کاکتیل - Cocktail

سال تولید : ۱۹۸۸
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : رابرت و کورت و تد فیلد
کارگردان : راجر دانلدسن
فیلمنامه‌نویس : هیوود گولد، برمبنای رمانی نوشته خودش.
فیلمبردار : دین سملر
آهنگساز(موسیقی متن) : ج. پیتر رابینسن.
هنرپیشگان : تا کروز، برایان براون، الیزابت شو، لیزا بینز، لارنس لاکینبیل، کلی لینچ، جینا گرشن و ران دین.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۳ دقیقه.


«برایان فلاناگان» (کروز) به منهتن می‌آید، ولی چون نمی‌تواند شغل سودآور و هیجان‌انگیزی را که می‌خواهد به دست بیاورد، در کلاس‌های «مطالعات تجاری» شرکت می‌کند و شب‌ها هم در یک نوشگا کاری می‌یابد. آنجا با «داگ کافلین» (براون) آشنا می‌شود، متصدی بدبین و با تجربه نوشگاه، که متقاعدش می‌کند این شغل باعث آشنائی او با زنان ثروتمند و زیبا خواهد شد، و «برایان» هم درس را رها می‌کند. به زودی «برایان» آنقدر در کارش خبره می‌شود که او و «داگ» را به باشگاه شبانه شیکی دعوت می‌کنند و آنجا، «برایان» با دختر عکاسی به نام «کورال» (گرشن) آشنا می‌شود. «داگ» به گونه‌ای رابطه آن دو را به هم می‌زند و «برایان» خشمگین، در نوشگاهی در جاماییکا مشغول کار می‌شود. پس از دوس سال، «برایان» با نقاش بی‌پولی به نام «جوردان مونی» (شو) آشنا می‌شود، هر چند که تلاش می‌کند زیاد احساساتی نشود. سروکله «داگ» و همسر تازه‌اش، «کری» (لینچ) پیدا می‌شود و «داگ» با «بریان» بر سر اغوای مشتری پولداری به‌نام «بانی» (بینز) شرط می‌بندد. «برایان» شرط را می‌برد، ولی «جوردان» ناراحت از این ماجرا، با نخستین پرواز به نیویورک برمی‌گردد. «برایان» همراه «بانی» به منهتن می‌رود، ولی رفتار توهین‌آمیز «بانی» باعث جدائی‌شان می‌شود. «برایان» به رستورانی می‌رود که «جوردان» در آن پیش خدمت است و «جوردان» خشمگین می‌گوید که باردار است و دیگر کاری با او ندارد. «برایان» او را تا خانه اعیانی پدر و مادرش تعقیب می‌کند (ماجرای بی‌پولی او دروغ بوده) ولی پدر «جوردان» او را بیرون می‌کند. «برایان» به سراغ «داگ» می‌رود - که حالا صاحب باشگاه سطح بالائی شده - و از او تقاضای کار می‌کند. اما «داگ» مست می‌کند و می‌گوید که تمام پولش را به باد داده و بعد خودش را می‌کشد. «برایان» می‌فهمد که پول همه چیز زندگی نیست، و «جودان» را متقاعد می‌کند تا همراه او زندگی ساده‌ای را شروع کند. آن دو ازدواج می‌کنند، «برایان» خودش نوشگاهی افتتاح می‌کند، و «جوردان» می‌گوید که بچه‌شان دوقلو خواهد بود.
* فیلم، تلفیقی از کلیشه‌های ملودراماتیک، تظاهرات مثلاً مردانه و بازی‌های ضعیف است؛ با این حال سرگرم کننده و گه گاه سرزنده و شاد می‌نماید. فیلم‌نامه ظاهراً برمبنای تجربه‌های نویسنده‌اش از زندگی کار در نوشگاه‌های منهتن در دهه 1970 شکل گرفته است. دانلدس در کارگردانی، عمدتاً به نمایش جذابیت‌های کروز و روابطش در فیلم نظر داشته است.