بیست نکته برای خرید یک دوربین کم‌حجم

● راهنمائی برای یافتن دوربین کم‌حجم دیجیتال یا EVF مناسب
قبول کنید که با وجود ظرفیت بالای عکس روی هارد درایو، ویژگی‌های دوربین و تبلیغات تجاری موجود، گزینش دوربین مناسب کمی گمراه‌کننده است، اما نگران نباشید، زیرا ما در ایجاد تمایز میان آنها به شما کمک خواهیم کرد. در این‌‌جا بیست گزینه ارائه شده که در هنگام خرید دوربین کم‌حجم دیجیتالی یا دوربین منظره‌یاب الکترونیکی (EVF) با آن روبه‌رو شده و باید درباره هریک از آنها چیزهائی بدانید.
۱) مگاپیکسل
▪ شاید کم‌ترش مناسب‌تر باشد
مگاپیکسل‌های بیشتر به‌معنای فایل‌های تصویری بزرگ‌تری است که بیشتر برای چاپ پوستر مناسب هستند، اما اگر نمی‌خواهید که ابعاد عکس‌های شما از ۱۰٭۸ اینچ فراتر برود، مگاپیکسل بیشتر از دوازده ممکن است زیاده‌روی محسوب شود. افزودن مگاپیکسل می‌تواند سرعت عکاسی را کاهش دهد، زیرا دوربین باید داده‌های بیشتری را تجزیه کند. هم‌چنین حسگرهای این دوربین‌ها مملو از فوتوسایت‌هائی است که می‌توانند اغتشاش قابل رویت بیشتری را به‌ویژه در ایزوهای بالاتر ایجاد کنند. بنابراین اگر می‌خواهید بیش از اندازه بزرگ‌نمائی کنید به دنبال مدل هفت یا هشت مگاپیکسل با زوم اپتیکال ۱۰ ـ ۶ برابر باشید.
۲) زوم
▪ اپتیکال در مقابل دیجیتال
زوم دیداری یا اپتیکال یکی از عوامل بسیار مهم است. این زوم با طیف کانونی لنز مرتبط است که به‌طور معمول با معادل ۳۵ میلی‌متری سنجیده می‌شود. (بدین معنی که اگر حسگر دیجیتال به بزرگی فریم فیلم ۳۵ میلی‌متری باشد، چه اتفاقی می‌افتد.) یک زوم ۱۰X دارای طول کانونی معادل ۲۸۰ ـ ۲۸ میلی‌متر است. یک زوم ۳X می‌تواند برای ۱۰۵ ـ ۳۵ میلی‌متر یا ۱۱۴ ـ ۳۸ میلی‌متر باشد. زوم دیجیتالی به‌سادگی بخش مرکزی تصویر را بزرگ کرده و رزولوشن یا داده‌های اضافی را می‌کاهد تا به همان صورتی‌که آن را زوم کرده‌اید، به‌نظر برسد و البته در این حالت کیفیت عکس به شدت آسیب می‌بیند.
