پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا
دریاچههای تار و مومَج ، دماوند
دریاچههای تار و مومَج روی محور چیندار میان دو رشته كوه قرهداغ (با ارتفاع 080‚4 متر) در شمال، و كوه زرین (با ارتفاع 3835 متر) در جنوب واقع شده است. درههایی از هر یك از این دریاچهها منشعب میشود. این درهها درشرق به سوی فیروزكوه و دره والیچای و در غرب به سوی شهر دماوند كشیده میشوند. این دریاچهها در مدخل كوه و در ارتفاع 2500 متری قرار دارند و سطح آب آنها در فصلهای گوناگون سال تغییر میكند. آب این دریاچهها از رودخانههایی تأمین میشود كه از سمت شمال جریان مییابند. در فصل زمستان، آب دریاچهها یخ میبندد و یخبندان در برخی سالها تا اردیبهشت ادامه مییابد. كنارههای دریاچهها در بیشتر گسترهها شیبدار است و عمق آنها به دهها متر میرسد. در تابستان آب این دریاچهها بسیار خنك است آنقدر كه نمیتوان در آنها برای مدت طولانی آبتنی كرد. آب این رودخانهها جز در مصب آنها، شفاف و زلال است و چشمانداز سواحل و اطراف دریاچه بسیار زیباست.
از انتهای جنوبی دریاچه دراز مومَج كه بر زمینی هموار و بدون شیب جاری است به بهترین وجه میتوان استفاده كرد. دریاچه لوزی شكل تار نیز منطقه ساحلی كوچكی در امتداد بخش جنوبی خود دارد. مصب رود در شمال غربی واقع است و اطراف آن (در حدود چهار كیلومتر) بیشتر شیبدار و در برخی نقاط بیشتر صخرهای است.
زمینهای این قسمت از خار و خاشاك پوشیده شده و بدون درخت است. دسترسی به این منطقه در تابستان چندان مشكل نیست؛ زیرا تنها در حدود 113 كیلومتر از تهران فاصله دارد و پیش از فیروزكوه از طریق جابان قابل دسترسی است.
این منطقه دارای آب و هوای كوهستانی است، كه در تابستان هوای به نسبت خنك آن با بادهای مداوم و شدید در گذرگاهها همراه است. ناحیه ساحلی دریاچهها كه قابل استفادهاند از چند هكتار تجاوز نمیكنند. این ناحیه شبیه دالان دراز با دیوارهای شیبدار است كه چشماندازی زیبا را به وجود آورده است.
دریاچهها چشماندازی دلفریب دارند و برای تفریحات آبی از جمله شنا و قایقرانی مناسباند. كوهنوردی در دو قله جنوبی و شمالی مسلط بر دریاچهها امكان یك گردش چهار - پنج ساعته را میسر میكند. از فراز این قلهها میتوان چشماندازهایی جذاب و باصفا را دید.
علاوه بر این دریاچههای طبیعی، دریاچههای پش سدها نیز جذابیتی ویژه دارند و برای گذران اوقات فراغت بسیار مناسب هستند.
مهمترین دریاچههای مصنوعی استان عبارتاند از :
از انتهای جنوبی دریاچه دراز مومَج كه بر زمینی هموار و بدون شیب جاری است به بهترین وجه میتوان استفاده كرد. دریاچه لوزی شكل تار نیز منطقه ساحلی كوچكی در امتداد بخش جنوبی خود دارد. مصب رود در شمال غربی واقع است و اطراف آن (در حدود چهار كیلومتر) بیشتر شیبدار و در برخی نقاط بیشتر صخرهای است.
زمینهای این قسمت از خار و خاشاك پوشیده شده و بدون درخت است. دسترسی به این منطقه در تابستان چندان مشكل نیست؛ زیرا تنها در حدود 113 كیلومتر از تهران فاصله دارد و پیش از فیروزكوه از طریق جابان قابل دسترسی است.
این منطقه دارای آب و هوای كوهستانی است، كه در تابستان هوای به نسبت خنك آن با بادهای مداوم و شدید در گذرگاهها همراه است. ناحیه ساحلی دریاچهها كه قابل استفادهاند از چند هكتار تجاوز نمیكنند. این ناحیه شبیه دالان دراز با دیوارهای شیبدار است كه چشماندازی زیبا را به وجود آورده است.
دریاچهها چشماندازی دلفریب دارند و برای تفریحات آبی از جمله شنا و قایقرانی مناسباند. كوهنوردی در دو قله جنوبی و شمالی مسلط بر دریاچهها امكان یك گردش چهار - پنج ساعته را میسر میكند. از فراز این قلهها میتوان چشماندازهایی جذاب و باصفا را دید.
علاوه بر این دریاچههای طبیعی، دریاچههای پش سدها نیز جذابیتی ویژه دارند و برای گذران اوقات فراغت بسیار مناسب هستند.
مهمترین دریاچههای مصنوعی استان عبارتاند از :