های برتر جهان است. جام‌جهانی جائی است که می‌تواند سودهای سرشاری را روانه حساب‌های شرکت‌های تجاری کرده و به‌وجود آوردنده شغل‌های جدید و محل تمرکز میلیاردها نفر در اقصی نقاط جهان باشد؛ بنابراین وارد شدن به مهمترین رویداد ورزشی جهان مستلزم آگاهی‌هائی از قبیل می‌باشد؛ چرا که اگر با شناخت نسبی، پیگیر این مسابقات باشیم، خواهیم توانست استفاده‌های متعددی از این رهگذر ببریم. اینکه ما بدانیم فوتبال در کجا قرار دارد، می‌تواند به ما کمک کند تا بدانیم ما در کجا هستیم و آن وقت پی به موقعیت واقعی خودمان در فوتبال جهان خواهیم برد.در اینجا به بررسی اجمالی شیوه‌های اجرائی در فوتبال می‌پردازیم:
در جام‌جهانی گذشته و جام ملت‌های اروپا ۵ سبک و شیوه متفاوت در تیم‌های مختلف دیده شد:
۱. شیوه بازی مستقیم مانند آلمان
۲. شیوه بازی پرس مانند ترکیه و کره
۳. شیوه دفاع فشرده و سپس ضدحمله مانند انگلیس، سنگال و یونان
۴. شیوه گام به گام مبتنی بر خلاقیت‌های فردی مانند آرژانتین و برزیل
۵. شیوه بازی همگرا براساس شرح وظایف سنگین پستی مانند فرانسه، پرتغال، هلند و اسپانیا.
و حالا به تفصیل در مورد هر یک از شیوه‌ها به بحث می‌پردازیم:
۱. بازی مستقیم:
در این شیوه تکیه روی سرعت بازی است. بازیکنانی در این سبک قابلیت بازی دارند که:
صاحب شرایط بدنی خیلی خوب از نظر آمادگی و مخصوصاً از نظر فیزیکی باشند آنها باید قادر باشند در کورس‌ها ۱٭۱ و درگیری‌های هوائی موفق باشند. باید سرزن‌های خوبی بوده و قابلیت انتقال بالائی از نظر موقعیت‌های پستی داشته باشند. تیم‌هائی که به این سبک بازی روی آوردند مثل آلمان و... تیم‌هائی بودند که در خط حمله صاحب بازیکنان بلندقامت، سریع، سرزن و خلاقی بودند. یادمان هست که تیم آلمان سعی می‌کرد تمام گره‌های بازی خود را از طریق پاس‌های بلند و دور حل کند.
۲. بازی پرس:
این سبک مربوط به تیم‌هائی است که از نظر تکنیکی در یک سطح متوسطی از فوتبال دنیا قرار دارند؛ بنابراین وقتی آنها به مقابله تیم‌های بزرگی می‌آیند که قدرت مقابله پایاپای تکنیکی با آنها را ندارند، اقدام به انتخاب شیوه پرس در بازی خود می‌کنند.
بازیکنانی می‌توانند در این شیوه بازی کنند که قابلیت بالائی در تمامی درگیری‌های ۱٭۱ داشته باشند. آنها به هیچ وجه نباید دریبل بخورند. باید سطح آمادگی جسمانی آنها بسیار بالا باشد؛ چون بازی پرس از نظر بدنی بازی بسیار سنگینی است و بسیار مهم است که این بازیکنان از نظر روانی دارای یک خوی تهاجمی باشند به‌طوری که سطح اعتماد به‌نفس آنها طوری باشد که بعد از یورش به توپ، آن را از حریف بگیرند و برای این کار به‌طور ذاتی صاحب یک انگیزه شخصی باشند. قابل ذکر است که تیم‌هائی مانند ترکیه و کره موفق شدند با توسل به شیوه پرس، خلاء موجود بین فوتبال اروپا و فوتبال خودشان را تا حدی مرتفع سازند و با توسل به این شیوه موفق شدند برابر تیم‌های بزرگ قدعلم کنند و در واقع می‌توان گفت که این تیم‌ها پیشرفت خود را مرهون نگرشی هستند که آنها را به سمت این شیوه تأثیرگذار هدایت کرد.