۳) منظره‌یاب
▪ ال‌سی‌دی‌های الکترونیکی به‌جای منظره‌یاب‌های اپتیکال
امروزه با وجود کوچک شدن اندازه دوربین‌ها، صفحات ال‌سی‌دی آنها بزرگ‌تر شده، اما این موضوع الزاماً به معنای بهتر یا روشن‌تر شدن صفحات نیست. شما نه‌تنها به اندازه ال‌سی‌دی (که به‌صورت مورب اندازه‌گیری می‌شود) دقت می‌کنید، بلکه باید به تعداد پیکسل و روشنی آن نیز توجه کنید. رزولوشن بالا (برای مثال ۲۳۰۰۰۰ پیکسل)، جزئیات منوها و تصویرها را آسان‌تر می‌سازد. شما باید به دنبال پوشش‌های غیردرخششی و توانمندی‌های تنظیم شرایط نوردهی و زاویه دید باز (دست‌کم ۱۳۰ درجه) هم باشید. در بیشتر دوربین‌های کم‌حجم تازه، ال‌سی‌دی‌ها تنها راه تنظیم تصویر عکس هستند و رفته‌رفته به‌کارگیری منظره‌یاب‌های دیداری کم می‌شود. البته در نمونه‌های پیشرفته‌ای هم‌چون PowerShot G۹ کانن (پانصد دلار) و Coolpix P۵۱۰۰ نیکون (چهارصد دلار) و برخی مدل‌های ارزان‌تر هنوز هم کاربرد دارند. منظره‌یاب‌های الکترونیکی نیز روی دوربین‌هائی مانند FZ ۱۸ ـ DMC لومیکس پاناسونیک (چهارصد دلار) و UZ ۵۶۰ ـ SP اولیمپوس (پانصد دلار) وجود دارند. از آن‌جا که یک EVF تصویر را به کمک لنز به شما نشان می‌دهد، تجربه عکاسی شما مشابه یک DSLR خواهد بود. به‌طور معمول برای نماهای تله با بهره‌گیری از EVF به‌جای ال‌سی‌دی می‌توان برای ترکیب، لغزش دوربین را تا حد زیادی کاهش داد، زیرا در چنین شرایطی دوربین را جلوی چشم خود نگه می‌دارید و در صحنه‌های ثابت دید خوبی خواهید داشت و می‌توانید به سرعت اطلاعات نوردهی را نیز ببینید. این در حالی است که حتی بهترین EVF هم برای محو و تغییرات فاصله در هنگام ردیابی سوژه در حال حرکت آماده است.
۴) حالت‌های خودکار
▪ گزینه آسان
بسیاری از دوربین‌های کم‌حجم دارای حالت آسان هدف‌گیری و عکاسی هستند که برای کودکان و عکاسان راحت‌طلب بسیار مناسب است. در چنین محصولاتی یک حالت برنامه معمولی نیز وجود دارد. حالت‌های برنامه برتری شاتر و دیافراگم به شما امکان می‌دهد تا سرعت شاتر یا تنظیم فوکوس را انتخاب کنید و نوردهی مناسب نیز توسط خود دوربین برای شما تعیین می‌شود. برای مدت‌زمان طولانی این چهار حالت، برنامه استاندارد محسوب می‌شدند، اما اکنون حالت‌های خودکار بهینه‌سازی تصویر بیشتری به آنها افزوده شده است. حالت‌هائی هم‌چون ”تشخیص صورت“ که صورت‌ها را در صحنه شناخته و نوردهی می‌کند به همراه چند حالت خودکار دیگر برای آسان‌سازی عکاسی و رضایت بیشتر از عکس‌ها به محبوبیت بسیاری دست یافته‌اند.
۵) حالت‌های صحنه
▪ هرچه بیشتر، شادتر
حالت‌های صحنه برای تازه‌کارها بسیار کارآمد است. بهره‌گیری از این حالت، برنامه ویژه دوربین را برای صحنه‌های دشوار روی تنظیمات مناسب قرار می‌دهد. بنابراین برای عکاسی از یک غروب یا افزودن یک یا دو EV در موازنه نوردهی برای صحنه‌های ساحل و دریا که انعکاس بالای شن و برف وجود دارد به حرفه‌ای بودن نیازی ندارید. برخی از دوربین‌ها تنها دارای تعداد معدودی حالت‌های صحنه‌ هستند، اما برخی دیگر سی حالت و حتی بیشتر هم دارند. این دوربین‌ها به عکاسان معمولی امکان می‌دهند تا از شر مشکلات حدس زدن رها شده و بیشتر روی تنظیم فریم خاطرات تا انتخاب ترفندهای نوردهی تمرکز کنند.
۶) تنظیم کنترل‌ها
▪ کارآئی‌های به‌طور کامل دستی
برخلاف تمامی حالت‌ها و موازنه نوردهی، عکاسان حرفه‌ای هم‌چنان به دنبال توانمندی تنظیم سرعت شاتر و دیافراگم به‌صورت دستی هستند. مدل‌های گران‌تری هم‌چون Fine Pix S۹۱۰۰ فوجی‌فیلم (۴۳۰ دلار) به‌طور معمول دارای کنترل‌های کاملاً دستی هستند که به شما امکان می‌دهند سرعت شاتر و دیافراگم را به‌صورت هم‌زمان انتخاب کنید.
چند مدل معدود با بهائی مناسب‌ همانند Powershot A۶۴۰ کانن (۲۶۰ دلار) و Easy Share Z۸۸۵ کداک (۲۵۶ دلار) نیز دارای چنین توانائی هستند. شاید موارد دیگر هم دارای حالت برنامه شاتر و دیافراگم باشند، اما به احتمال زیاد فاقد کارآئی‌های به‌طور کامل دستی هستند. البته ممکن است عدم وجود امکاناتی برای عکاسان تازه‌کار و معمولی موضوع چندان مهمی نباشد، اما برای بسیاری از علاقمندان مجموعه دوربین‌ها، حتی اگر به‌اندازه کافی از آن استفاده نکنند، یک الزام محسوب می‌شود.
۷) دامنه ایزو
▪ حساسیت حسگر
دامنه ایزو بیانگر طیف حساسیت دوربین است و هرچه ایزو بالاتر باشد برای عکاسی از یک تصویر به سرعت شاتر و دیافراگم ارائه شده و نور کمتری نیاز است. با این‌حال با افزایش ایزو، اغتشاش نیز افزایش می‌یابد. شما می‌توانید اغتشاش را درون دوربین یا اتاق تاریک دیجیتالی با محو کردن تصویر به کمترین مقدار برسانید، اما به یاد داشته باشید که این کار رزولوشن و جزئیات دقیق تصویر را از بین می‌برد. برخی دوربین‌های کم‌حجم، ایزوهای بسیار بالائی را ارائه می‌کنند که این دوربین‌ها برای رسیدن به این مقادیر بالا، تعداد پیکسل‌ها و جزئیات تصویر را کاهش می‌دهند که این معاوضه در برخی موارد ارزشمند است. دوربین هم‌چنین در یادگیری فرآیند اغتشاش و دامنه ایزو با مگاپیکسل کامل کمک بسیاری می‌کند.
۸) تثبیت تصویر
▪ اپتیکال، مکانیکی یا دیجیتالی
تثبیت تصویر، کاهش لغزش، ضدلغزش... هر سازنده دوربین نام‌های گوناگونی را برای روش‌های کاهش تأثیر حرکات دوربین در هنگام عکاسی روی دست برای نوردهی‌های نسبتاً طولانی (۳۰/۱ ثانیه یا بیشتر) در نظر می‌گیرد.
سه نوع تثبیت وجود دارد: تصویری مبتنی بر لنز، مکانیکی (تغییر حسگر) و دیجیتالی (پردازش تصویر و تقویت ایزو). هر دو تثبیت مبتنی بر لنز و تغییر حسگر برای خنثی‌سازی حرکات اجتناب‌ناپذیر در هنگام عکاسی با سرعت‌های پائین‌تر شاتر از حسگرهای متحرک بهره می‌گیرند و زمانی‌که دوربین روی دست قرار دارد تا سه توقف اضافی را ارائه می‌کنند.
این بدان معناست که شما می‌توانید در سرعت‌های پائین‌تر، دیافراگم بسته‌تر با ایزوی پائین‌تر یا هر سه را با هم بدون محو شدن حرکات عکس یا بهره‌گیری از سه‌پایه و فلاش عکاسی کنید. در مقابل، تثبیت دیجیتالی در ساده‌ترین حالت خود کمی کمتر از افزایش ایزو ترکیب شده با دیافراگم باز است تا سرعت شاتر به‌قدری سریع باشد که بر لغزش دوربین غلبه کند. در نمونه‌های پیچیده‌تر ممکن است به کمک نرم‌افزارهائی، دنباله حرکت را در تصویر پاک کنند، اما چرخاندن ایزو به معنای اغتشاش بیشتر و وضح کمتر است که در این صورت کیفیت تصویر آسیب می‌بیند.
