دوئل - Duel

سال تولید : ۱۹۷۱
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : یونیورسال
کارگردان : استیون اسپیلبرگ
فیلمنامه‌نویس : ریچارد ماتسن، برمبنای داستان کوتاهی نوشته خودش
فیلمبردار : جک مارتا
آهنگساز(موسیقی متن) : بیلی گُلدنبرگ
هنرپیشگان : دنیس ویور، جاکلین اسکات، ادی فایرستون، لو فریزل، جین دینارسکی، لوسیل بنسن و تیم هربرت.
نوع فیلم : رنگی، ۹۰ دقیقه.


فروشنده‌ای به‌نام «دیوید مان» (ویور) که برای انجام کاری به کالیفرنیا رفته، به خاطر ترافیک سنگین بزرگ‌راه، از یک جاده محلی به راهش ادامه می‌دهد. در میانه راه، برای پرهیز از دود غلیظ یک تانکر، از آن سبقت می‌گیرند، اما این کار او راننده تانکر را به خشم می‌آورد و تعقیب و گریزی دیوانه‌وار و خطرناک آغاز می‌شود. «دیوید» هربار که از دردسرهای حادثه‌آفرین راننده تانکر رهائی می‌یابد و او را پشت سر می‌گذارد، مجدداً او را در پیش رو یا تعقیب خود می‌بیند. «دیوید» سعی می‌کند به پلیس خبر بدهد، اما حریف با تانکر خود به کیوسک تلفن می‌کوبد و آن را درهم می‌شکند. اتوموبیل «دیوید» در این مسابقه مرگبار جوش می‌آورد و در بالای پرتگاهی متوقف می‌شود. «دیوید» در این مسابقه مرگبار جوش می‌آورد و در بالای پرتگاهی متوقف می‌شود. «دیوید» پیاده می‌شود و در اندیشه راه چاره‌ای است که تانکر از راه می‌رسد و دیوانه‌وار - در لبه پرتگاه - به اتوموبیل او برخورد می‌کند تا همه‌چیز پایان یابد...
* نخستین فیلم بلند اسپیلبرگ که در اصل تلویزیونی است، با این همه روی پرده بزرگ نیز چیزی کم نمی‌آورد. در نگاه اول به‌نظر غیر ممکن می‌رسد که بتوان یک فیلم بلند را براساس این داستان یک خطی به سرانجام رساند، اما اسپیلبرگ با چند تمهید به‌ظاهر ساده، فیلمی کاملاً «متفاوت» خلق می‌کند که مهمترین‌شان حذف تمام انگیزه‌ها و دلایل احتمالی، و نشان ندادن راننده تانکر است. او می‌داند که هر نوع تلاشی برای منطقی کردن این داستان بی‌فایده است و حتی یک لحظه دیدن راننده تانکر کافی است تا به این «هیولا» هویتی انسانی دهد و هرچه رشته شده را، پنبه کند. دوئل مجموعه کاملی از نمونه‌های تمامی نظریه‌های سینمائی درباره تعلیق، کنجکاوی و غافلگیری است و هنوز هم شاید از بهترین فیلم‌های سازنده‌اش به‌شمار بیاید.