کاخ‌های امپراتوری متعلق به سلسله"مینگ " و " کینگ " در پکن

مقر بزرگترین قدرت برای بیش از پنج قرن (۱۹۱۱-۱۴۱۶) در شهر ممنوعه در پکن، با مناظر، بوستان‌ها و باغ‌ها و ساختمان‌های متعددش (با بیش از ۱۰۰۰۰ خانه که حاوی اسباب و آثار هنری است) خود گواهی بی بدیل بر تمدن چینی در طول سلسله‌های مینگ و کینگ است. کاخ امپراتوری سلسله کینگ در شن یانگ حاوی ۱۱۴ ساختمان است که بین سال‌های ۱۶۲۵ و ۱۷۸۳ ساخته شده است. این کاخ دارای کتابخانه مهمی است که گواهی بر بنیان سلسله گذشته ای که بر چین حکومت می‌کرد می‌باشد که قبل از این سلسله ، قدرت خود را به مرکز کشور گسترانیده و پایتخت را به شهر پکن برده بود. سپس این کاخ، برای کمک به کاخ امپراتوری در پکن بنا شد. این شاهکار معماری، یک سند تاریخی مهم را به تاریخ سلسله کینگ و قدمت فرهنگی مانچو و سایر قبیله‌های شمال چین پیشکش می‌کند.کاخ‌های امپراتوری کینگ شاهکارهایی را در توسعه معماری کاخ امپراتوری در چین عرضه می‌کند.پیچیدگی‌های معماری کاخ‌های امپراتوری به ویژه در شن یانگ، یک تبادل و تغییر مهم در تاثیرات معماری باستانی و معماری کاخ چینی‌ها را به ویژه در قرون هفدهم و هجدهم نشان می‌دهد. کاخ‌های امپراتوری یک سند و گواه استثنایی را برای تمدن چینی‌ها در زمان سلسله‌های مینگ و کینگ عرضه می‌کند که نشانه ای زیبا از باغ‌ها، معماری، اسباب و لوازم هنر است و به همان خوبی یک گواه استثنایی برای زندگی باستانی و رسوم جادوگری است که به وسیله مردم مانچو در طی قرن‌های متمادی انجام می‌شد.کاخ‌های امپراتوری یک نمونه برجسته از بزرگترین معماری مجلل دسته جمعی را در چین نمایان می‌کند. آنها به خوبی تاسیس و بنیان امپراتوری را از سلسله کینگ و قبل از آن مینگ و یان و به همان خوبی قدمت و سنن مانچو را به تصویر می‌کشند و گواهی بر سیر تکاملی این معماری در قرون ۱۷ و ۱۸ هستند.

منبع : روزنامه آفتاب یزد