از رنجی که می برند

این مطلب رنجنامه فوتبالیست یا فوتبالیست هایی است كه شاید خیلی ها فكر كنند، در ایده آل ترین شرایط زندگی می كنند و هیچ غم و غصه ای ندارند. اما واقعاً این طور است؟! یك بار داستانی را خواندم كه تعریف آن در اینجا می تواند به روشن شدن این موضوع كمك كند.«دروازه بان فكر می كرد خوشبخت ترین بازیكن جهان است.
هواداران از او عكس و امضا می گرفتند و تصاویرش بر در و دیوار شهر آویزان بود. بازی مهم آغاز شد و یك توپ، ناغافل از زیر دست دروازه بان رد و گل شد. تیم دروازه بان با آن یك گل باخت. هواداران در پایان بازی، او را با سنگ و بطری زدند و عكس هایش را از در و دیوار شهر پایین كشیدند.»درواقع باید گفت یك بازیكن حرفه ای با وجود امتیازاتی كه به عنوان یك شهروند از آن برخوردار است، مشكلات فراوانی هم او را تهدید می كند.
بازیكنان حرفه ای و بخصوص فوتبالیست ها (چون فوتبال معمولاً در همه جای دنیا با اقبال بیشتری روبه رو است) در بسیاری مواقع، با موقعیت های بحرانی مواجه می شوند. به عنوان مثال یك بازیكن فوتبال در موارد بسیاری از جانب هواداران در معرض خطر قرار دارد؛ چه هواداران خودی و چه هواداران رقیب.تونی اسكات فیلمی ساخته تحت عنوان «هوادار» با بازی رابرت دنیرو و وسلی اسنایپس. داستان این فیلم زیبا را پیتر آبراهام نوشته است.
در این فیلم دنیرو، یك هوادار سرسخت بیس بال است و به قهرمان خود اسنایپس عشق می ورزد. عشق او به حدی افراطی است كه حتی فرزند قهرمان خود را گروگان می گیرد. اسنایپس در یكی از دیالوگ های به یاد ماندنی فیلم خطاب به دنیرو گفت: «از هواداران بدم می آید. آنها هر وقت كه خوب بازی كنی تشویقت می كنند و هرگاه بد بازی كنی، تو را هو می كنند.»
درواقع بازیكنان هم چندان روزگار خوشی را تجربه نمی كنند.
ماجرای «آندرس اسكوبار» مدافع كلمبیایی كه به اشتباه دروازه خودی راباز كرد و بعد به قتل رسید، هرگز از یاد نخواهد رفت. بازیكنی كه متهم به خیانت به تیم ملی كشورش شد اما او واقعاً گناهی نداشت. چه بسا بازیكنانی كه همواره در حال خیانت به تیم های خود هستند اما گزندی به آنها نمی رسد.به هر تقدیر، فوتبال است و علاقه مندان فراوانی كه گاهی اوقات به خاطر علاقه افراطی خود، بازیكنان را تحت فشار قرار می دهند.وقتی رونالدینیو در جام جهانی ۲۰۰۶ بازی های انتقادآمیزی از خود ارایه داد، مجسمه او را در برزیل به آتش كشیدند. این نشان می دهد كه بازیكنی مثل رونالدینیو هم در حاشیه امنیت قرار ندارد.
این بازیكن به تازگی به همان چیزی متهم شده كه همتیمی اش رونالدو پیش تر به آن متهم شده بود: «چاقی»فوتبالیست ها تا زمانی كه خوب بازی كنند مورد توجه هستند و در غیر این صورت محكوم به نیستی اند. البته در اینجا ذكر یك نكته لازم و اساسی است و آن اینكه طبق ضرب المثل قدیمی «همیشه حق با مشتری است.» هوادار همواره نسبت به بازیكن ارجح است. این مقاله به حمایت از بازیكنان و قیاس آن با هواداران نوشته نشده، چه، در این صورت باید مشكلات هواداران را هم به رشته تحریر درمی آوردم.
درواقع هوادار، هواداری كه در سرما و گرما به طرفداری از تیم و بازیكن محبوب خود به ورزشگاه می رود و برای تماشای بازی او هزینه می كند، از بازیكنی كه میلیون میلیون روی هم انباشته می كند، محق تر است.بگذریم؛ این مقاله در جهت ارزیابی موقعیت بازیكنان است كه چه مشكلاتی پیش رو دارند. آنها كه با وجود اشتهار و محبوبیت، رنج هم می برند و آن رنج های كشنده ای كه چه بسا به مرگ آنها هم منجر شود.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی