۱۰ آذر ماه ۱۳۴۱ ـ زادروز روزنامه نگاری که تهیه خبر از مردم را ترجیح می دهد

امروز زادروز داود صفایی است، روزنامه نگاری که تهیه خبر از مردم را ترجیح می دهد. صفایی دهم آذر ماه ۱۳۴۱ در تهران به دنیا آمده و کار در حرفه روزنامه نگاری را از سال ۱۳۷۰ آغاز کرده و به موازات آن، از سال ۱۳۷۸ در دانشگاه هم تدریس می کند. تز دکترای داود صفایی نیز در زمینه تخصص خود اوست و «خشونت و مطبوعات» عنوان دارد. صفایی کوشیده است که در آن، تاثیر این دو پدیده را بر یکدیگر و اثر آن بر جامعه را به اثبات برساند.
صفایی روزنامه نگاری را از «هفته نامه حوادث» آغاز کرد و از سال ۱۳۷۳ در تحریریه روزنامه «ایران» بکار پرداخت. وی تهیه خبر از سازمانهای دولتی را که به او پیشنهاد شده بود نپذیرفت و در میز حوادث شهری بکار ادامه داد تا تماس او تنها با مردم و مشکلات روزمره آنان باشد. صفایی این ناهنجاری ها را به صورتی تنظیم و منعکس می کرد که آموزنده باشند و مردم از ضعف دیگران برای اصلاح خود پند بگیرند و دولت نیز متوجه دشواری های جامعه شود و راه حل بیابد.
صفایی در پوشش اخبار حوادث تهران، مطالب جنایی و جریان محاکمات قضایی به آن چنان مهارتی دست یافت که دبیر میز حوادث روزنامه ایران شد. وی که در طول کار حادثه نویسی و مطالب مربوط به درون جامعه، به اهمیت تصویر و نفوذ آن پی برده بود؛ به موازات تهیه اخبار برای چاپ، به تولید گزارشهای مصور (عکس ثابت و متحرک) که اصطلاحا «فیلم مستند» هم خوانده می شوند پرداخت و در این زمینه نیز پیشرفت چشمگیر کرد؛ به گونه ای که از او خواستند که در دانشگاه «خبرنگاری عکس» تدریس کند و به دانشجویان بیاموزد که چگونه با دوربین بنویسند و عکس خبری را طوری تهیه کنند که خود آن، داستان را بیان دارد. از میان کارهای مصور صفایی، فیلم مستند «لاله و لادن» دوقلوی های به هم چسبیده معروفتر است و این، تنها فیلم کامل مربوط به این دو خواهر است که چندی بعد در جریان عمل جراحی در سنگاپور فوت شدند.
صفایی در عین حال یک روزنامه نگار «Investigating » است و در زمینه تهیه گزارش های «In – Depth» نمونه های فراوان دارد ازجمله گزارش دختری که در طفولیت در جنوب تهران رها شده بود و یک خانواده سوئدی او را به فرزندی پذیرفته به آن کشور برده نام کریستین بر او نهاده و این دختر پس از ۴۰ سال به ایران آمد و پدرو مادر بیولوژیک خود را پیدا کرد و .... صفایی مدتی نیز با یک خبرگزاری داخلی همکاری داشت.
صفایی که همچنان به تدریس روزنامه نگاری در دانشگاه ادامه می دهد تصمیم دارد همانند همه حادثه نگاران، کار داستان نگاری را هم بر فعالیت های خود بیافزاید و به علاوه، ناشر کتاب شود زیرا بر این باوراست جامعه ای که بیشتر کتاب تولید کند متمدن تر است و نشر کتاب شغلی است شریف.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز