اشتباه تاریخی آقای وزیر

آقای سلیمانی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در مصاحبه‌هایی که اخیرا با برخی خبرگزاری‌ها انجام می‌دهد، دور کردن دولت از عرصه اینترنت پرسرعت را یک «اشتباه تاریخی» فرض کرده و بخش عمده ضعف در توسعه این بخش را به عهده سازمان مدیریت دوره قبل انداخته و گفته‌است اگر شرکت‌های مخابراتی استانی از ارائه اینترنت پرسرعت منع نمی‌شدند، وضعیت اینترنت پرسرعت امروز بدین گونه نبود.
شکی نیست که وضعیت اینترنت پرسرعت در ایران چه از نظر تعداد کاربران و چه از نظر کیفیت و قیمت کالا نامناسب است. به همین دلیل هم هست که نه وزیر و نه هیچ یک از مسوولان این وزارتخانه تاکنون آماری از ضریب نفوذ اینترنت پرسرعت در ایران و روند رشد آن طی سال‌های اخیر ارائه نداده‌اند. اما شاید پیش از آنکه مشکل را به گردن بخش خصوصی بیندازیم و آنها را به کم‌فروشی اینترنت متهم کنیم و به دنبال سیاست‌های دستوری برای کاهش قیمت باشیم، به این موضوع توجه کنیم که توسعه و رونق اقتصادی جز با حمایت از بخش خصوصی به وجود نمی‌آید. حال اگردر توسعه اینترنت پرسرعت به قیمت و کمیت دلخواه نرسیده‌ایم، لزوما این از ضعف بخش خصوصی و کم‌فروشی آنان نیست. یک شرکت خصوصی بنا بر اهداف اقتصادی خود به دنبال سود و سرمایه بیشتر است، لذا خوب می‌داند کم‌فروشی و ارائه کیفیت بد در سرویس‌دهی، نخستین ضرر را به خود او و اعتبارش وارد می‌کند.
طی سال‌های گذشته شرکت‌های اینترنتی بارها از عدم‌همکاری بسیاری از شرکت‌های مخابراتی استانی گلایه‌ کرده‌اند و حتی در همین تهران شرکت‌های مخابرات منطقه‌ای را موجب کندی گسترش سرویس‌های اینترنت پرسرعت دانسته بودند. در همین تهران که میزان تقاضا برای اینترنت پرسرعت به مراتب بیشتر از سایر شهرها است، در برخی از مهمترین مناطق مخابراتی به بهانه‌های مختلف از جمله نداشتن فضای کافی اجازه نصب تجهیزات و ارائه اینترنت پرسرعت به مشترکان داده نمی‌شود.
برخی اعتقاد دارند شرکت‌ مخابرات به دلیل سود بالای خدمات اینترنت پرسرعت، طی این سال‌ها این مناطق را برای ارائه سرویس‌های احتمالی در آینده خالی نگاه داشته است و حال با چراغ سبزی که مسوولان وزارت ارتباطات به شرکت‌های مخابراتی استان نشان داده‌اند بسیاری از آنها قادر خواهند بود در سود خدمات اینترنت پرسرعت شریک شوند و به نظر می‌رسد تمامی مشکلات سابقی که راه را بر توسعه این شرکت‌ها بسته بود، مرتفع شده است!
اما واقعیت این است که دولت در عرصه اینترنت هیچ گاه تجربه موفقی نداشته است. به عنوان مثال تنها یک سرویس ساده ارائه اینترنت از طریق موبایل (GPRS) شرکت همراه اول دو سال است با وعده‌های مکرر تمام مقامات وزارتخانه مکررا به تاخیر می‌افتد و نشان می‌دهد چرا نه تنها باید ارائه خدمات را از شرکت‌های دولتی خارج و به بخش خصوصی واگذار کرد، بلکه به آقای وزیر هم گفت که حضور دولت در عرصه اینترنت پرسرعت یک اشتباه تاریخی است که حتی در صورت اجرا سال‌ها بعد با صرف هزینه‌های فراوان و فرصت‌های از دست رفته دوباره نیاز به اصلاح خواهد داشت.

شهرام شریف

منبع : روزنامه دنیای اقتصاد