مدیریت باید دیدگاهی روشن از طبیعت کار ارائه دهد

مدیریت یکی از جنبه‌های بسیار مهم در زندگی اقتصادی است و با کسانی سر و کار دارد که درگیر مدیریت کردن سرمایه‌گذاری‌ها و تشکیلات اقتصادی هستند. هرکجاکه برای برآورده کردن نیازها، به تلاش انسانی نیاز باشد، مدیریت لازم است.
مدیریت فعالیت‌های انسان را با استفاده هماهنگ و متعادل از منابع تنظیم و تعدیل می‌کند. چه این تشکیلات یا سرمایه‌گذاری اقتصادی به شکل یک خانواده مدیریت شود، چه به شکل یک کلوپ یا بنگاه، شرکت یا موسسه بازرگانی و اقتصادی، ویژگی‌های تجاری و کاری مدیریت یکسان است. قدرت‌ها و مقام‌های رده بالاتر مثل مدیران عامل، روسای تشکیلات که در تصمیم‌گیری‌ها نقش دارند، اهداف این سرمایه‌گذاری و تجارت را تعیین می‌کنند. در واقع، اهداف تعیین شده و برحسب سطح و مقام پرسنل در شرکت به آن‌ها عرضه می‌شود. شرکت کارمندانی از سطح پایین تا سطح بالا دارد. علم و تجربه در تعیین این سیاست‌هادر شرکت نقش مهمی‌ دارد.
تعداد سطوح مدیریت در یک شرکت خاص بستگی به اندازه و بزرگی آن شرکت، ارزش بازار، و ذات تولید برحسب کیفیت و همچنین کمیت دارد. یک شرکت بزرگ به سطوح مدیریتی مختلف نیاز دارد که مسوولیت انگیزه دادن به همه کارکنان، منظم کردن آنها برای انجام وظایف خود در مدت تعیین شده و ایجاد درک متقابل میان کارکنان در سطح مختلف شرکت را برعهده دارد. برای انجام آن، این درک میان کارکنان، باید برای سطوح مختلف شرکت برنامه‌ریزی صحیح انجام شود و این برنامه باید توانایی عنوان کردن ذات و طبیعت کار آنها و اهداف شرکت را داشته باشد. برای مثال، اگر یک شرکت محصولات مختلفی را در حجم بالا تولید می‌کند، نیاز به سطوح و لایه‌های مختلف مدیریت در شرکت است که در ایجاد رابطه بهتر میان اعضای سازمان بسیار موثر است.
مدیریت باید دیدگاهی روشن و واضح از طبیعت و ذات کار در آن سطح خاص و کلیه اهدافی که باید میسر شود، ارائه دهد. اما برای دست یافتن به کارایی بیشتر و تولید و بازدهی ماکسیمم، سطوح مختلف شرکت باید در حد مینیمم نگه داشته شوند. اگر شرکت سطوح زیادی داشته باشد، هزینه ای که صرف برنامه ریزی می‌شود افزایش یافته و منابع مورد نیاز نیز بیشتر می‌شود که بر روی درصد سود از فروش خالص یا همان حاشیه سود شرکت تاثیر بسزایی خواهد داشت. همچنین ممکن است مشکلاتی را در شبکه ارتباطی بین پرسنل مختلف در سطوح مختلف ایجاد کند که کنترل و تعدیل آن کاری بسیار دشوار است.
فقدان ارتباط نارضایتی، شکوه و شکایت، تخریب روحیه را میان کارکنان شرکت به همراه خواهد داشت. از این رو، می‌توان با همزمان کردن تلاش های کارکنان از نقطه شروع، هماهنگی بین آنها را بیشتر کرد. این قدرت و فشار مدیریت است که همه کارکنان شرکت را متصل به هم نگه می‌دارد. هماهنگی روندی است که در آن فرد اطمینان می‌یابد که هر سطح از شرکت مطابق قانون‌های خاص آن سطح، کاملا منظم کار می‌کند. این هماهنگی باید برحسب برنامه‌ریزی‌های انجام شده، توالی سیستماتیک داشته باشد.

منبع : خبرگزاری ایسنا