عکاسی از آتش‌بازی‌های نورانی‌

آتش‌بازی یكی از برنامه‌های زیبایی است كه هر ساله با فرا رسیدن ایام جشن وشادی شكل جالبی به خود می‌گیرد. البته اصلاً منظور ما آتش‌بازی‌های شبیه چهارشنبه سوری و چوب‌های سوزان و ترقه نیست، بلكه منظور ما نور‌افشانی‌هایی است كه در میادین اصلی شهر برپا می‌شود. اگر شما هم یكی از این شب‌ها را دیده باشید، حتماً متوجه این نور‌های زیبا خواهید شد.
عكس‌های آتش‌بازی‌های نورانی هرگز به زیبایی خود آن‌ها نخواهد شد. بنابراین فقط آن‌ها را تماشا كنید! اما اگر هنوز هم اصرار دارید كه از آتش‌بازی‌های زیبا عكاسی كنید، شاید این راهنمایی‌ها به كار‌تان بیاید:
▪ سه‌پایه:
حتماً می‌دانید چیست؟! سه شماره پی‌درپی به همین موضوع پرداختیم. یك وسیله دارای سه تا پایه بازشو كه با اتصال دوربین به آن می‌توانید خیال خودتان را از بابت لرزش دوربین راحت كنید. برای عكس‌برداری از نور‌افشانی‌های آتش‌بازی كه همیشه در تاریكی شب انجام می‌شود، مطمئناً به سه‌پایه نیاز خواهید داشت. اگر سه‌پایه دارید، حتماً آن را با خودتان بردارید.
▪ كنترل از راه دور:
تعجب نكنید. خیلی از دوربین‌ها امكان استفاده از آن را دارند. البته این كنترل‌ها در مورد دوربین‌های مختلف متفاوت است (و احتمالاً خیلی هم گرانند). برخی از دوربین‌ها از دكمه شاتر سیمی استفاده می‌كنند كه قیمت چندانی ندارند، اما باید ببینید كه آیا دوربینتان پیچ اتصال آن را دارد یا خیر. نهایتاً اگر هیچ یك از این‌ها شامل حال شما نمی‌شود، می‌توانید از دكمه عكس‌برداری زمان‌دار (Self Timer) دوربینتان هم استفاده كنید تا اطمینان پیدا كنید هیچ لرزشی به دوربین وارد نمی‌شود. البته در این حالت باید خودتان زمان انفجار منور‌ها را حدس بزنید.
▪ كادربندی:
سخت‌ترین كاری كه در هنگام عكاسی آتش‌بازی‌ها با آن روبه‌رو می‌شوید (چیزی كه تا قبل از شروع به كار اصلاً به ذهنتان نمی‌رسد)، كادر‌بندی عكس‌ها است. باید به طور دقیق حدس بزنید كه انفجار بعدی دقیقاً در كجای آسمان روی خواهد داد، و بعد دوربین را روی همان نقطه ثابت كنید. در این مورد هیچ راهنمایی خاصی وجود ندارد. فقط حدس و گمان است! تنها چیزی كه باید در نظر داشته باشید این است كه دیگران هم مثل شما می‌خواهند از آتش‌بازی لذت ببرند.
شما نمی‌توانید از مردم بخواهید جلوی دوربین شما را خالی بگذارند. بنابراین از همان ابتدا كمی از آن‌ها فاصله بگیرید.
در كادربندی توجه به یك نكته دیگر نیز اهمیت دارد. این‌كه كادر را باید به صورت افقی بگیرید یا عمودی؟ هیچ قانونی برای این مسئله وجود ندارد و هر دو كادر عكس‌های خوبی را ثبت می‌كنند. شخصاً كادر عمودی را ترجیح می‌دهم؛ زیرا حركت منور‌ها بیشتر به صورت عمودی انجام می‌شود و به همین علت فاصله دید بیشتری خواهید داشت.
