آینه صداقت کودک خود باشید/والدین با صداقت کودکانی راستگو دارند

فقط می دانستیم كه هستند چون بابا و مامان این طور می گفتند و بابا و مامان حتماً راست می گفتند و من یاد گرفتم كه مثل بابا و مامان همیشه راست بگویم!!!! معمولاً كودكان به دلایل مختلف دروغ می گویند: دروغ می گویند تا پدر و مادر از آنها راضی باشند، دروغ می گویند تا مورد تنبیه و سرزنش قرار نگیرند و دروغ می گویند چون نمی دانند بین دروغ و خیال تفاوت وجود دارد.
ژان پیاژه معتقد است «كه كودكان تا حدود چهار سالگی بر اساس خشنودی والدینشان عمل می كنند بدین گونه كه هر چیزی كه مامان و بابا را خوشحال بكند خوب است و هر چیزی كه مامان و بابا را ناراحت بكند بد است.»
معمولاً تمایز بین تخیل، دروغ و حقیقت در كودكان به زمان احتیاج دارد. آرتو اپل بی طی تحقیقاتی كه انجام داد دریافت كه «قبل از سن سه تا چهار سالگی نمی توانند كاملاً بین واقعیت و رویا تفاوت چندانی قائل شوند و فقط ۲/۱۸ درصد از ۶ ساله ها این تفاوت را كاملاً فهمیده اند ولی تا ۹ سالگی تقریباً همه كودكان می فهمند كه شخصیت هایی مانند سیندرلا، سفید برفی، دیو و پری خیالی هستند.»
یعنی هر چه سن بالاتر رود تفاوت دروغ و خیال برای كودكان روشن تر و آشكارتر می شود. زمانی كه كودكتان دروغ می گوید آن را یك اختلال شخصیتی نپندارید بلكه بهتر است در برخورد با دروغ گویی كودكتان روش های زیر را استفاده كنید:
۱-خونسرد باشید به خصوص اگر فرزندتان بین سنین ۳ تا ۵ سالگی است و با لذت به داستان او گوش دهید چرا كه در این سن داستان بافی عموماً بی ضرر است و بخشی از رشد طبیعی یك كودك دوساله به شمار می رود. وجود دوستان تخیلی نیز برای خردسالان طبیعی است و نشانگر رشد تخیل اوست و جای نگرانی نیست حتی اگر از دوست خیالی اش پیش ما شكایت كند.
۲-آینه صداقت برای كودكتان باشید چرا كه كودكان به راحتی همه چیز را ضبط می كنند و والدین نخستین كسانی هستند كه كودك از آنها تقلید می كند.
۳-هیچ گاه فرزندتان را مجبور به دروغ گویی نكنید برای مثال اگر چهره فرزندتان آغشته به ماست است و ظرف ماست سر جایش نیست بهتر است بگویید «كه ناراحت شدم تو بدون اجازه ماست را برداشتی» و اگر عمل خود را حاشا كرد تنها به او بگویید «لطفاً به اتاقت برو و هر وقت خواستی راجع به این موضوع صحبت كنی بیرون بیا.»
۴-سعی كنید همیشه با كودكتان صادقانه صحبت كنید و احساس خود را برای كودكتان ابراز كنید. مثلاً احساس می كنم كه این صحبت تو واقعی نیست یا من دوست دارم كه فرزندم به من واقعیت را بگوید.
۵-سعی كنید برای دروغ گفتن فرزندتان مجازاتی تعیین كنید و به او بگویید اگر راست بگوید كمتر عصبانی می شوید و اگر دروغ بگوید جریمه او افزایش می یابد و سعی كنید روی حرف خود حتماً بایستید.
۶-كودك را به صداقت هرچه بیشتر تشویق كنید و دفتری برای راستگویی كودك تهیه كنید و اعمال و رفتار خوب كودك را در آن بنویسید و در حضور كودك كارهای خوب و صداقت او را برای اعضای فامیل و بستگان بخوانید.
۷-كودك خردسال را با انبوه انتظارات و قواعد و مقررات تحت فشار نگذارید، او همه آنها را درك نمی كند لذا ممكن است برای اینكه شما ناراحت نشوید دروغ بگوید.
۸-و در نهایت در صورت شدت یافتن دروغ گویی حتماً به یك متخصص رجوع كنید چرا كه ممكن است كودك دچار مشكلات عاطفی و روانی باشد.
در هر حال آموزش صداقت به كودك بی واسطه و با مشاهده رفتار والدین توسط كودك صورت می پذیرد. كودك هر رفتار والدین را امری كاملاً پذیرفتنی می پندارد و تلاش می كند تا از طریق تقلید رفتار والدین شخصیت خود را به آنان نزدیكتر كند پس لازم است برای پرورش كودكان راستگو نخست صداقت را در خود پرورش دهید.
منابع:
۱-چگونه با كودكم رفتار كنم، دكتر گاربر، ترجمه دكتر شاهین خزعلی و...
۲- این گونه فرزندتان را تربیت كنید، نویسنده دكتر عباس عطاری كرمانی

منبع : باشگاه اندیشه