شنبه, ۶ بهمن, ۱۴۰۳ / 25 January, 2025
مجله ویستا
زیر سقف تحجر
اگرچه چالش پیرامون پرسشهای موهن درباره زندگی پیامبر اكرم(ص) در آزمون فرهنگیان فروكش كرده است اما از آنجا كه چنین اتفاق تاسفباری اسباب شرمندگی نظام اسلامی و شیعه را در جهان اسلام فراهم آورد و این رخداد در دستگاه متولی رسمی تعلیم و تربیت كشور بوده است و همچنین نمیتواند ناشی از یك سهلانگاری صرف و عادی و سادهدلی عامیانه باشد، بلكه ریشه در یك جریان و تفكر انحرافی و متحجرانه دارد، نمیتوان به سادگی از كنار آن گذشت و به زودی آن را به بوته فراموشی سپرد.
چه بسا غفلت یا تغافل یا تجاهل عارفانه نسبت به این پدیده، موجبات بدآموزیهای ایمانسوز و تشویه چهره نورانی دین و پیامبر را فراهم آورد و اسباب دین ناباوری و مذهبگریزی نسل كنجكاو و امروزین شود. نسلی كه همه چیز را از دریچه عقل، منطق و اقناع میپذیرد. میدانیم در باور ما مسلمانان، پیامبر اكرم(ص) كاملترین انسان و برترین رسول الهی است كه با او كارنامه نبوت برای همیشه پایان یافته است. با این همه، سوگمندانه برخی تفسیرهای قشری، كژاندیشیهای جاهلانه، فرقهگراییهای كور و البته كینهتوزیهای معاندان بر چهره نورانی اسلام و پیامبر چنگ انداخته و بسا نامنصفانه پارهای از عقبماندگیها و توسعهنایافتگیهای مسلمانان و جوامع اسلامی به اعتقادات آنها نسبت داده شود.
در ایران اسلامی از آغاز سال ۸۵ و متاثر از این فضای جهان اسلام، در تدبیری حكیمانه رهبری انقلاب اسلامی آن سال را با نام مبارك پیامبر اعظم(ص) مزین كردند تا اهتمام و توجه بیشتر كارگزاران نظام، حوزههای علمیه، نخبگان و دینپژوهان را به بازشناسی شخصیت پیامبر و بازبینی سیره نظری و عملی او و نمایاندن بنمایههای معرفتی و غنی حضرتش معطوف دارند. طبیعی مینمود دستگاههای تبلیغی، نهادهای دینی و وزارتخانههای فرهنگی و آموزشی كه بیشترین تكلیف متوجه آنها است با رویكردی نوین و ادبیاتی امروزین آموزههای گرانسنگ پیامبر(ص) را بازتولید و در قالبهای نوین فرهنگی و هنری به دنیای امروز عرضه كنند اما سوگمندانه این فرصت بهسان فرصتهای دیگر سوخت و امكانات و اعتباراتی را كه به این مهم تخصیص یافت مصروف فعالیتهای سطحی و كلیشهای گردید. به یقین یكی از منابع شناخت و الهام مسلمانان سیره پیامبر است. <لقد كان لكم فی رسولا... اسوه حسنه( >قرآنكریم) وجود پیامبر كانونی نورانی است كه ما از آن باید روش درست زندگی دینی را استخراج كنیم ولی صرف ورود سخنان، تفسیر و توجیه عمل پیامبر مهم است. در فلان جا پیامبر اینطور رفتار كرد، چرا اینطور رفتار كرد؟ چه منظوری داشت؟ پس همینطور كه گفتار پیغمبر نیاز به تعمیق و تفسیر دارد رفتار پیغمبر هم نیاز به تعمیق و تفسیر دارد. (سیره نبوی- ص۴۲ و ۴۳)
استناد به <روایات نبوی> با عنایت به كثرت جعلیات نسبت به آن حضرت، به تبحر و تخصص حدیثشناسی- علمالروایه- نیاز دارد تا سخنان درست از نادرست و سره از ناسره معلوم آید و به صرف وجود احادیثی در مجموعههای بزرگی كه با هدف جمعآوری همه سخنان معصومان نگاشته گردید از جمله بحارالانوار و سننالنبی و ... نباید به آن گفتهها استناد كرد و به حساب گفتار و رفتار واقعی پیامبر معرفی و تبلیغ كرد. از سویی و فارغ از چند و چونهای درستی یا نادرستی برخی احادیث و سخنان و سیره منسوب به پیامبر(ص) باید پرسید امروز چه نیازی به طرح چنین سخنانی از پیامبر هست؟ آیا باید بنیادهای فكری- معرفتی پیامبر را كاوید و نسخهای شفابخش و راهگشا برای عبور بشر امروز از گردابهای عمیق اعتقادی و معنوی به دست داد یا اینكه به رفتارهای كاملا شخصی پیامبر در زندگی خصوصی او پرداخت؟
چرا از جهاد مستمر علمی، سیاسی و اجتماعی پیامبر برای زدودن آثار جاهلیت و رسوم خرافی در جامعه آن روز نباید گفت و در عوض به زوایای ناپیدای رفتار و سلوك فردی او روی آورد؟ آیا از اخلاق قرآنی، كریمانه، رویكرد رحمانی دین و رافت و عطوفت بینظیر پیامبر در جلب و جذب انسانیت باید نوشت، گفت و پرسید آیا شذورات و نذوراتی كه دردی از جهان امروز را درمان نخواهد كرد و گرهی را از مشكلات روحی، معنوی نخواهد گشود برجسته گردد؟ چرا باید سیره عملی و نظری و كرامتهای پیامبر كه مخالفان را شیفته خود كرده است فراموش شود و به معرفی آن قسمت از گوشت گوسفند كه در ذائقه پیامبر شیرینتر است، پرداخت؟ شرم باد از مسائل و سوالی كه وقیحانه گوید، آیا پیامبر در حالت مجامعت با زنان دیده شده است؟ مگر كدام مسلمان عادی در ملاءعام به چنین عملی مبادرت میكند؟
بگذاریم و بگذریم. سخن تنها درباره زشتی اهانت در یك كشور مسلمان به پیامبر اكرم(ص) نیست بلكه نوع نگاه، اندیشه و برداشتی متحجرانه كه در زیر سقف آن، حقیقت دین و آموزههای مترقی و غرورآفرین آن، هدف گرفته شده است، مهم است و باید نقد جدی و اساسی گردد. اگرچه این جسارت نسبت به ساحت مقدس پیامبر اكرم(ص) واقعا زشت و نابخشودنی است و به تعبیر مورخ دلسوز آقای جعفریان، اگر امام خمینی زنده بود و چنین اقدام زشتی از یك دستگاه رسمی صورت میگرفت، اینچنین سكوت نمیكرد ولی به اعتقاد این حقیر آنچه مهمتر و نگرانكنندهتر است، خاستگاه طرح چنین پرسشهایی است چراكه این پدیده شوم در عرصه فرهنگ فراتر از یك وزارتخانه است.
ولیا... شجاعپوریان
منبع : روزنامه اعتماد ملی
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست