سرگیجه - Vertigo

سال تولید : ۱۹۵۷
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : پارامونت
کارگردان : آلفرد هیچکاک
فیلمنامه‌نویس : الک کوپل و ساموئل تیلر، برمبنای رمان از میان مردگان نوشته پی‌یر بوآلر و توما نارسه‌ژاک
فیلمبردار : رابرت برکز
آهنگساز(موسیقی متن) : برنارد هرمان.
هنرپیشگان : جیمز استوارت، کیم نوواک، باربارا بل گدس، تام هملور، هنری جونز، ریموند بیلی، الن کوربی و لی پاتریک.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۸ دقیقه.


مأمور پلیسی به‌نام "اسکاتی" (استوارت) که به‌دلیل ترس از ارتفاع از کارش استعفا داده، از طرف یکی از دوستان قدیمی‌اش مأمور تعقیب همسر او، "مادلین" (نوواک) می‌شود که رفتار مشکوکی دارد. در جریان این تعقیب‌ها و اقدام به خودکشی "مادلین" در خلیج سن فرانسیسکو، رابطه‌ای عاطفی بین این دو پیش می‌آید، اما "مادلین" خودش را از بالای برج کلیسائی پائین می‌آندازد و "اسکاتی" به‌دلیل بیماری‌اش نمی‌تواند به او کمک کند. چندی بعد، "اسکاتی" به دختری به‌نام "جودی" برمی‌خورد که بسیار شبیه "مادلین" است. "جودی" در واقع همان دختری است که با ایفای نقش "مادلین" ـ همسر مقتول دوست "اسکاتی" ـ او را فریب داده است. "اسکاتی" تلاش می‌کند تا "جودی" را کاملاً به قیافه "مادلین" در آورد و بالاخره با بازسازی صحنه بالای برج، به واقعیت پی می‌برد...
٭ نمونه‌ای‌ترین اثر هیچکاک و محبوب‌ترین فیلمش بین منتقدان. ظاهراً برای خود هیچکاک اثبات برتری تعلیق بر غافلگیری (با فاش کردن راز "جودی" در همان ابتدای حضوش در فیلم)، تلاش دیوانه‌وار "اسکاتی" برای زنده کردن یک زن مرده، و ترفند تکنیکی فوق‌العاده‌اش برای القای حس سرگیجه به تماشاگر، مهمترین نکته‌های فیلم بوده‌اند، اما حس عذاب وجدان "اسکاتی" و تلاشش برای بازسازی گذشته و رهائی از این حس نیز، یکی از جنبه‌های بسیار جذاب فیلم است. صحنه‌های تعقیب مادلین"، کل صحنه پایانی (و غلبه "اسکاتی" بر ترسش از ارتفاع) و بازی نوواک (با وجود ناراضی بودن هیچکاک از حضور او که ابتدا به جایش ورا مایلز را در نظر داشت) به یادماندنی است. عنوان‌بندی نفس‌گیر فیلم کار سال‌باس است.