مدال های ارزشمند کشتی در دوحه

كشتی، روزهای بسیار موفقی را در دوحه گذراند. كسب ۵ مدال از حداكثر ۷ مدال ممكن در كشتی فرنگی و به دست آوردن ۴ طلا و یك نقره در كشتی آزاد حتی اگر به این اعداد و ارقام نیز نگاهی ولو ساده بیندازیم، گویای حقیقت فوق است و لابد این معنا را می دهد كه فدراسیون در كارش موفق بوده است.
نقطه اوج نمایش كشتی ما در پانزدهمین دوره بازی های آسیایی زمانی بود كه در همان شب اول فینال های «آزاد» هر ۳ طلای ممكن را بردیم و چنان قاطع و سریع و مسلط كار كردیم كه شكی در استیلای ما باقی نماند.
مراد محمدی طوری در فینال ۶۰ كیلو حریف كره ای را خلع سلاح و كنترل كرد كه همگان ایمان آوردند طلای ۲ ماه پیشتر او در مسابقات كشتی آزاد قهرمانی جهان كاملاً سزاوار وی بوده است.
آن گاه علی اصغر بذری فینال ۷۴ كیلو را از یك كره ای دیگر برد و در نهایت كاپیتان حیدری در ۹۶ كیلو به رغم بالا رفتن سنش برای حریف ازبكی غیرقابل دستیابی نشان داد.
درست است كه فردای آن روز از ۴ كشتی گیر باقی مانده ما فقط دو نفر به فینال رسیدند و سپس تقی داداشی مبارزه رده بندی وزن ۶۶ كیلوم را نیز واگذار كرد و از دو فینالیست مان هم تنها یزدانی طلا گرفت، اما از ابتدا هم قرار نبود ما تمامی ۷ طلای ممكن را ببریم و نتیجه ای كه به دست آمد، با توجه به شرایط موجود در بالاترین حد و مطلوب بود. كشتی فرنگی نیز كه در روزهای قبلی به میدان آمده بود، چنین كارنامه ای را به ثبت رسانده بود.
۴ نقره و یك برنز تحت هر شرایطی برای این رشته عالی است. شاید استدلال شود كه باختن در هر ۴ فینال و به دست نیاوردن حتی یك مدال زرین یك نقطه ضعف بوده است، با این حال باید متذكر شد كه هم توپ حریفان ما(به ویژه قزاقستانی ها) پر نشان می داد و هم در یكی دو مورد داوری ها علیه ما بود و بارزترین شكل آن در دیدار نهایی وزن ۵۵ كیلو رویت شد؛ آن جا كه ابتدا پیروزی نماینده ما را اعلام كردند، اما با دخالت و نفوذ مربیان و مسوولان چینی رای را برگرداندند تا طلا را به چین بسپرند.
می توان پرسید كه چرا سامان طهماسبی به رغم كسب مدال برنز جهان در دوحه كم آورده است، اما تیم محمدبنا در مجموع خوب كار كرد و بدون در اختیار داشتن ستاره اش(حمید سوریان) تقریباً در تمام صحنه ها و اوزان حضوری فعال و موثر داشت و هیچگاه پا پس نكشید و یك بار دیگر ثابت شد كه به رغم طلاهای بسیار بیشتر «آزاد»، فرنگی دیگر در زیر سایه آن زندگی نمی كند.
● دیروز و امروز
دو ماه پیش در پیكارهای جهانی كشتی نیز ما در قسمت های آزاد و فرنگی به ترتیب دوم و پنجم شدیم و مجموعه این نتایج خبر از این می دهد كه بنا و سازمان فعلی كشتی خوب عمل كرده و نسبت به گذشته موفق تر ظاهر شده است.
در گذشته نیز همین استعدادها و نفرات را كم و بیش در اختیار داشتیم، اما فرضیه حاكم این است كه در آن زمان مدیریت قوی و لازم بر این ورزش حاكم نبود و آن چه امروز به دست می آید، محصول مدیریت بهتری است كه در فدراسیون دایر شده و كار در هر یك از دو رده آزاد و فرنگی نیز به یك كاردان سپرده شده است.
برزگر مردی است كه تیم ملی كشتی آزاد را رتق و فتق كرده و «بنا» نیز همان طور كه قبلاً گفتیم كشتی فرنگی را احیا نموده است. به واقع اگر مدیریت قوی و استفاده صحیح و اكمل از نیروها در كشتی ما در دستور كار قرار گیرد، ما به لحاظ نیروی انسانی در سطح بالایی به سر می بریم و از این نظر كمبودی نداریم و می توانیم به مدال های مورد نظر برسیم و وقایع دوحه و حتی مسابقات جهانی گوانگ ژوی چین تاییدی بر این مساله و طرز نگرش بودند.
این ها به ما می گوید كه باید ساختار و روال فعلی را حفظ كرد و به خدمات آن استمرار بخشید تا بتوان بنای موجود را تقویت كرد و حتی به افتخاراتی بیش از این دل بست، مقام حاصله در گوانگ ژو اولین نایب قهرمانی ما در جهان پس از سال ها دوری از این عنوان بود و به گونه ای ما را احیا كرد و رشد ارزشمند كشتی فرنگی نیز خیلی ها را امیدوار و دگرگون ساخته است.

وصال روحانی

منبع : روزنامه جوان