ابومحمد اسحاق موصلی

جنسیت: مرد
نام پدر: ابراهیم
تولد و وفات: (۱۵۰ -۲۳۵) قمری
محل تولد: ایران - تهران - ری
شهرت علمی و فرهنگی: موسیقیدان و خواننده
تحت سرپرستی پدر و مادر هنرمند خود به تحصیل علم و ادب و لغا و قضا و موسیقی پرداخت. اصول و قواعد علمی و عملی موسیقی را علاوه بر پدرش ، از دایی خود منصور زلزل ، فرا گرفت و در قواعد ضرب و نواختن بربط مهارت یافت و به تکمیل موسیقی ایران ، تنظیم دستگاه‌های مختلف موسیقی ایران ، تنظیم دستگاه‌های مختلف موسیقی از آهنگ زیر تا بم است. که فاصلهٔ آن به دو ذوالکل (اکتاو) رسانید. از اصول و قوانین موسیقی یونانی استفاده کرد و در آن تصرف و ابتکاراتی نمود دستگاه ماهور از دیگر ابتکارات او است. وی توانست اصول و قواعدی که از زمان یونس کاتب باقی‌ مانده و در گذر زمان دستخوش دگرگونی شده بود ،
جمع‌آوری نماید و با دانش علمی و مهارت عملی این قوانین را مرتب و مدون سازد و اصول و قواعد جدیدی ترتیب دهد که از آن پس اساس موسیقی اسلامی گردید. وی آوازها را جمع‌آوری کرد و مدون ساخت و در تعلیم وخط و مشی آن بهترین شیوه را برگزید. اسحاق از معاصران
هارون‌الرشید ، مأمون و معتصم و واثق عباسی بود و مأمون به او به دیدهٔ توقیر می‌نگریست. به سبب تصنیف زیبائی که ساخته بود مورد توجه ابراهیم المهدی قرار گرفت. وی در سال‌های آخر عمر نابینا شد و پس از دو سال انزوا در بغداد درگذشت. از جملهٔ شاگردان وی زریاب مغنی را
می‌توان نام برد. از آثار او "الاغانی الکبیر"؛ "النغم" "الایقاع" "اغانی معبد" و "کتاب‌الرقص" نیز از شمار آثاری است که از میان رفته‌اند.

منبع : مطالب ارسالی