جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

بیمار - TWISTED


بیمار - TWISTED
سال تولید : ۲۰۰۴
کشور تولیدکننده : آلمان و آمریکا
محصول : آن کوپلسن، آرنولد کوپلسن، بَری بئرز و لین ردمین
کارگردان : فیلیپ کافمن
فیلمنامه‌نویس : سارا تورپ
فیلمبردار : پیتر دمینگ
آهنگساز(موسیقی متن) : مارک ایشم
هنرپیشگان : اشلی جاد، ساموئل ل. جکسن، اندی گارسیا، دیوید استرتئرن، راسل وونگ و مارک پلگرینو
نوع فیلم : رنگی، ۹۷ دقیقه


̎جسیکا شپارد̎ (جاد) پس از حل و فصل پروندهٔ مهم یک قاتل زنجیره‌ای، به یکی از پلیس‌های خوش‌آتیهٔ ادارهٔ پلیسِ خوش‌نامِ سن‌فرانسیسکو تبدیل شده است. فرمانده و مربی‌اش، ̎جان میلز̎ (جکسن)، مثل یک پدر نسبت به دخترش، به وجود ̎جسیکا̎ افتخار می‌کند ـ به‌خصوص که رفیق و هم‌کار سابقِ پدر فقیر ̎جسیکا̎ نیز بوده است. ̎جسیکا̎ که قرار است خیلی زود ترفیع درجه نیز پیدا کند، به فکر می‌افتد تا شاید بتواند یک‌بار دیگر در بخش دیگری از ادارهٔ پلیس قابلیت‌های خود را به اثبات برساند. علاوه‌ بر این، در آن‌جا هم‌کار جدیدی به نام ̎مایک دلمارکو̎ (گارسیا) پیدا کرده که کم‌وبیش می‌تواند محرم راز او باشد. در این میان، مردی کشته می‌شود و ̎جسیکا̎ و ̎مایک̎ مأمور پی‌گیری این پرونده می‌شوند. مرد مرده، یکی از کسانی است که ̎جسیکا̎ با او رابطه داشته و اکنون که همه به او شک کرده‌اند و بیش از پیش، در چنگال الکل اسیر شده، باید بی‌گناهی خود را به بالادست‌هایش و هم‌کار شکاّکش ثابت کند و نشان دهد که قاتل نیست. در این میان ̎میلز̎ تنها کسی است که پشتش ایستاده و از او حمایت می‌کند. این حکایت زنی است که سعی دارد پیش از آن‌که خودش به قربانی یکی از آن قاتل‌ها تبدیل شود، قاتل را بیابد.
● تماشاگر درمی‌ماند که چه‌طور کارگردان آثاری مثل قلم‌پرها (۲۰۰۰)، سبکی غیرقابل تحمل هستی (۱۹۸۸) و جنس مناسب (۱۹۸۳)، این تریلر روان‌شناختی کم‌مایه را ساخته است. فیلم که در لوکیشن‌های آشنای سن‌فرانسیسکو فیلم‌برداری شده، گفت‌وگوهای شلخته‌ای دارد و در داستان آن هم خلأهای بسیاری هست و گوئی سازندگان آن تلاش کرده‌اند تا این همه نقض را در اتاق تدوین رفع و رجوع کنند. بازیگران اصلی کم‌ترین خلاقیتی از خود نشان نمی‌دهند و اصلاً آن‌قدر فرصت بازی نمی‌یابند تا خود را تثبیت کنند. آنان با همان چهره‌های کلیشه‌ای ظاهر می‌شوند که پیش‌تر در فیلم‌های قبلی‌شان دیده‌ایم: جاد، بیشتر به پسری نوجوان می‌ماند، گارسیا با همان صورت فربه و غبغب آشنا حضور دارد، و جکسن عینکش را روی بینی ا ندکی پائین‌تر رسانده است. تورپ، پیش از قاتل زنجیره‌ای داستان، چند مظنون را به تماشاگر معرفی می‌کند، اما سرعت تدوین صحنه‌ها آن‌قدر سریع است که نمی‌توان آنان را به خوبی شناخت و تشخیص داد که آیا واقعاً مجرم هستند یا نه.