۹) رابط کاربری
▪ دکمه‌ها، صفحات مدرج، نوارهای لغزنده و صفحه نمایش لمسی
به‌طور کلی هرچه دوربین کوچک‌تر باشد بیشتر به منوهای صفحه نمایش وابسته بوده و دکمه‌های اختصاصی معدودی برای تنظیمات دوربین و ویژگی‌های بازنواخت خواهد داشت. برای کاربرانی که بیشتر تنظیمات را روی حالت خودکار قرار می‌دهند، این موضوع اهمیت چندانی ندارد، اما برای عکاسان با تجربه‌تر ایجاد تنظیمات کیفیتی تصویر با انگشتان، بهتر از جستجو در هزارتوئی از منوهاست. برخی دوربین‌ها از صفحه نمایش لمسی بهره می‌گیرند که عادت کردن به آن به زمان بسیاری نیاز دارد، اما سرگرم‌کنده است. هم‌چنین سیستم‌های جستجوگر برمبنای نوار لغزنده موجود کار می‌کنند که شاید برای نسل آی‌پاد مناسب باشد، اما برای برخی عکاسان ناامیدکننده به‌نظر می‌رسد.
۱۰) زوم‌های دیافراگم متغیر
▪ آهسته‌تر برای عکس‌های تله
نمی‌توان به دوربینی کم‌حجم یا EVF فکر کرد که به‌جای لنز زوم متغیر دارای دیافراگم ثابت باشد. شما باید ایزو را افزایش داده یا سرعت شاتر را در بیشترین فاصله کانونی کاهش دهید تا به نوردهی مشاهبهی که در بازترین زاویه داشتید، دست یابید. برای مثال یک لنز mmـ ۱۰۵ ـ ۳۵، ۴ ـ ۸/ ۲/ f که تا ۱۰۵ میلی‌متری زوم کرده است به دو برابر نور نیاز دارد (یک توقف) تا به نوردهی یک عکس در بازترین تنظیمات برسد. بنابراین باید ایزو را به اندازه یک توقف کامل (از چهارصد به هشتصد) افزایش داده یا سرعت شاتر را به دو نیم کنید (از ۶۰/۱ به ۳۰/۱ ثانیه) تا در هنگام زوم کردن، سوژه در نوردهی مناسب قرار گیرد. یک زوم ۶/۵ ـ ۸/۲/f به دو توقف کامل موازنه نیاز دارد. (از ایزوی چهارصد به ششصد یا از ۶۰/۱ به ۱۵/۱ ثانیه) بنابراین اگر در آینده عکس‌هائی با نور کم داشتید، به دنبال زومی بگردید که بیش از یک توقف در دامنه خود را از دست ندهد.
۱۱) حافظه داخلی
تنها تعداد کمی از دوربین‌ها دارای حافظه توکار به واقع مفیدی هستند که برای یک روز کامل عکاسی ثابت و فیلم کافی باشند. با وجود افزایش ظرفیت‌ها، اندازه‌های فایل‌ها هم تغییر کرده است.
در صورت به‌کارگیری دوربینی با بیش از یک گیگابایت حافظه (مانند سایرشات G۱ ـ DSC سونی با دو گیگابایت حافظه داخلی با سایبرشات T۲ ـ DSC با چهار گیگابایت حافظه داخلی) به شما توصیه می‌کنیم که روی کارت‌های حافظه قابل انتقال عکاسی کنید و تنها برای کپی کردن تصویرهای مورد نظر برای تماشا از حافظه داخلی دوربین کمک بگیرید.
۱۲) کارت‌های حافظه
▪ فرمت؟ آن را فراموش نکنید
با وجود این‌که کارت‌های SD و SDHC از محبوبیت بسیاری برخوردارند، اما می‌توانید دوربین‌ها و EVFهائی را بیابید که دارای Memory Stick، xD و کارت‌های CompactFlash هستند.
بهتر است از خریداری card ـ bundled فروشگاه‌ها خودداری کنید، زیرا بیشتر این کارت‌ها دارای سرعت پائین، ظرفیت کم یا هر دو بوده. شما می‌توانید کارت سریع‌تر و پرظرفیت‌تری را تهیه کنید که امکان عکاسی و ذخیره عکس‌های بیشتری را با بهای کم‌تر فراهم سازد.
۱۳) استانداردهای باتری
▪ استانداردهای باتری کدامند؟
بیشتر دوربین‌های خیلی باریک از باتری‌های اختصاصی (به‌طور معمول آیون لیتیوم) استفاده می‌کنند که باید با بهره‌گیری از شارژ مخصوص و خروجی الکتریکی شارژ شوند. دوربین‌ها و EVFهای بزرگ‌تر ممکن است از باتری‌های اختصاصی با ظرفیت بالاتری استفاده کنند که به شارژ مخصوص نیز نیاز داشته یا از باتری‌های قلمی استاندارد نیرو می‌گیرند.
