زبان بدن از ایما تا اشاره!

بدن ماه هم زبان دارد بد نیست بدانید بسیار هم صادرق است با دانستن این زبان شاید لازم باشد در رفتار خود قضاوت درباره دیگران تجدید نظر کنیم. اگر چه حالت های چهره به طور معمول اولین جایی است که اطلاعات عاطفی را نمایان می کند اما مردم برای نشان دادن احساسات خود، از قسمت های دیگر بدن شان نیز استفاده می کنند. برای نمونه، حرکت تند دست به سمت پایین، می تواند حاکی از خواسته گوینده باشد و یا بالا انداختن شانه، نشان می دهد شخصی گیج شده یا وامانده است. برخی از دانشمندان علوم اجتماعی، پیشنهاد کرده اند در حالی که چهره به ما می گوید مردم چه احساسی دارند، این بدن است که شدت و ضعف آن را بیان می کند. برای نمونه، افرادی که به شدت احساس تنیدگی می کنند، اغلب تغییر موضع بدن می دهند، ول می خورند و بینی، چانه یا دهان خود را لمس می کنند. نظر برخی روان شناسان این است که چنین لمس کردن هایی که نیمه آگاهانه انجام می گیرد، تقلیدی است از عمل آرام سازی نوازش مادر اما مشاهده کننده کنونی، آن را علامت اضطراب می داند. حتی ممکن است نشانه تلاشی باشد که شخص می کوشد دیگران را فریب دهد. گاهی وقت ها مردم عدم علاقه خود را به یکدیگر، با اشاره هایی مخابره می کنند.
لب ها یا گونه ها را از داخل دهان، گاز می گیرند. موها، ریش، عینک یا قلم خود را دست کاری می کنند. چنین رفتارهایی، پیامی را مخابره می کنند مبنی بر این که هر چه دیگران می گویند یا انجام می دهند، برای آنان جالب نیست. در ضمن گفت وگو، دستان خود را به صورت ضرب در روی سینه قرار دادن، علامت دیگری است. شاید به مشاهده گر می گوید که شما از آن چه می شنوید یا دارد انجام می شود، راضی نیستید یا مخالف اید. وضعیت بدنی باز، یعنی دستان آزاد و رها، پاها کمی باز و بدن کمی متمایل به گوینده است و پیام متضادی را می رساند، شما به این فرد احترام می گذارید و می خواهید به طور کامل به او توجه کنید. این وضعیت را به خود بگیرید تا آمادگی خود را برای نفوذپذیری نشان دهید و بگویید برای دوام رابطه و رفتار متقابل، در دسترس هستید. هم چنین می توان با نسخه برداشتن از وضع بدن شخصی که دارید با او صحبت می کنید، پیوندتان را نشان دهید.

منبع : روزنامه ابتکار