سپاس به‌جا آورید

اکنون که می‌دانید اشتبا‌ه‌ها تا چه اندازه می‌توانند عواملی مثبت باشند، فهرستی از همه کارهائی که درست انجامشان داده‌اید، و فهرست دیگری (علاوه بر اشتباه‌هایتان) از همه چیزهائی که باید بابت آنها سپاسگزار باشید، تهیه کنید.
به خانواده و دوستان و خانه و اتومبیل و شهر و تندرستی و کارتان بنگرید. این فهرست تمامی ندارد. شاید همه‌چیز در این لحظه کاملاً عالی و بی‌نقص نباشد، ولی می‌توانید آن‌چه را که عالی و کامل نیست عوض کنید.
اگر نمی‌توانید آن را تغییر دهید، می‌توانید از شر آن خلاص شوید، یعنی حرکت کنید و به راهتان ادامه دهید. حداقل ـ یا شاید هم حداکثر ـ می‌توانید از طریق شرکت در جلسات مشاوره یا تمرین مراقبه یا درون‌نگری یا از هزاران راه دیگر بیاموزید که با آن زندگی کنید و کنار بیائید. همه ما در این زمان و در این مکان، این مجال را داریم که زندگی‌مان را دقیقاً به شکل دلخواهمان درآوریم.
اگر نمی‌توانید به‌طور طبیعی سپاس به‌جا آورید، آن را تمرین کنید. دور و بر خانه و داخل اتوموبیل و در محل کارتان یادداشت‌هائی بگذارید تا این امر را به خاطرتان آورد. بادا احساس شکرگزاری به عادت بدل شود. می‌توانید عادت شکرگزاری را جانشین عادت نگرانی کنید.
این عادت را در خود پرورش دهید که در پایان هر روز بنشینید و بابت همه آن‌چه که آن روز پیش آمد و می‌‌توانید از بهر آنها سپاسگزار باشید، فهرستی تهیه کنید.
خواهید دید گسترده سپاس‌هایتان وسعتی افزون‌تر می‌یابد. شاید این قانون طبیعت کمتر شناخته شده: هرچه میزان سپاس بیشتر باشد، موهبت‌های افزون‌تری برای سپاسگزاری خواهید داشت.

منبع : مطالب ارسال شده