نكته مهم دیگر این است كه ببینید آیا واقعاً می‌خواهید عكس بگیرید یا می‌خواهید آتش‌بازی‌ها را تماشا كنید. این نكته بسیار مهم است. توجه داشته باشید كه برای انجام یك كادربندی صحیح، لازم است دقیقاً محل زاویه دید دوربین را پیدا كنید و برای تنظیمات بعدی آن را به خاطر بیاورید. اگر می‌خواهید دوربین را تنظیم كنید، كنترل از راه دور آن را در دست بگیرید، و در لحظه عكس گرفتن به آسمان نگاه كنید، نمی‌توانید بفهمید از كجا عكس گرفته‌اید. سپس تا بخواهید عكس قبلی را باز كنید و به یاد بیاورید این عكس از كجای آسمان بوده است، چند منور دیگر منفجر خواهد شد. پس شما آن‌قدر‌ها هم وقت ندارید!
▪ فاصله كانونی:
سعی نكنید از زوم زیاد دوربینتان استفاده كنید. این كار موجب سخت‌تر شدن فوكوس هم می‌شود. در این حالت تمام مدت باید به دنبال نور‌ها بگردید و البته در لحظه عكاسی فوكوس كردن هم مشكل‌تر می‌شود. شاید بهتر باشد با زاویه باز عكاسی كنید و بعد آن‌ها را برش بزنید. اگرچه این كار موجب افت كیفیت عكس‌ها می‌شود، اما بهتر از این است كه اصلاً عكس نگیرید.
▪ دیافراگم:
یكی از سوالات معمول درباره عكاسی از آتش‌بازی‌ها همین است: چه دیافراگمی را انتخاب كنیم؟ خیلی‌ از كاربران فكر می‌كنند انتخاب دیافراگم باز‌تر برای عكاسی از آتش‌بازی مناسب‌تر است. اما مسئله دقیقاً برخلاف این است. دیافراگم‌های f/۸ یا f/۱۶ برای این كار نتیجه بهتری دارند؛ زیرا عمل فوكوس كردن به دلیل بالا رفتن عمق میدان راحت‌تر می‌شود.
▪ سرعت شاتر:
شاید مهم‌تر از تعیین دیافراگم، تنظیم سرعت شاتر باشد. ذرات نورانی منور‌ها حركت نسبتاً سریعی دارند و اگر می‌خواهید زیبایی حركت آن‌ها را در عكس خود داشته باشید، باید بتوانید نوردهی دوربینتان را روی یك نوردهی نسبتاً طولانی‌ تنظیم كنید. یك روش برای نوردهی طولانی، استفاده از وضعیت Bulb یا همان سرعت Bاست. در این حالت، تا زمانی كه دكمه شاتر را فشرده نگه داشته باشید (ترجیحاً با استفاده از سیم شاتر یا كنترل از راه دور) دهانه شاتر باز نگه داشته می‌شود. در چنین حالتی بهتر است، به محض انفجار منور، دكمه شاتر را فشار دهید و تا زمانی كه آخرین ذرات نور خاموش می‌شوند، آن را رها كنید؛ یعنی تقریباً چند ثانیه نوردهی مناسب است.
البته می‌توانید با چند بار امتحان كردن این كار، فاصله زمانی دقیق برای نوردهی را پیدا كنید. دقت نمایید كه هیچ نیازی نیست این فاصله زمانی خیلی طولانی شود. نباید فكر كنید چون آسمان تاریك است، می‌توانید هر قدر كه دوست دارید، دهانه شاتر را باز نگه دارید؛ زیرا جرقه‌های منفجر شده نورانی به صورت تصادفی در آسمان روشن می‌شوند و احتمال این‌كه یك جرقه دیگر در همان مكان قبلی منفجر شود و عكس قبلی شما را خراب كند، بسیار زیاد است.
در صورتی كه دوست دارید تصویر چند جرقه مختلف را در عكس داشته باشید، می‌توانید از این ترفند استفاده كنید. دوربین را روی حالت Bulb قرار دهید و یك تكه مقوای ضخیم در دست بگیرید. به محض خاموش شدن یك جرقه، مقوای مذكور را جلوی لنز نگه دارید (در حداقل فاصله ممكن بدون این‌كه به دوربین لرزش وارد كنید) و با روشن شدن جرقه بعدی، دوباره آن را كنار بكشید. با این ترفند می‌توانید در یك عكس تصویری از چند جرقه رنگی نورانی را با هم ثبت كنید؛ بدون این‌كه عكس شما پر از نویز شود.
