بیدهای خفاش فریب

گوش در اكثریت بیدها تنها به یك منظور تكامل یافته است: برای كمك به پرهیز از خورده شدن توسط خفاش ها. گوش بیدها طوری تنظیم شده است كه می تواند آواهای «پژواك جایابی» :(echlocation) تعیین موقعیت اشیا با ردیابی پژواك هایی كه از طریق صداهایی با فركانس بالا بازتاب می یابند _م) را بشنود و این منجر به رفتارهایی در بید می شود كه به او در فرار از خطر كمك می كند. بسیاری از بیدها احتمالاً با تقلید آواهای خفاشی كه در تعقیب شكار است، حمله خفاش را ناكام می سازند. ناهمگونی آوای حاصل از رفتار بیدها احتمالاً منجر به سردرگمی خفاش می شود.
در واقع رادار خفاش را دچار اختلال كرده و حیوان را در تعیین محل شكارش با شكست مواجه می سازد. علاوه بر این خفاش احتمالاً ارتباط بین صداهای كلیك تیلیك بید با یك وعده غذای نامطبوع را فرا می گیرد و این خود احتمال حمله خفاش به بید را كاهش می دهد. اما عجیب است كه تاكنون هیچ گاه صداهای كلیك تیلیك بیدها طی حمله خفاش در شرایط طبیعی ثبت یا بررسی نشده است. به تازگی دو بوم شناس حسی، «جان راتكلیف» از دانشگاه كورنل ایتاكا در نیویورك و «جیمز فولارد» از دانشگاه تورنتو در اونتاریو به این موضوع پرداخته اند. آنها مشاهده كردند كه آواهای بید بر شكار كردن خفاش تاثیر می گذارد اما فقط در حین حمله های هوایی. درست همان موقعی كه خفاش برای حمله نهایی خود تصمیم می گیرد- چیزی در حدود نیم ثانیه پیش از رسیدن به هدف- نوعی بید ببری، Cycina tenera، آواهای كلیك تیلیكی خود را از اندام تولید صدا واقع در سینه خارج می سازد. البته این نوع دفاع تاخیری در آواهای نزدیك موثر هستند: به این ترتیب كه بیدهایی كه اندام تولید صدای آنها سالم و دست نخورده بود به طور چشمگیری كمتر از بیدهایی كه اندام تولید صدایشان توسط پژوهشگران از كار افتاده بود، مورد حمله خفاش ها قرار گرفتند.

Natural History, Apr.۲۰۰۶

منبع : روزنامه شرق