کوچولوهای دریایی پرخاصیت

گرچه قیمت میگو خیلی گران است، اما از جمله لذیذترین غذاهای دریایی است که این روزها باب میل بیشتر گروه‌های سنی قرار گرفته است. این آبزی پرطرفدار از نظر مقایسه‌ای نسبت به سایر غذاهایی که پروتئین زیادی دارند، مانند گوشت، مرغ و ماهی، کالری کمتری دارد، به‌گونه‌ای که در ۱۰۰ گرم آن تنها ۱۰۰ کالری انرژی نهفته است. گوشت این جانور دریایی به دلیل نداشتن بافت همبند، برای گروه‌هایی از مردم مانند افراد سالمند که در جویدن و هضم غذا مشکل دارند، گزینه مناسبی است. گوشت میگوی پرورشی با نوع دریایی آن تفاوت چندانی ندارد و از نظر بهداشتی برتری‌هایی نیز نسبت به نوع دریایی آن دارد.
قابل ذکر است هر ۱۲۰ گرم میگو حدود ۴۷‌درصد از نیاز یک فرد سالم را در روز به پروتئین تامین می‌کند. میگو با وجود کلسترول بالا، کلسترول بد خون را افزایش نمی‌دهد چرا که چربی آن از نوع اسیدهای چرب غیراشباع (امگا ۳) می‌باشد که برای سلامت افراد بسیار مفید است.
میگو علاوه بر فواید ذکر شده، منبع غنی ویتامین‌های A ، B۶ ،B۲۱ ،C ،D ،E و املاحی نظیر کلسیم، آهن، منیزیم، فسفر و سلنیوم است که نسبت به آبزیان دیگر بیشتر است. یکی از خواص متمایزکننده میگو سلنیوم زیاد آن است که از تکثیر سلول‌های سرطانی و مرگ سلولی می‌کاهد.
این عنصر علائم لوپوس و عوارض ناشی از آلودگی هوا بر سلامت افراد را کاهش می‌دهد و در سم‌زدایی فلزات بدن همچون آرسنیک و جیوه نقش بسزایی دارد؛ به همین دلیل مصرف میگو به افراد ساکن در شهرهای آلوده توصیه می‌شود. از سوی دیگر، سلنیوم موجود در میگو، تولید اسپرم را در مردان افزایش می‌دهد و در رفع اختلال ناباروری مردان موثر است.
● شیوه انتخاب و نگهداری میگو
میگو به دلیل دارا بودن اسیدهای چرب غیراشباع که براحتی با اکسیژن هوا ترکیب شده و تولید پراکسید می‌کنند، خیلی راحت و سریع فاسد می‌شود. از آنجا که تمام اندام‌های گوارشی میگو در ناحیه سر قرار دارد، شروع مرحله فساد از ناحیه اتصال سر با قسمت بدن است. لذا، هنگامی که میگو را به صورت تازه خریداری می‌کنید باید به‌سرعت سر میگو را جدا کرده و بدون سر در فریزر نگهداری کنید. میگوی تازه باید با سر خریداری شود و سر آن سفت و محکم به بدن چسبیده باشد. بنابراین از خرید میگوهای فله‌ای که دور از چشم مشتری سرکنی می‌شوند، خودداری کنید.
رنگ میگو باید یکنواخت بوده و عاری از لکه‌های سیاه درشت باشد. خال‌های ریز پراکنده در سطح بدن میگو طبیعی است. رنگ میگو بسته به گونه، نژاد و محیط زندگی میگو متفاوت است ولی پس از پخت، تقریبا تمامی میگوها به رنگ صورتی مایل به قرمز درمی‌آیند که شدت این رنگ نشانه سلامت میگوست. هرچه رنگ میگو پس از پخت کمتر صورتی شود، کیفیت پایین‌تری دارد.
میگوی تازه بوی بدی ندارد و فقط کمی بوی آب‌های شور را می‌دهد که تند نیست ولی در صورت خراب شدن، بوی شدید و تند آمونیاک از آن احساس می‌شود. از این نظر نوع پرورشی و دریایی آن هیچ فرقی ندارند.
توجه داشته باشید که میگوی پوست کنده را نمی‌توان به مدت طولانی در فریزر نگهداری کرد. میگوی منجمد را می‌توان تا چند هفته در فریزر و میگوی تازه را می‌توان یک تا ۲ روز در یخچال نگهداری کرد.
▪ نکته: بسیار توصیه می‌شود میگو را صرفا از اماکن معتبر خریداری کنید و یادآوری می‌شود که مبتلایان به بیماری نقرس باید در مصرف میگو احتیاط کنند.

منبع : روزنامه جام جم