پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

بتمن و رابین - BATMAN & ROBIN


سال تولید : ۱۹۹۷
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : پیتر مک گرگور اسکات
کارگردان : جوئل شوماکر
فیلمنامه‌نویس : آکیوا گلدزمن، بر مبنای شخصیت‌هائی خلق شده توسط باب کین
فیلمبردار : استیون گلدبلات
آهنگساز(موسیقی متن) : الیوت گلدنتال
هنرپیشگان : آرنولد شوارتسنگر، جرج کلونی، کریس اودانل، اوما تورمن، آلیشیا سیلورستون، مایکل گوک، جان گلاور، پت هینگل، جیپ سونسن و وندلاک. توسمن
نوع فیلم : رنگی،۱۳۰ دقیقه


دانشمندی به نام ̎دکتر ویکتور فریز̎ (شوارتسنگر)، ناتوان از مداوای بیماری صعب‌العلاج همسرش (توسمن)، او را منجمد می‌کند. اما خودش به طور اتفاقی به درون محفظهٔ محتوی محلول منجمد کننده می‌افتد و در حالتی تغییر شکل یافته، این‌بار با نام ̎آقای فریز̎، از آن خارج می‌شود. او برای ادامهٔ حیاتش در این حالت جدید به الماس نیازمند است. از سوی دیگر، ̎ دکتر پاملا آیلی̎ (تورمن)، گیاه‌شناس، وقتی در می‌یابد که رئیسش، ̎دکتر جیسن وودرو̎ (گلاور) به‌ طور پنهانی مخلوقی ویران‌گر به نام ̎بین̎ (سونسن) را در آزمایشگاهش خلق کرده، به وحشت می‌افتد. ̎دکتر وودرو̎ با آگاهی از این مسئله به ̎پاملا̎ حمله می‌کند و او را در حال مرگ تنها می‌گذارد، اما ̎پاملا̎ در قالب موجودی نیمه‌زن / نیمه گیاه به نام ̎پویزن آیوی̎، با هدف پاک‌سازی زمین از انسان‌هائی که آن را آلوده می‌سازند، به حیات باز می‌گردد. در همین زمان، ̎باربارا ویلسن̎ (سیلورستون) به دیدار دائی‌اش، ̎آلفرد̎ (گوگ)، پیش‌کار ̎بروس وین/بتمن̎ (کلونی)، که سخت بیمار است، می‌آید. ̎بتمن̎، ̎فریز̎ را به دام می‌اندازد، اما ̎پویزن آیوی̎ او را از بند می‌رهاند و پس از آن با طرح توطئه‌ای دستگاه حافظ حیات همسر او را از کار انداخته و گناه این کار را به گردن ̎بتمن̎ می‌اندازد. ̎فریز̎ به قصد انتقام، نقشه‌ای برای منجمد ساختن گاتهم‌سیتی و سپس بقیهٔ جهان، طرح می‌کند. ̎باربارا̎ به اسرار مخفی‌گاه ̎بتمن̎ پی می‌برد و در قالب ̎بت گرل̎، در نبرد بتمن و ̎رابین̎ (اودانل) با ̎پویزن آیوی̎ و ̎بین̎ به کمک آنان می‌آید. ̎بتمن̎، ̎رابین̎ و ̎بت گرل̎، نقشهٔ ̎فریز̎ را خنثی می‌سازند. ̎بتمن̎ با پرده برداشتن از خیانت ̎پویزن آیوی̎ به ̎فریز̎ می‌گوید که همسر او زنده است. در مقابل ̎فریز̎ راه مداوای ̎آلفرد̎ را که به بیماری‌ای همانند همسر او مبتلاست، به ̎بتمن̎ می‌گوید. ̎فریز̎ و ̎پویزن آیوی̎ را به زندان می‌اندازند، و او با استفاده از این موقعیت از ̎پویزن آیوی̎ انتقام می‌گیرد.
● بتمن و رابین نیز مثل همیشه بتمن شماکر (۱۹۹۵) نمونه‌ای از معجون‌هائی است که برای هر گروه از مخاطبانش به هر حال ̎چیزی̎ دارد. گذشته از حضور آرنولد، ستارهٔ واقعی فیلم که در هر حالت طرفداران خود را دارد، رابطهٔ نوجوانانهٔ اودانل / سیلورستون مخاطبان کم سن و سال‌تر و رابطهٔ عشق / نفرت کلونی/ تورمن به همان اندازه تماشاگران بالغ را جذب می‌کند. در این میان حتی سهم تماشاگران هم‌جنس دوست نیز با پُررنگ ساختن رابطهٔ کلونی/ اودانل نادیده گرفته نشده است! بتمن و رابین در این راستا در برگیرندهٔ مجموعه‌ای از ارجاعات به فیلم‌های گوناگون نیز هست: طبق معمول تأثیرپذیری‌های اکسپرسیونیستی، این‌بار به طور مشخص از نوسفراتو (فریدریش ویلهلم مورنا، ۱۹۲۲) و متروپولیس (فریتس لانگ، ۱۹۲۷)، رقابت نوجوانان موتورسوار که یادآور مسابقهٔ شهامت یاغی بی‌هدف (نیکلاس ری، ۱۹۵۵) است و ...، در میان بازیگران، جرج کلونی موفق به ارائهٔ خنثی‌ترین و ... بی‌هویت‌ترین ̎بتمن̎ طول تاریخ سینما می‌شود! تورمن می‌تواند تماشاگران نوجوانی را که تصویری از می‌وست و جین‌راسل در ذهن ندارند، به خود جلب کند، اما سطحی و توخالی بودن نقش او در قیاس با یک نمونهٔ موفق این‌گونه شخصیت‌ها مثل ̎زن گربه‌ای̎ بتمن بازمی‌گردد (تیم برتن، ۱۹۹۲) است که به چشم می‌آید. جذابیت آرنولد در نقش‌های تیپیکش مثل ̎نابودگر̎‌ها، به‌عنوان موجودی با توانائی‌های ̎مافوق انسانی̎، از همین ̎غیر عادی̎ بودنش ناشی می‌شد، اما در این‌جا او به‌عنوان یک شخصیت کارتونی در کنار شخصیت‌هائی ̎همانند̎ خود قرار می‌گیرد که همگی به یک اندازه اغراق شده به نظر می‌آیند. فیلم‌ از لحاظ بصری و به ویژه نحوهٔ به کارگیری رنگ، در میان سری بتمن‌های اخیر بیشترین نزدیکی با مجموعهٔ تلویزیونی دههٔ ۱۹۶۰ دارد.