تعلیق تماشاگران

● نگاهی به فیلم سینمایی “زن‌ها فرشته‌اند”
فیلم سینمایی “زن‌ها فرشته‌اند” به کارگردانی شهرام شاه‌حسینی، براساس داستانی با موضوع مردی چند زنه و هوسران ساخته شده است.
تماشای این فیلم با موضوع ازدواج یک مرد آس و پاس با دختری متمول که به علت عشق و علاقه کورکورانه و نازایی، اموال و دارایی‌هایش را به نام آن مرد نموده و بعد از مدتی به هوسرانی و تنوع‌طلبی او پی می‌برد و ...
یک دهه تاخت و تاز فیلم‌های دختر - پسری را به خاطر بیننده می‌آورد، همان فیلم‌هایی که بسیاری را به سالن‌های تاریک سینماها کشاند، بی‌آنکه ثمره‌ای مثبت در زندگی آنان داشته باشد.
و اینک “زن‌ها فرشته‌اند” مردانی را به تصویر می‌کشد که جایگزین جوانان دهه پیش در این‌گونه فیلم‌ها شده‌اند، مردانی چند زنه که با پنهانکاری، داستان‌های نخ‌نما شده سینمای بدنه ایران را آبکی‌تر از قبل، دوباره‌سازی می‌کنند.
آنان که از دور دستی بر آتش فیلم و سینما و تئاتر و فیلم و فیلمنامه دارند با دیدن این فیلم، بسیار تاسف خواهند خورد چرا که فیلمنامه “زن‌ها فرشته‌اند” نسبتا خوب نوشته شده و نقاط کلیدی بسیاری در مسیر قصه آن وجود دارد که می‌توانست تصورات ذهنی تماشاگر را به راحتی دستخوش تغییر نماید و با ایجاد تعلیق‌هایی او را تا پایان قصه با خود همراه سازد.
ولی افسوس که سازنده فیلم به جای تمرکز بر مناسبات قصه و توجه به فراز و نشیب‌های درست روایی آن، بیشتر بر رنگ و لعاب ظاهری فیلم و پرداختن به شمایل تیپیک آدم‌های قصه اصرار ورزیده است.
به طور مثال، کاراکتر “نازنین” که مهمترین برگ برنده کارگردان برای تحت تاثیر قرار دادن تماشاگر محسوب می‌گردد با سهل‌انگاری سازنده فیلم فقط به صورت یک تیپ رنگ و لعاب‌دار درآمده است.
با پیگیری ماجرای فیلم، همین کاراکتر (نازنین) وارد جریانی می‌شود که هیچ علاقه‌ای برای انجام آن از خود نشان نمی‌دهد و تماشاگر از همدستی او با “لیلا” و “خانم وکیل” (دو کاراکتر دیگر ماجرا) به جای آنکه قانع شود، تنها و تنها یک علامت سوال بزرگ را در ذهن خود می‌بیند، که دلیل این همدستی چیست؟
علاوه بر اینها، در همان ابتدای فیلم با رودست خوردن “لیلا” از “فرهاد” تماشاگر بی‌صبرانه منتظر دیدن یک اوج تماشایی در روند قصه است که متاسفانه این طور نمی‌شود و حتی کاراکتری مثل “سیمین” که بعد از علنی شدن ارتباطش با “فرهاد” باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد کاملا به حال خود رها می‌شود.
از سوی دیگر “لیلا” (دیگر کاراکتر درگیر ماجرا) خیلی ساده از کنار موضوع مهمی مثل این ماجرا (ارتباط سیمین و فرهاد) می‌گذرد و فقط به پراندن چند متلک خشک و خالی به او اکتفا می‌کند!!
جالب آنکه تا پایان فیلم نیز هیچ حرفی در این باره از سوی آدم‌های درگیر ماجرا زده نمی‌شود!!!
یکی دیگر از نقاط ضعف این فیلم، باقی‌ماندن آدم‌های قصه درحد یک تیپ است. به صورتی که اندک نشانه‌ای از شخصیت‌ را در آنها نمی‌توان یافت حتی “خانم وکیل” که نقش عقل کل را برای دیگر کاراکترهای فیلم در این ماجرا بازی می‌کند، شخصیت‌پردازی قرص و محکمی ندارد و مناسبات شغلی و خانوادگی او، به درستی برای تماشاگر جا نیفتاده است.
تاسف‌بارتر اینکه، سکانس مهمی، مثل لحظه حضور دکتر در مراسم خواستگاری “فرهاد” از “نازنین” نیز به جای آنکه ایجاد کننده لحظاتی شاد و مفرح برای بیننده باشد، با عدم رودررویی “فرهاد” و “دکتر” (که سازنده فیلم بی‌هیچ دلیل قانع‌کننده‌ای از آن سرباز زده) بسیار بی‌رمق و بدون کشش درآمده است.
جالب آنکه کاراکتر “دکتر” حتی هنگام رودررویی با دوست نازنین هم علی‌رغم زمینه مناسب برای ایجاد تعلیق و کشش خیلی ساده برخورد می‌کند و تماشاگر را در حسرت یک تعلیق جانانه می‌گذارد.
این فیلم که بازیگران توانمندی چون نیکی کریمی، امین حیایی، مهتاب کرامتی، محمدرضا فروتن و ... در آن به ایفای نقش می‌پردازند متاسفانه به دلایلی که ذکر شد هیچ‌گونه جذابیتی برای تماشاگر ندارد و آنچه بعد از بیرون آمدن از سالن تاریک سینما برایش باقی می‌ماند افسوس است.

منبع : روزنامه رسالت