به‌طور کلی باتری‌های اختصاصی در میان زمان‌های شارژ، طول عمر بیشتری دارند، در عوض باتری‌های قلمی (آلکالین) یک‌بار مصرف در سرتاسر دنیا در دسترس هستند، بنابراین نیازی نیست که در هنگام مسافرت شارژر خود را به همراه داشته باشید. باتری‌های قلمی NiMH با عمر طولانی و ظرفیت شارژ بالا نیز در دسترس هستند.
۱۴) عمر باتری
▪ تخمین عمر باتری به کمک CIPA
تخمین عمر باتری یکی از ویژگی‌های تکنیکی دوربین به‌حساب می‌آید. (CIPA مخفف نام مؤسسه محصولات تصویری و دوربین‌هاست که تقریباً تمامی سازندگان دوربین عضو آن هستند.) بنابراین برای تعیین طول عمر باتری‌های استاندارد فرمول خاصی وجود دارد. محاسبه CIPA به‌طور معمول برمبنای طول عمر باتری و در صورتی است که در نیمی از این مدت فلاش و ال‌سی‌دی بیشتری برای تماشای عکس‌ها به‌کار رفته باشند.
بنابراین در صورت به‌کارگیری فلاش یا مرور عکس‌ها بیش از اندازه در نظر گرفته شده، طول عمر باتری کمتر از میزان محاسبه شده، خواهد بود.
۱۵) حالت فیلم
▪ ویژگی اضافی که DSLRها فاقد آن هستند
تمام دوربین‌ها توانائی عکاسی از تصویرهای ثابت و البته دوربین‌های کم‌حجم و EVFها توانمندی فیلمبرداری را هم دارند، اما به‌ندرت نمونه‌ای یافت می‌شود که در هر دو توانائی، عالی کار کند. البته با دوربین فیلمبرداری مخصوص بهتر از دوربین‌های ثابت می‌توان به تهیه فیلم پرداخت، اما اگر در موارد استثنائی به آن نیاز دارید، ویدئو یک ویژگی اضافی و عالی به‌حساب می‌آید که حتی DSLRهای حرفه‌ای نیز فاقد آن هستند. برای بازنواخت مناسب و تصویر بزرگ‌تر از پنجره‌های استاندارد به کمترین کارآئی VGAـ (۴۸۰٭ ۶۴۰ پیکسل در سی فریم در هر ثانیه) نیاز است.
هم‌چنین دوربین‌هائی مناسب هستند که کلیپ‌ها را به سی ثانیه محدود نسازند و تا زمانی تصویر را ثبت کنند که کارت پر شده یا باتری‌ها تمام شوند.
S۷۷۰ ـ Exilin EX کاسیو (۲۵۰ دلار) و Opito A۳ پنتکس (۲۵۰ دلار) از این نمونه به‌حساب می‌آیند. در چنین شرایطی اطمینان یابید که دوربین شما صدا را هم ضبط می‌کند، اما دقت کنید که در دوربین‌های کم‌حجم، نزدیک بودن موتور زوم به میکروفون بدان معناست که به‌ندرت می‌توانید در هنگام فیلمبرداری زوم هم کنید. در مدل‌هائی هم‌چون پاورشات S۵ IS کانن (۳۵۰ دلار) هم که این امکان برای شما فراهم شده است صدای کمی را از موتور خواهید شنید.
۱۶) حالت بازنواخت
▪ نمایش و تنظیم عکس‌ها
بخشی از سرگرمی دیجیتالی رضایت بی‌درنگ از سهیم شدن لحظات و کنترل عکس‌ها پس از عکاسی است. بازنواخت بسته به نوع مدل می‌تواند ابتدائی و با گزینه‌های پیش‌مرور معدود، نمایش اسلاید اولیه و منوی چاپ باشد. با این‌حال در برخی دوربین‌ها حالت بازنواخت با تغییر تصویر پیشرفته، تنظیم قرمزی چشم، فیلترهای هنری، تبدیل‌های سیاه و سفید، نمایش شفاف به همراه موسیقی و انواع سرگرمی‌ها و ویژگی‌های کاربردی و سطحی، دنیای خاص خود را دارد که شاید علاقه‌مندان سرسخت هرگز به آنها نرسیده باشند. هم‌چنین ویرایش و تصحیح تصویر چیزی است که دلیل نیاز به یک کامپیوتر جانبی محسوب می‌شود.
