خانم آواز می‌خواند - Lady Sings The Blues

سال تولید : ۱۹۷۲
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : جی وستن و جیمز وایت
کارگردان : سیدنی ج. فیوری
فیلمنامه‌نویس : ترنس مکلوی، کریس کلارک و سوزان دِ پاس، برمبنای کتابی نوشته بیلی هالیدی (با همکاری ویلیام دافتی).
فیلمبردار : جان آلونزو
آهنگساز(موسیقی متن) : میشل لوگران
هنرپیشگان : دایانا راس، بیلی دی ویلیامز، ریچارد پراید، جیمز کالاهان، پل همپتن، سید ملتن و ایوون فیر.
نوع فیلم : رنگی، ۱۴۴ دقیقه.


«النورا فاگان» (راس)، دختری جوان، معصوم و سیاه‌پوست، در اوایل دهه 1930 به نیویورک می‌رود و در یکی از خانه‌های بدنام به کار مشغول می‌شود. کم‌کم به کار نمایش علاقه پیدا می‌کند و با تشویق پیانیستی خوش قلب (پرایر) به خوانندگی روی می‌آورد. سپس نام «بیلی هالیدی» را برمی‌گزیند و به‌دنبال آشنائی با قماربازی به‌نام «لوئیس مکی» (ویلیامز) دوران پُر از موفقیتی را آغاز می‌کند. اما به موادمخدر معتاد می‌شود و مدتی را در زندان می‌گذراند. پس از رهائی، زمینه فعالیت او بار دیگر فراهم می‌شود، لیکن در ادامه ناکامی‌هایش، برای بار دوم به زندان می‌افتد و در 1959 در چهل و چهار سالگی از دنیا می‌رود...
* سرگذشت بیلی هالیدی، خواننده افسانه‌ای جاز، در این فیلم به گونه‌ای تصویر می‌شود، که از شادیِ زندگی واقعی او در آن خبری نیست، و بیشتر به کاتالوگی می‌ماند که صفحه به صفحه آن، گوشه‌هائی پراکنده و غیر مرتبط از هتاکی، خشونت، بی‌پردگی، دل‌شکستن، قتل و اعتیاد به موادمخدر را منعکس کرده است. خواننده پُرآوازه آن سال‌ها، راس در نخستین ایفای نقش خود در سینما و اجرای ترانه‌های هالیدیِ بزرگ، این فیلم سرگذشت نامه‌ای کلیشه‌ای را تا حدودی دوست‌داشتنی می‌کند.