حرف های انتظار

بسم رب المهدی(عج)
السلام علیک یاابا صالح المهدی
آقا صدای گریه های ممتد را می شنوی؟
جهان کلاف سردر گمی است که بعضی ها هر روز گره ها وسردر گمی هایش را اضافه می کنند؛همان هایی که همه دنیا را فقط وفقط برای خود می خواهند،همان هایی که برای رسیدن به خواسته هایشان حاضرند هر کاری بکنند ؛از آواره کردن آدم ها گرفته تا کشتن صدای زلال چشمه ها وگنجشکها وخنده های کودکانه کودکان وسرفه های پیر سالخوردگان.
ومن دراین دنیای پراز گرگ دلم می گیردودرست در لحظه های دل گرفتگی واندوهم ،بیشتر تو را یاد می کنم ؛تویی که وقت آمدنت را هیچ جاده ای نمی داند.
اما،اما فراق تو دیری است اندوه جاده شده است وآرزوی دیدنت اولین وآخرین آرزوی آنها.می دانم وقتی بیایی دنیا فقط مال بعضی ها نخواهد بودودیگر بعضی ها نخواهند توانست هیچ صدای زلالی را خاموش کنند وآن روز چه روزی خواهد بود.حتی فکر کردن به آن ذوق زده ام می کندومن بیشتر مشتاق می شوم که زودتر بیایی واین روز گار بی سامان را به سامان برسانی وگره های کور کلاف سردر گم را باز کنی .
هر کجای این دنیا راکه نگاه می کنی خبر از ظلمی است ،خبر از نا حق کردن حقی است،حالا دیگر راحت می توانی صدای گریه های ممتد را از فلسطین ،عراق ،افغانستان و...بشنوی و می توانی ببینی که چگونه بعضی ها برای پاسخ دادن به خواسته های حیوانی خود به جان دیگران افتاده اندواز ستم کردن خسته نمی شوندوظلم می کنند وظلم می کنند...
دارم به تو فکر می کنم ،به تو که آمدنت شروع براندازی همه ی ستم هادر همه ی جهان خواهد بودوحضورت طراوت زمین وزمان ولبخندت امتداد لبخند خدا بعداز برقراری آرامش در این کره خاکی .
جهان این روزها بیشتر از هر روزی به آمدنت محتاج است ودعای روز و شب مان این است :
ای سوار سبز پوش ، کاش زودتر می آمدی ؛ما تورا منتظریم با سرخ ترین شاخه ی گل سرخ،با چشمانی که سالهاست به شوق آمدنت چشم از جاده ها برنداشته اند.

منبع : به سوی ظهور