▪ حساسیت یا ISO:
به هیچ عنوان حساسیت دوربین را زیاد نكنید. ممكن است روی تصویر پیش نمایش خود دوربین به نظر برسد كه بالا بردن حساسیت، شفافیت نورها را بیشتر می‌كند، اما بعداً كه عكس هایتان را در داخل كامپیوتر باز‌می‌كنید، با حجم وسیع نویز‌هایی روبه‌رو می‌شوید كه تمام سطح تصویر را پوشانده‌اند. بعداً می‌توانید با فتوشاپ، درخشندگی نورهای عكس را بیشتر كنید. بنابراین سعی كنید ترجیحاً با همان حساسیت ISO ۱۰۰ كار كنید.
▪ فلاش:
فلاش دوربینتان را خاموش كنید، زیرا هیچ تاثیری روی عكس‌هایتان ندارد. تنها كار فلاش در این این است كه به دوربین می‌گوید به زمان نوردهی كمتری نیاز دارد. پس آن را خاموش كنید، وگرنه تمام زحمات‌شما را بر باد می‌دهد.
▪ عكاسی با حالت دستی:
هم نور دهی دستی و هم فوكوس دستی. عكاسی كردن در حالت فوكوس خودكار، هنگامی كه در محیط‌های كم‌نور هستید، برای بسیار از دوربین‌ها غیر‌ممكن و برای دوربین‌های پیشرفته بسیار مشكل است. در حقیقت لنز دوربین نمی‌تواند تشخیص بدهد كه در میان سیاهی آسمان روی چه چیزی باید فوكوس كند. به همین دلیل، بسیاری از موقعیت‌های خوب عكس‌برداری را از دست خواهید داد. ضمناً، در حالت دستی هیچ نیازی نیست كه هر بار كه می‌خواهید عكس بگیرید، فوكوس كنید. دوربین را روی حالت فوكوس دستی قرار دهید، یك بار فوكوس كنید. پس از آن دیگر لازم نیست فوكوس دوربین را تغییر دهید؛ زیرا در فواصل دور تغییر مكان سوژه تأثیر چندانی روی فوكوس عكس نخواهد داشت؛ خصوصاً اگر از دیافراگم‌های بسته مثل f/۸ یا f/۱۶ استفاده كنید.
پیشنهاد می‌كنم از همان ابتدا فوكوس دوربین را روی حالت بی‌نهایت (روی اغلب دوربین‌ها با یك علامت شبیه هشت افقی دیده می‌شود) قرار دهید. در این‌ حالت، تمام كادر در حالت فوكوس شده قرار می‌گیرد و عملاً عمق میدان از بین می‌رود.
▪ تماشای پیش‌نمایش عكس:
برای چه دوربین دیجیتال خریده‌اید؟ نمایشگر دوربین دیجیتال، یكی از مهم‌ترین مزیت‌های آن نسبت به همتای آنالوگ خود است. می‌توانید روی این نمایشگر، عكس‌های گرفته شده را بررسی كنید. بنابراین، این امكان را به شما می‌دهد كه میزان نوردهی، شدت نورها، سرعت مناسب و خیلی چیز‌های دیگر (جز میزان نویز كه معمولاً روی این حالت قابل تشخیص نیست) را بررسی كنید.
بد نیست در ابتدای كار، چند عكس با سرعت‌های مختلف بگیرید و پیش‌نمایش آن‌ها را ببینید. این كار به شما كمك می‌كند درك بهتری از نور جرقه‌ها، سرعت دوربین و میزان نورهای اضافی اطراف (مثل نور چراغ‌های خیابان و...) پیدا كنید.
▪ پیشنهاد اضافی:
سعی كنید قبل از شروع نور‌افشانی، كاملاً آماده عكس‌برداری باشید. اگر هوا راكد باشد (باد نوزد) معمولاً پس از مدت اندكی آسمان پر از دود می‌شود و این دود مانند لایه‌ای مهآلود در تمامی عكس‌های شما نمایان خواهد شد. بنابراین بهتر است اولین جرقه‌ها را از دست ندهید. جشن‌های خوبی را برایتان آرزومندیم!

امیر یاری

منبع : ماهنامه شبکه