پیدایش جام ملت های اروپا

در جام ملت های اروپا ابتدا مشكلات مالی وجود داشت. وقتی در سپتامبر سال ۱۹۵۸، سوت شروع اولین دیدار جام ملت های اروپا به صدا درآمد، هنوز مشكلات مالی این مسابقات جدید برطرف نشده بود و علت آن نیز در نگاه اول مشهود بود: تیم های صاحب نام فوتبال به اتحادیه فوتبال اروپا(یوفا) در مورد برگزاری این مسابقات نظر مثبت ندادند، انگلیس و ایتالیا به مانند اتحادیه فوتبال، آلمان، اسكاتلند، سوئیس و بلژیك، برای شركت در تورنمنت توضیحی نداده و از آن استقبال نكردند.
سی سال طول كشید تا این مسابقات واقعاً برنامه ریزی شد. هنری دلونای، دبیر كل اتحادیه فوتبال فرانسه در سال ۱۹۲۷ به فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) پیشنهاد انجام این مسابقات را داد، ولی زمان این پیشنهاد، بد انتخاب شده بود، زیرا درست در همان موقع، برگزاری مسابقات جهانی در شرف انجام بود.
جذابیت این تصور كه بهترین تیم های دنیا در یك تورنمنت گرد هم آیند، پیشنهاد پاریس را در دست اقدام قرار داد. حالا در جایی كه همه آماده بودند كه یك جام جهانی را سازماندهی كنند، یك تورنمنت صرفاً اروپایی، می توانست تأثیر كوچك و محقرانه ای داشته باشد.
هنری دلونای ابداً نمی خواست كه از این تورنمنت، رقیبی برای جام جهانی بسازد، بلكه می خواست مسابقات اروپا فقط در مدت زمان ما بین جام های جهانی برگزار شوند. جنگ جهانی دوم و اغتشاشات پس از آن، در بدو امر، برنامه ها را با شكست مواجه ساخت. سوئیس، اتریش، ایتالیا، مجارستان و چكسلواكی، یك جام بین المللی، البته از نوع اروپایی آن ترتیب دادند.
پی یر، پسر دلونای هم بیكار ننشست و مجدداً تقاضای انجام مسابقات را مطرح كرد كه در نشست یوفا در سال ۱۹۵۷ در كلن به مشورت گذارده شد. معذالك ایده مسابقات اروپایی دیگر جذاب نبود، زیرا از دو سال قبل، جام قهرمانان اروپا برگزار می شد و این مسابقات، ورزشگاهها را پر می كرد.
دلونای البته قصد داشت خلأ زمانی ما بین پایان جام جهانی و شروع مسابقات حذفی برای بازی های قهرمانی بعدی را پر كند، اما همه می دانستند كه مربیان به این زمان برای جوان سازی تیم هایشان نیاز دارند.
در این حال مسابقات دوستانه به نظر مفیدتر از مسابقات پرستیژی بودند و این شگفت آور نبود، چون تیم های ملی معتبر و نامدار، توسط نمایندگان خود در نشست كلن، مخالف این برنامه رأی داده بودند: ایتالیا، سوئیس، هلند، بلژیك و آلمان «نه» گفتند. تیم های بریتانیایی متفقاً از دادن رأی امتناع كردند. این كشورها شانس خود را در تورنمنت های جهانی می شناختند. بقیه كشورها، برخلاف آنها و قبل از كشورهای سوسیالیستی كه به اقبال خود چندان مطمئن نبودند، در این گونه تورنمنت ها، امكان تازه ای می دیدند كه خود را در حیطه فوتبال بین المللی مطرح سازند. ۱۴ فدراسیون رأی موافق دادند و بدین ترتیب، جام ملت ها، آن طور كه نامگذاری شد، تورنمنت جدیدی در فوتبال دنیا شد.

منبع : روزنامه همشهری