نزدیکی - INTIMACY

سال تولید : ۲۰۰۱
کشور تولیدکننده : فرانسه، انگلستان، آلمان و اسپانیا
محصول : پاتریک کاساوتی و ژاک هینستن
کارگردان : پاتریس شرو
فیلمنامه‌نویس : آن لوئیز تریویدیک و شرو، بر مبنای داستان‌هائی نوشتهٔ حنیف قریشی
فیلمبردار : اریک گوتیه
آهنگساز(موسیقی متن) : اریک نووو
هنرپیشگان : مارک رایلنس، کری فاکس، سوزانا هارکر، فیلیپ کالواریو، تیموتی اسپال، ماریان فیت‌فول و مایکل فیتس‌جرالد
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۹ دقیقه


̎جی̎ (رایلنس) مردی بی‌روح و سردمزاج که چند سالی پیش همسر و بچه‌هایش را رها کرده، در حال حاضر در کلوبی شبانه کار می‌کند. ̎جی̎ با ̎کلر̎ (فاکس) بازیگری آماتور آشنا می‌شود. آنان هفته‌ای یک بار یک‌دیگر را ملاقات و طی دیدارهای خود فقط چند کلامی ردوبدل می‌کنند و پس از ارتباطی جدا می‌شوند. یک روز ̎جی̎، پس از دیدار هفتگی‌شان، ̎کلر̎ را تعقیب می‌کند و می‌بیند که او به سراغ ̎اندی̎ (اسپال)، مردی زندگی‌اش می‌رود که رانندهٔ تاکسی و فردی سرزنده و خوش‌مشرب است. ̎جی̎ نسبت به ̎اندی̎ کنجکاو و با او دوست می‌شود و صمیمی‌تر که شد، برایش از رابطهٔ خود با زنی شوهردار حرف می‌زند و البته نامی از آن مرد کذائی نمی‌برد. ̎کلر̎ در این فاصله، رفته رفته، از ̎جی̎ فاصله می‌گیرد ولی وقتی پی می‌برد که او با شوهرش آشنا شده و اطلاعاتی در باب رابطه‌شان در اختیارش گذاشته، بدیهی است که به شدت خشمگین می‌شود.
● نخستین فیلم انگلیسی‌زبان شرو، که فیلم‌نامه‌اش بر مبنای دو داستان از قریشی نوشته شده، و در محله‌های کارگری شرق لندن زیر آسمانی ابری و گرفته می‌گذرد. نزدیکی که ابتدا به خاطر صحنه‌هائی بی‌پروا سروصدا کرد و تبدیل به اثری جنجالی شد، در واقع حکایت عبوس و اندوهبار عشاقی پنهانی و بسیار ساکت است که در تلاش برای بخشیدن کمی ذوق و شاعرانگی به رابطهٔ حقیر و فرسایندهٔ میان خود هستند. بیش‌تر فیلم در آپارتمان به‌هم ریخته و کثیف رایلنس و در نوشگاه‌ها و پاتوق‌های شلوغ می‌گذرد، و دوربین سیال و بی‌قرار گوتیه بی‌‌محابا و لج‌بازانه دوروبر شخصیت‌های اصلی می‌پلکد و از فاصله‌هائی نزدیک جزئیات صورت و احساسات ناگفته‌شان را زیرنظر می‌گیرد. رایلنس و فاکس، که هر دو تجربه‌های تیاتری و سینمائی گوناگونی دارند، با هدایت شرو و گفت‌وگوهای خوبی که ادا می‌کنند، باورپذیر و احساس‌برانگیزند؛ تضاد بین رابطهٔ فیزیکی پرشور و بی‌نقص آنها با خلاءِ و خلوت کلامی میان‌شان، تنشِ مصیبت‌بار و بر آشوبنده‌ای خلق می‌کند، و هنگامی که هر کدام سرانجام به دلیلی و در جائی سکوت خود را می‌شکنند و شروع به باز گفتن درون خود و افکارشان می‌کنند نکته‌ها و گوشه‌هائی عمیق از روان‌شناسی آنها آشکار می‌شود. هر دو آدم‌هائی صادق و تنها و دردمندند که رنج‌ها و هراس‌های خود را به زندگی‌ نزدیکان (و شاید آیندهٔ فرزندان‌شان) سرایت می‌دهند. بازی اسپال، در نقش شوهر خوش‌مشرب خیانت‌دیده، عالی است و موسیقی حزین نووو هم‌راه با تکه‌هائی از آثار دیوید بوئی، کلش، بانی‌ام، دمیتری شوستاکوویچ، ایگی پوپ و استوجز حاشیهٔ صوتی فیلم را غنی کرده است. برندهٔ جایزه‌های بهترین فیلم و بهترین بازیگر زن از جشنوارهٔ ونیز.