۱۷) فلاش توکار
▪ با دقت استفاده کنید
هر دوربین کم‌حجم یا EVF یا دارای یک فلاش توکار است که تنها به اندازه یکی دو متر نور می‌تاباند، اما وقتی در یک کنسرت یا مسابقه مدرسه هستید به اندازه‌ای قدرتمند نیست که به صحنه برسد. تنها کاری که در این زمان می‌توان انجام داد عکاسی از پشت سر کسانی است که در جلوی شما قرار دارند. برای گرفتن تصویرهای بهتر از موضوعاتی در فاصله دور، فلاش توکار را خاموش کنید.
در روز روشن می‌توانید با فعال‌سازی آن، سایه‌های شدید پر شده و نوردهی پشت را اصلاح کنید. در هنگام غروب هم آن را با حالت Slow sync یا Night Pprtrait ترکیب کرده تا در حالی‌که پیش‌زمینه سوژه را روشن کرده‌اید بتوانید از صحنه‌ای در فاصله دور عکاسی کنید.
۱۸) فلاش اضافی
▪ یک گزینه خاص
برخی دوربین‌های کم‌حجم را می‌توان با فلاش‌های قوی‌تر و بزرگ‌تر هماهنگ ساخت که با اتصال‌دهنده shoe ـ hot یا فلاش توکار راه‌اندازی می‌شوند. فلاش‌های اضافی می‌توانند در فاصله بیشتری نسبت به فلاش‌های توکار نور ساطع کنند، اما هم‌چنان به عکاسی از سوژه‌هائی هم‌چون یک خواننده روی صحنه از طبقه بالا کمکی نمی‌کنند.
برتری حقیقی آنها عبارتند از این‌که شما می‌توانید منبع نور را به اطراف برده یا از جهت دیگری بتابانید و به موقعیت روبه جلو و تند فلاش‌های توکار محدود نشوید. این فلاش‌ها دارای مصرف برق بالائی هستند، بنابراین میان نماها سریع‌تر چرخیده و باتری دوربین را تمام می‌کنند.
۱۹) خصوصیات ویژه
▪ سبک خود را بشناسید
برخی دوربین‌های کم‌حجم و تمام EVFها را می‌توان با لوازم جانبی شامل فیلترها، مبدل‌های با زاویه باز و تله‌فتو و حتی محفظه زیر آب مجهز کرد. یک دوربین کم‌حجم یا EVF با لوازم اضافی نمی‌تواند به‌عنوان یک سیستم دیگر دوربین به‌حساب آید. چنین تجهیزاتی کارآئی شما را افزایش داده و امکان عکاسی خلاق و هم‌چنین فضای کمتر نسبت به DSLR، لنزها و فلاش‌ها را فراهم می‌سازد.
۲۰) لوازم جانبی دیگر
▪ هرچه می‌توانید روی هم بگذارید
برخی از دوربین‌های کم‌حجم وجود دارند که نقش ام‌پی‌تری پلیر داشته، از حرکت ثابت‌ها تصویر گرفته، فیلم‌ها را با فواصل زمانی فیلمبرداری می‌کنند، برای سهیم شدن عکس از Fi ـ Wi استفاده کرده و زیر آب نیز کار می‌کنند، برای بیشتر عکاسان ویژگی‌های بی‌مانند از همه‌چیز مهم‌تر است. بنابراین اگر بچه شما یک سامسونگ (۲۴۰ دلار) L۷۴ Wide را به دلیل راهنمای تور توکار آن یا یک دوربین اولیمپوس مدل Stylus ۷۷۰SW ضد شوک و Weathertight را برای عکاسی ورزشی خواست (۵۲۳ دلار)، آن را خریداری کنید.

منبع : نشریه تخصصی هنر و رایانه