۳. دفاع فشرده و سپس ضدحمله:
بازی در این روش مستلزم شرایط خاصی است:
الف. داشتن بازیکنانی با خصوصیات فوق تخصصی در مهارت‌های دفاعی به‌طوری که آنها بتوانند به بهترین شکل در قابل دفاع تیمی فشرده قرار بگیرند.
ب. سرعت انتقال بسیار بالا در پست‌های مختلف.
ج. سرعت فردی بسیار بالا در نزد مهاجمین و بازیکنان کناری.
تیمی مثل یونان در جام ملت‌های اروپا به بهترین شکل ممکن ارائه‌گر این شیوه از بازی بود. آنها موفق شدند با سرعت بالای خود در ضدحملات تیم‌های بزرگی را از پای درآورند.
در یورو ۲۰۰۲ با تکیه بر این روش تا قهرمانی بازی‌ها پیش آمدند. با توجه به دیدگاه‌های جدیدی که بعد از یورو ۲۰۰۲ در نزد تیم‌های متوسط به‌وجود آمده در جام‌‌جهانی آینده، شاهد ظهور بیش از پیش نگرش‌های دفاعی خواهیم بود.
۴. بازی گام به گام مبتنی بر خلاقیت‌های فردی:
توسل به این شیوه بازی، علاوه بر دارا بودن شرایط مختلف فنی نیاز به خصوصیات فرهنگی فوتبال آن منطقه دارد. برای مثال هیچ گاه تیمی مثل بلژیک، دانمارک یا حتی در اغلب مواقع آلمان‌ها نمی‌توانند از این روش استفاده کنند و می‌توان گفت شاید در اروپا تنها تیمی که قابلیت بازی با این روش را دارد پرتغالی‌ها باشند.
در این شکل بازی شما مخصوصاً به بازیکنانی با مهارت بالای تکنیکی در دریبل و گذشتن از حریف نیاز دارید. تیم ملی ایران در حال حاضر با چنین سبکی بازی می‌کند؛ اما بدون شرایط بازی گام به گام. این شیوه بازی محدودیت‌ها و ظرفیت‌های مخصوصی دارد که شرح تمامی آنها در این بحث نمی‌گنجد. برزیل و آرژانتین، انگیزه‌های عینی، در این روش از بازی هستند به‌خصوص آرژانتینی‌ها در حال حاضر با توجه به داشتن بازیکنان با سبک تکنیکی بالا و حضور آنها در تیم‌های مطرح اروپائی صاحب تجربه بالائی هستند که شانس آنها را در جام‌جهانی تا حد یک تیم قهرمان بالا برده است.
۵. بازی همگرا:
یک بازی گروهی تمام عیار است. محدوده فعالیت بازیکنان کاملاً مشخص و بسیار سنگین است و برای انجام آن، نیاز به درک بسیار بالا و همچنین قابلیت جسمانی و مهارتی بسیار بالا دارند؛ به‌طوری که انجام کامل شرح وظایف پستی به قدری فوق‌تخصصی و مشکل است که از عهده هر بازیکنی برنمی‌آید؛ بنابراین در این تیم‌ها، کمترین تغییر در ترکیب به‌وجود می‌آید و شاید شما برای چند سال در این تیم‌ها شاهد تغییرات بسیار جزئی باشید و در صورتی که بازیکنی از ترکیب آنها آسیب ببیند یا بازنشسته شود، مربیان این تیم‌ها زمان زیادی را باید صرف بازیکن جایگزین نمایند که بتواند مانند بازیکن قبلی، مهارت فوق‌تخصصی در آن پست مخصوص را داشته باشد. در این شیوه تمامی ۱۱ پست دارای شرایط فوق‌تخصصی است و تنها ۲ پست مهاجم جانبی است که شرح وظایف آنها به هم نزدیک است.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی