«تون»، گمنام ترین تیم جام قهرمانان

استادیوم «تون» كه در میان كوه هایی سرشار از برف و در كنار یك دریاچه آبی خوش رنگ نشسته، بیشتر به درد قصه های قشنگ و جای گرفتن در چنین افسانه هایی می خورد. ۹ سال پیش تون تنها در دسته سوم فوتبال باشگاه های سوئیس و در بین آماتورها بازی می كرد و تعداد تماشاگرانش از ۱۰۰ نفر بیشتر نبود و هیچ نشانی از یك «جادوی احتمالی در راه» نیز حس نمی شد. وقتی به صدمین سال تاسیس باشگاه یعنی ۱۹۹۸ رسیدیم تمامی حاصل كار این تیم به یك نایب قهرمانی در جام حذفی سوئیس ۱۹۵۵ و تنها یك فصل حضور در لیگ دسته اول این كشور (در همان سال) محدود و منحصر می شد. همه اینها باعث شده است كه شركت تون در فصل جاری لیگ قهرمانان اروپا و حضورش در میان ۳۲ تیم برتر این قاره حیرت بسیار بیشتری را برانگیزد اما حقیقت آن است كه تون از ۲۰۰۲ كه به لیگ دسته اول سوئیس بازگشت، تمامی تصویر و تجسم سابق موجود درباره خود را عوض كرده و طی ۳ سال اخیر دو بار در جمع سه تیم صدر جدول ایستاده است و این شامل نایب قهرمانی فصل پیش (در پی اف.سی. باسل) نیز می شود. با این همه پیروزی این تیم بر دیناموكی یف بسیار پرتجربه تر در دور دوم قهرمانی جام قهرمانان باشگاه های اروپا كاملاً غیرمنتظره بود. سپس تون توانست در برابر مالمو سوئد در دور سوم مقدماتی جام نیز به یك پیروزی قاطع برسد و حالا در مرحله گروهی كنار نام های بزرگی ایستاده است: نام هایی مثل آرسنال، آژاكس و اسپارتا پراگ. تون در این راستا اولین بازی اش را با سفر به هایبری در برابر آرسنال در ۲۳ شهریور تجربه خواهد كرد. كورت ودر رئیس باشگاه تون نمی داند چه بگوید. حتی وقتی قرعه كشی مرحله گروهی جام در موناكو انجام می شد و در پایان كار به سرعت آن محل را ترك گفت، تا این كه مقام های یوفا و خبرنگاران متوجه قضیه شدند و از او خواستند كه برگردد و راجع به صعود قصه وار تیمش به این مرحله حرف بزند. او گفت: «واقعاً هیجان انگیز و غیرقابل باور است. این را می دانم كه اكثر نفرات ما حتی یك بار هم در انگلیس بازی نكرده اند و حتی شك دارم كه به لندن هم سفر كرده باشند. البته آنها مردان پرتجربه ای هستند و نخواهند ترسید و نهایت تلاش خود را صورت خواهند داد.» با این حال تون بیشتر از بازیكنانی شكل می گیرد كه لفظ Journeymen به آنها اطلاق می شود و آنان كسانی هستند كه هر از چند گاه از تیمی سر در می آورند و بازیگرانی درجه دوم و سوم هستند و به جز ورزش حرفه دیگری هم دارند. این تیم از شهری می آید كه كل سكنه آن ۴۲ هزار نفر است و اگر فقط زیبایی محیط و جذابیت قصه ها شرط نباشد، شانس چندانی برای این تیم متصور نیست. حسن این تیم سازماندهی خوب و تشكل و انسجام آن است و تیم با توجه به بضاعت و توان فنی نفراتش نیز بسیار خوب هدایت شده است. در این تیم ۴ برزیلی كه یكی شان سابقه بازی در ژاپن را هم دارد، یك كامرونی و یك استرالیایی در كنار مشتی سوئیسی عضویت دارند.
• صعود در میان سیل
وقتی تون در دور سوم مقدماتی جام در مجموع دو بازی با نتیجه كوبنده ۰-۴ بر مالمو برتری یافت جشن بزرگی در این شهر كوچك برپا شد. این برد به كل شهر كه به لحاظ وسعت و بزرگی فقط یازدهمین شهر در سوئیس محسوب می شود و در نزدیكی برن قرار دارد، شادی بزرگی را بخشید و این در حالی بود كه در همان هنگام جاری شدن سیل به بخش هایی از سوئیس شامل شهر تون (مانند نقاط دیگری از اروپا) خسارت هایی را وارد كرده بود. در جریان همین مسائل استادیوم تون نیز به اندازه یك متر به زیر آب رفت، ولی این تیم مشكلی برای میزبانی از سه میهمان نامدارش در جام قهرمانان اروپا نخواهد داشت زیرا بازی های خانگی این تیم به استادیوم جدید و ۳۲ هزار نفری وانك دورف شهر برن منتقل شده است. این استادیومی است كه ترمیم و بازسازی شده است تا از این پس ورزشگاه ملی جدید سوئیس محسوب شود. وقتی خبرنگاران گفتند این ورزشگاه می تواند تقریباً تمام سكنه تون را در خود جای دهد، ودر خندید و گفت: «هرچه باشد، ما الان عزیزترین و محبوب ترین تیم سوئیس هستیم و شاید بیش از ۲۵۰ هزار نفر از مردم كشورمان خواستار تماشای این دیدارها شوند. ما برخلاف سایر بزرگان حاضر در این جام نه اسپانسر بزرگی داریم و نه حامیان و صاحبان ثروتمند، ما به واقع متعلق به مردم هستیم و می خواهیم باز هم برای آنها شادی بیافرینیم.» وقتی در ژانویه (دی ماه) گذشته هانس پیتر لاتور تیم تون را ترك گفت و به گراس هاپرز رفت، اورس شونن برگر كه به خاطر قد ۹۳/۱ متری اش به او «درازه» می گویند مربی تون شد و این هم از اقداماتی بود كه به سود این تیم تمام شد. او هم مثل اكثر شاگردانش فقط در باشگاه های بسیار كوچك طعم پیروزی را چشیده بود و در نتیجه باید به همگان ثابت می كرد كه توانایی كار كردن و كسب توفیق در بالاترین سطح را نیز دارد و از لاتور محبوب پائین تر و ضعیف تر نیست. او در آستانه حضور تون در جام اول باشگاهی قاره سبز می گوید: «وقتی لاتور رفت و تعدادی از بازیكنان تیم نیز جدا شدند، من باید ثابت می كردم كه این تیم هنوز توانا و تشنه موفقیت است و خوشبختانه این امر حاصل آمد. اگر به مالمو می باختیم باز هم دستاوردمان بالا تلقی می شد اما من و شاگردانم به این رضایت نمی دادیم. حالا ما را در بالاترین سطح فوتبال اروپا به نظاره بنشینید.» و این یعنی همان قصه قشنگ.

منبع : روزنامه شرق