دانستن بدون عکس ممکن نیست

عکاسی بخش مهمی از دنیایی است که در آن زندگی می کنیم. بدون آن روزنامه ها و مجلات هیچ تصویری نداشتند. اینترنت فقط از حروف و علائم تشکیل می شدو سینما و تلویزیون فقط یک رویا بود. بدون عکاسی اغلب تلاشهای علمی متوقف می شد زیرا عکاسی چشم باز علم است. بسیاری از پروژه های تحقیقاتی , ماهوارهای , هواشناسی و اکتشافی که همه آنها به عکاسی وابستگی دارند, تحت تاثیر قرار می گرفتندوبطور جدی با اشکال مواجه می شدند.
این همه به معنی این است که عکاسی در زندگی ما بسیار مهم است و بخاطر اهمیت گسترده اش فرصت های شغلی زیادی نیز در حوزه آن قرار می گیرد. پیش نیاز فرصت شغلی در این زمینه, آموزش و تجربه در سطح وسیع تری از عکاسی است. مثلا کار یک عکاس صنعتی خیلی متفاوت از کار عکاس روزنامه یا پروژه است . یک عکاس معماری باید تا حدودی معماری بداند تا کارش را آگاهانه انجام دهد. می بایستی توانایی درک مفاهیم مهندسی را داشته باشد. عکاسی خود یک شغل نیست بلکه قسمتی از یک شغل است.شغلی که دانش و تجربه را به خدمت می گیرد.
امروزه عکاسی فرصت های شغلی بسیاری را در بر گرفته است که هریک در زمینه های تخصصی دارای ارزشهایی هستند: مانند عکاسی چرتره , عکاسی صنعتی , عکاسی مطبوعات و .... کسانی هستند که می گویند مانند تمام تکنولوژی های جدید, عکاسی دیجیتال وارد عکاسی حرفه هی خواهد شد.
عصر جدیدی با تصویر سازی سوپر کامپیوتری که نشانه های آن بوضوح قابل لمس است شروع شده است. واقعیت این است که در عکاسی این تکنولوژی نیست که عکاس را می سازد بلکه این شخص عکاس است که از آن استفاده می کند و نتیجه را دقیق و حرفه هی می کند. تکنو لوژی با تمام مشکلاتش در خدمت مااست , نه علیه ما .

ترجمه ضیاالدین رضائی
http://abgineh.blogsky.com/۱۳۸۴/۰۲/

منبع : مطالب ارسال شده