بنی و جون - BENNY AND JOON

سال تولید : ۱۹۹۳
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : مترو ـ گلدوین ـ مایر
کارگردان : جرمیا چیچیک
فیلمنامه‌نویس : باری برمن، بر مبنای داستانی نوشتهٔ لسلی مک‌نیل و برمن
فیلمبردار : جان شوارتسمن
آهنگساز(موسیقی متن) : ریچل پورتمن
هنرپیشگان : جانی دپ، مری استوارت مسترسن، آیدان کوئین، جولیان مور، آلیور پلات، ک.ک. هـ. پاوندر، دان هدایا، جو گریفاسی و ویلیام هـ. میسی
نوع فیلم : رنگی، ۹۸ دقیقه


ـ ̎جون پرل̎ (مسترسن)، زن جوانی است که از لحاظ روانی مشکلاتی دارد، تیزهوش و پرحرف است و علاقهٔ خاصی هم به نقاشی دارد. او با برادر بزرگش، ̎بنی̎ (کوئین) زندگی می‌کند که مکانیک است و خرجش را می‌دهد و از او مواظبت می‌کند. پرستاری که به صورت نیمه‌وقت از ̎جون̎ مراقبت می‌کند، به خاطر اخلاق ̎جون̎ آنجا را ترک می‌کند و می‌رود. ̎مایک̎ (گریفاسی)، یکی از دوستان ̎بنی̎ به شوخی پیشنهاد می‌کند که ̎سام̎ (دپ)، پسرعمویش خدمتکار ̎بنی̎ شود. ̎دکتر گریوی̎ (پاوندر)، روانکار ̎جون̎ نیز ̎بنی̎ را مجاب می‌کند که اگر از ̎جون̎ در خانه نگهداری شود، بهتر است چند روز بعد، ̎مایک̎ شرط بازی هفتگی‌شان را خلاص شدن از دست ̎سام̎ و فرستادنش به خانهٔ ̎بنی̎ تعیین می‌کند. ̎مایک̎ برنده می‌شود و ̎بنی̎ و ̎جون̎، ̎سام̎ را به عنوان یکی از اعضاء خانواده‌شان می‌پذیرند. ̎بنی̎، ̎جون̎ و ̎سام̎ به یک رستوران می‌روند و تردستی‌های ̎سام̎ با غذایش، توجه ̎روتی̎ (مور)، گارسون رستوران را به سوی جلب می‌کند. ̎بنی̎ نیز از طریق ̎سام̎ با ̎روتی̎ آشنا می‌شود ولی هرچه رابطهٔ ̎سام̎ و ̎جون̎ صمیمی‌تر می‌شود، ̎بنی̎ نسبت به ̎روتی̎ بدعنق‌ و سردتر می‌شود. وقتی ̎سام̎ برای ̎بنی̎ از علاقه‌اش به ̎جون̎ می‌گوید، ̎بنی̎ واکنش شدیدی از خود نشان می‌دهد و ̎سام̎ را از خانه بیرون می‌اندازد. ̎جون̎ اعتراض می‌کند ولی ̎بنی̎ زیر بار نمی‌رود و در عوض فرم پذیرش کلینیک بیماران روانی را به او نشان می‌دهد. اما همان شب ̎جون̎، ̎بنی̎ را برای خرید غذا به بیرون می‌فرستد و خودش و ̎سام̎ که نقشهٔ فرار کشیده‌اند، سوار یک اتوبوس می‌شوند و به جاده می‌زنند.
ـ بنی و جون بیش از هرچیز یک دپ فوق‌العاده دارد. دپ در این فیلم یک تندیس ستایش و تقدیس از بزرگان هالیوود، چارلی چاپلین و باستر کیتن است و همهٔ سعی‌اش را هم در درآوردن این شخصیت‌ها به خرج داده است. فیلم چیچک یک عاشقانهٔ احساساتی و شیرین است با همهٔ مولفه‌ها و قواعد ژانر و فیلمی سرگرم‌کننده که مخاطبش را تا پایان اذیت نمی‌کند. طراحی صحنهٔ نیل اسپیساک و درهم‌آمیزی اندکی مایه‌های فانتزی با فضای مرده در لوکیشن اصلی کار دیدنی است.